ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Hey stoopid” – ALICE COOPER
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1991
ΕΤΑΙΡΙΑ: Epic
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Peter Collins
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Alice Cooper
Μπάσo – Hugh McDonald
Κιθάρα – Stef Burns
Drums – Mickey Curry
Πως ξεπερνάς ένα υπερπετυχημένο άλμπουμ που σε επανέφερε στην κορυφή και σε έκανε (ξανά) διάσημο όνομα σε όλο τον κόσμο; Πως θα πείσεις τη μουσική βιομηχανία, τον Τύπο και κυρίως τους οπαδούς σου ότι η προηγούμενη δουλειά δεν ήταν απλώς ένα πυροτέχνημα και ότι είσαι ικανός για κάτι εξίσου καλό; Και τέλος, ποια μουσική κατεύθυνση θα ακολουθήσεις…την πεπατημένη οδό ή κάτι διαφορετικό; Σε αυτά τα ερωτήματα θα έπρεπε να δώσει μία πειστική απάντηση ο Alice Cooper μετά τον οδοστρωτήρα του “Trash” και φαντάζομαι ότι η πίεση θα ήταν μεγάλη από όλες τις πλευρές. Βέβαια, ο Alice μόνο τυχαίος και άπειρος δεν ήταν και είχε νιώσει πολλές φορές το ίδιο συναίσθημα στο παρελθόν. Ωστόσο, δεν παύει η πίεση να λειτουργεί ανασταλτικά πολλές φορές αλλά ευτυχώς στην περίπτωση του “Hey stoopid” τα πράγματα εξελίχθηκαν ομαλά.
Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα ο Alice θα μπορούσε να επαναλάβει την εμπορική επιτυχία του “Trash” και έτσι δε νομίζω ότι ξάφνιασε και πολλούς το γεγονός ότι ο δίσκος δεν κατάφερε να αποκτήσει πλατινένιο status όπως ο προκάτοχός του. Αυτό δε σημαίνει ότι υπήρξε μία εμπορική ή καλλιτεχνική αποτυχία. Το αντίθετο. Το “Hey stoopid” έγινε χρυσό ενώ ο Alice και η Epic δεν δίστασαν να καλέσουν στο studio την αφρόκρεμα του hard rock εκείνης της εποχής με τα ονόματα των μουσικών που συμμετείχαν στην ηχογράφηση να προκαλούν δέος: Ozzy, Slash, Nikki Sixx, Mick Mars, Joe Satriani, Steve Vai, Vinnie Moore ήταν μερικοί μόνο από τους special guests του “Hey stoopid”. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν το “Hey stoopid” σαν ένα αδελφάκι του “Trash” μιας και η ηχητική προσέγγιση των δύο πονημάτων δεν διαφέρει σημαντικά. Ίσως το “Hey stoopid” να είναι περισσότερο κιθαριστικό –κάτι που δεν θα πρέπει να προκαλεί εντύπωση μιας και στο δίσκο συμμετέχουν σπουδαίοι κιθαρίστες- αλλά η δομή των συνθέσεων είναι σχεδόν παρόμοια με το “Trash”. Η ειδοποιός διαφορά έγκειται στην ποιότητα των κομματιών η οποία δεν αγγίζει τα δυσθεώρητα επίπεδα του “Trash” και η εξήγηση είναι απλή και έχει ονοματεπώνυμο: Desmond Child! Ο Μίδας της μουσικής βιομηχανίας ο οποίος είχε την επιμέλεια των πάντων στο “Trash” δεν συμμετέχει ενεργά στο “Hey stoopid” και συναντάμε το όνομά του μονάχα στα εξαιρετικά “Dangerous tonight” και “Might as well be on Mars” (αλλά και σε ένα καλό bonus track για την ιαπωνική έκδοση). Το ρόλο του Child στον τομέα της σύνθεσης έχει αναλάβει ο σπουδαίος Jack Ponti που παρά το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του, δεν έχει σε καμία περίπτωση το χάρισμα του Desmond Child. Πάντως οφείλουμε να πούμε ότι η παραγωγή του Peter Collins είναι αψεγάδιαστη αναδεικνύοντας στο έπακρο τα κομμάτια του “Hey Stoopid”.
Δεν σας κρύβω ότι πάντα θεωρούσα ότι το “Hey stoopid” είχε ορισμένα κρυμμένα διαμάντια που θα έπρεπε να είχαν κάνει μεγάλη επιτυχία και βρίσκονται εκεί έξω για να τα ανακαλύψει μια νέα γενιά οπαδών. Αναφέρομαι στα φανταστικά “Snakebite”, “Little by little”, “Die for you” και το προαναφερθέν “Dangerous tonight”. Η επιλογή πάντως των singles (ομώνυμο κομμάτι, “Love’s a loaded gun” και “Feed my Frankenstein”) ήταν απολύτως αντιπροσωπευτική της όλης ατμόσφαιρας του “Hey Stoopid” το οποίο έγραψε τη δική του ιστορία και δικαίως θεωρείται σήμερα μία από τις καλύτερες κυκλοφορίες της ύστερης δισκογραφικής περιόδου του Alice.
Did you know that:
- Ο drummer Mickey Curry είναι στη μπάντα του Bryan Adams από τα 80ς ενώ έχει παίξει μεταξύ άλλων και με τους Hall & Oates, The Cult κ.α.
- Ο Jack Ponti είναι ένας πασίγνωστος συνθέτης/παραγωγός/μουσικός που έχει συνδέσει το όνομά του με δουλειές από καλλιτέχνες όπως η Doro, NELSON, BATON ROUGE, BONFIRE, KEEL κ.α. Κάτι που πιθανότατα δεν είναι ευρέως γνωστό είναι το γεγονός ότι είχε τη δική του μπάντα στα 80ς, τους SURGIN’, με τους οποίους κυκλοφόρησε ένα πολύ καλό Hard Rock/AOR άλμπουμ το 1985.
- Είμαι σίγουρος ότι οι φανατικοί οπαδοί του Alice έχουν στη συλλογή τους το promo CD με τίτλο “Alice Cooper Presents Stoopid News” που κυκλοφόρησε παράλληλα με το άλμπουμ και δεν είναι τίποτα άλλο από μικρά ηχητικά αποσπάσματα με έξυπνα κειμενάκια του Alice και τίτλους που εύκολα θα ζήλευε ο Rob Zombie.
Σάκης Νίκας
