a
20 Απριλίου, 2020 – 23:15
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Jump The Gun” – PRETTY MAIDS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1990
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: CBS
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Roger Glover
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Ronnie Atkins
Κιθάρες – Ken Hammer, Ricky Marx
Μπάσο – Allan Delong
Drums – Phil More
Keyboards – Alan “Stevie” Owen
Οι Δανοί PRETTY MAIDS είναι ένα από τα καλύτερα group της γενιάς τους, και έχει αποδείξει περίτρανα αφού διατηρείται ακόμα και στις μέρες μας άκρως ενεργό, ότι το περίσσιο ταλέντο και η έμπνευση από τους μουσικούς που το απαρτίζουν, δημιουργούν αποτελέσματα που πάντα έχουν σκοπό την απόλυτη τέρψη του ακροατή και μόνο.
3 χρόνια μετά το εξαιρετικό “Future World” το συγκρότημα ακολούθησε κατά γράμμα την επιτυχημένη ηχητική συνταγή του προκατόχου του, κυκλοφορώντας το «δίδυμο αδελφάκι του» “Jump the gun”. Η τρίτη κατά σειρά δουλειά τους πήρε την σκυτάλη σε όλα από το δεύτερο album. Καταρχάς ξεκινάμε από το εξώφυλλο που έχει πάρα πολλές ομοιότητες με το προηγούμενο. Και αν το «έξω» ήταν ίδιο, στην συγκεκριμένη περίπτωση και το μέσα ήταν επάξια παρεμφερές. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα του εναρκτήριου “Lethal heroes”, ο ακροατής καταλαβαίνει ότι θα ακούσει κάτι πολύ όμορφο αφού το σχήμα διατήρησε μια ποιοτική σταθερότητα στο ύφος και το στυλ που είχαν υιοθετήσει και παρουσιάσει στο κοινό. Ακούγοντας τον δίσκο νόμιζες ότι ήσουν 3 χρόνια πίσω και άκουγες ακόμα ότι είχε κυκλοφορήσει τότε, αφού οι φόρμες στην σύνθεση ήταν σχεδόν οι ίδιες. Για τρίτο συνεχόμενο δίσκο, ο ακροατής είχε ξαφνιαστεί ευχάριστα με την ζωντάνια που είχαν και πάλι τα τραγούδια, τα οποία χωρίς να το καταλάβεις σε συνέπαιρναν εξ αρχής και βάση τελικού αποτελέσματος, έγιναν πολύ γερά θεμέλια στην μετέπειτα φήμη και δημοτικότητα του group.
Και στο “Jump the gun” τα τραγούδια ήταν ως επί το πλείστον σε up tempo ταχύτητες ηχητικά και όταν «ανέβαιναν» παραπάνω από τον μέσο όρο, απλά απολάμβανες συνθέσεις που «έτρεχαν» μαζί με την αδρεναλίνη σου (“Rock the house”,“Attention” ). Όταν πάλι οι ταχύτητες «έπεφταν», οι συνθέσεις είχαν ότι ακριβώς είχε αγαπήσει ο οπαδός στο σχήμα μέχρι εκείνη την χρονική περίοδο: ωραία πορωτικά hard rock ριφ, catchy ρεφραίν που σου έμεναν, δυναμικά τραγούδια με τρομερές, εθιστικές στην ακρόαση, κιθαριστικές μελωδίες σε πρωταγωνιστικό επίπεδο χωρίς τίποτα να είναι περιττό, φυσικά με την συνοδεία ωραίων δομημένων πλήκτρων που είναι σήμα κατατεθέν του group (“Lethal heroes”, “Don’t settle for less”, “Young blood”, “Headlines”, “Jump the gun”, “Partners in crime”, “Hang tough”, “Over and out”). Και φυσικά υπάρχει και το ημιμπαλαντοειδές “Savage heart”, ένα από τα τραγούδια που θα έκαναν τους PRETTY MAIDS διάσημους για τον πανέμορφο τρόπο που έχουν η ατμόσφαιρα και η αισθαντικότητα στην σύνθεση να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Κάθε νότα στον εν λόγω δίσκο είχε τον δικό της ρόλο ύπαρξης και είναι τόσο καλά τοποθετημένη, που καμία δεν μπορεί να σε αφήσει με τίποτα αδιάφορο. Τα προαναφερθέντα τραγούδια ακόμα και σήμερα θα μπορούν να είναι άνετα σε κάθε συλλογή, είτε με τα καλύτερα τραγούδια του group, είτε σε κάθε προσωπική οπαδού.
Παρόλο όμως που τα τραγούδια που εμπεριέχονταν στην δουλειά ήταν συνθετικά υψηλού επιπέδου, οι πωλήσεις του δίσκου δεν πήγαν καθόλου καλά, με αποτέλεσμα στα τέλη του 1990 στο group να παραμείνουν μόνο οι Atkins και Hammer. Μέχρι και σήμερα όμως το “Jump The Gun” παραμένει για τον κόσμο μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές δουλειές των PRETTY MAIDS, κάτι που είναι κοινά αποδεκτό. Ο λόγος απλός: Ακούγοντας το album καλά, ανακαλύπτεις άμεσα το μυστικό επιτυχίας και του συγκεκριμένου δίσκου αλλά και του σχήματος: υπήρχε (και υπάρχει) η ικανότητα να γράφονται και να αποδίδονται τραγούδια που μένουν αναλλοίωτα στο χρόνο, κάνοντας παρέα σε πολλές γενιές ακροατών/οπαδών κάτι που κρατεί το συγκρότημα ακόμα ψηλά στις προτιμήσεις του κοινού μέχρι και την στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές.
Did you know that:
– Η Αμερικανική έκδοση του album είχε τον τίτλο “Lethal heroes” και κυκλοφόρησε από διαφορετική εταιρία από την Ευρωπαϊκή.
– Το “Hang tough”, είχε γραφτεί αρχικά από τον Dan Wexler, κιθαρίστα των ICON, για να συμπεριληφθεί στην δεύτερη δουλειά του group “Night of the crime” του 1985, το οποίο τελικά δεν μπήκε ποτέ. Η εκδοχή των ICON ακούγεται μόνο στο “Live Bootleg cd and dvd” του 1984.
– Το album έχει προταθεί το 1991 σαν Καλύτερο Δανέζικο album της χρονιάς στα «1991 Δανέζικα βραβεία Grammy» αλλά έχασε τελικά την βράβευση από το “A slice of heaven” των SKAGARACK.
Θοδωρής Μηνιάτης
