ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ – “Different world ” –URIAH HEEP
ETOΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1991
ETΑΙΡΙΑ : Legacy/ Roadrunner
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Trevor Bolder
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Bernie Shaw
Κιθάρες –Mick Box
Κeyboards/ Φωνητικά- Phil Lanzon
Μπάσο – Trevor Bolder
Τύμπανα – Lee Kerslake
Η νέα πορεία των URIAH HEEP προς την αναγέννηση θα ξεκινήσει το 1987 με το νέο line up που δημιουργήθηκε και περιλάμβανε τους πάντα μάχιμους Mick Box και Lee Kerslake , επίσης τον μπασίστα Τrevor Bolder (που είχε συμμετάσχει και στα 70s στην μπάντα), τον Phil Lanzon (keyboards, πρώην GRAND PRIX) και Βernie Shaw (πρώην GRAND PRIX και αυτός). Ένα line up που θα έμενε σταθερό για τα επόμενα είκοσι χρόνια, κάνοντάς το, το μακροβιότερο στην ιστορία της μπάντας.
Οι φρέσκοι πλέον URIAH HEEP θα περιοδεύσουν παντού στις Ανατολικές χώρες, εκεί που ελάχιστα Ευρωπαϊκά σχήματα πήγαιναν να εμφανισθούν, με αποτέλεσμα να γνωρίσουν τεράστια αποδοχή και αγάπη, σε μια περίοδο που όλοι τους θεωρούσαν νεκρούς. Το αποτέλεσμα ήταν εκτός του να αναγεννηθούν σαν μπάντα να αποκτήσουν μια νέα δυναμική.
Αυτή η αναγέννηση είχε σαν αποτέλεσμα την συμμετοχή τους στο Reading Festival του 1988 όπου απέσπασαν εξαιρετικά σχόλια αλλά και να μπουν στο studioμε άλλο αέρα και να ηχογραφήσουν τον πρώτο δίσκο του φρέσκου line up που ήταν το “Raging silence” (1989). O δίσκος αυτός έλαβε θετική αποδοχή από τους οπαδούς και επίσης ήταν αυτός που τους έφερε για δεύτερη φορά στην πατρίδα μας για συναυλίες (μετά την επεισοδιακή συναυλία του 1983).
Πατώντας πλέον πάνω σε σταθερές βάσεις όσον αφορά το line up και λαμβάνοντας την θετική αποδοχή τόσο από τους οπαδούς τους αλλά και προσαρτώντας και νέους στο άρμα τους, το επόμενο βήμα ήταν να ηχογραφήσουν τον δεύτερο δίσκο του νέου αυτού line up.
H εταιρία θα παραμείνει η ίδια (Legacy Records), η μπάντα θα μπει στα Fairview studios και στα Chapel studios με παραγωγό αυτήν την φορά τον Trevor Bolder και τον Φεβρουάριο του 1991, ο δίσκος θα κυκλοφορήσει στη αγορά της Ευρώπης και της Ιαπωνίας.
Η άποψη μου σήμερα που τον ξανακούω παραμένει περίπου η ίδια με αυτή που είχα όταν κυκλοφόρησε πριν 30 χρόνια. Χωρίς να τον θεωρώ κακό δίσκο, σίγουρα στα δικά μου αυτιά ακούγεται ένα μικρό σκαλί πιο κάτω από τον προκάτοχο του. Εδώ θα βρούμε ωραία και μελωδικά rock-hard rock κομμάτια όπως τα “Blood on stone”, “Which way the wind blows” και “Step by step” όμως στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου υπάρχουν ΑΟR συνθέσεις, αξιοπρεπείς αν μι τι άλλο όπως το “First touch” και το “All god’s children” ενώ τραγούδια σαν τα “All for one” και “Different word” θυμίζουν αρκετά JOURNEY. Mια πιο λυρική prog προσέγγιση ακούμε στο “One on one”, κάτι ανάλογο ισχύει και για το “Cross that line”, εξαιρέσεις μέσα στο γενικότερο ΑOR πλαίσιο των υπολοίπων συνθέσεων.
Γενικότερα ο δίσκος αφορά και προτείνεται μόνο στους diehard fans του σχήματος, οι όποιοι εκτιμούμε σαφώς το εξαιρετικό (δεν γίνεται και αλλιώς) παίξιμο των μελών αλλά και το δέσιμο που κατάφεραν με αυτό το line up, που όπως ανέφερα και στην αρχή θα παραμείνει αδιάσπαστο για τα επόμενα είκοσι χρόνια και θα μας χαρίσει επιπλέον ωραία δισκάκια.
Did you know that:
– Ο δίσκος θα κυκλοφορήσει στην Ευρώπη μέσω της Roadrunner, για την Ιαπωνία και την Βρετανία αναλαμβάνει η Legacy.
– Ο δίσκος θα αργήσει πάρα πολύ να κυκλοφορήσει στην Αμερική, αυτό θα γίνει μόλις το 1994.
– Ήταν ο πρώτος δίσκος της μπάντας στην μέχρι τότε εικοσάχρονη πορεία τους που δεν θα έβγαζε κάποιο single στην πατρίδα τους την Βρετανία. Παρόλο αυτά υπήρξε κανονική περιοδεία για την προώθηση του στην Βρετανία, η πρώτη κανονική περιοδεία από το 1985. Όχι και άσχημα θα έλεγα.
– Η έκδοση του CD διάθετε ένα επιπλέον κομμάτι, το “Stand back”.
– Οι guest συμμετοχές στον δίσκο είναι οι Bret Morgan(τύμπανα), Danny Wood (ακορντεόν), Βenny Marshal (αρμόνικα) και Steve Piggot (Keyboard programming)
Γιάννης Παπαευθυμίου
