a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Judgement” – ANATHEMA
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1999
ΕΤΑΙΡΙΑ: Music For Nations
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Kit Woolven
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Κιθάρα, Φωνητικά – Vincent Cavanagh
Κιθάρα, Πλήκτρα – Danny Cavanagh
Μπάσο – Dave Pybus
Τύμπανα – John Douglas
Θα αρχίσω λίγο κλισέ… Ρε πως περνάνε τα χρόνια… Είκοσι χρονάκια από την κυκλοφορία του 5ου δίσκου των ANATHEMA, “Judgement” και σχεδόν είκοσι από την πρώτη μου επαφή μαζί του και ταυτόχρονα και με τη μπάντα. Με το ατμοσφαιρικό metal να είναι στα φόρτε του περί τα τέλη των 90’s και με εμένα να ψάχνω κάθε κυκλοφορία που θα μπορούσε να μπει κάτω από αυτή την “ομπρέλα”, ήταν φυσιολογικό να πέσει στα χέρια μου το φρέσκο τότε “Judgement”, που μου το πάσαρε ένα φιλαράκι από το σχολείο τότε ως must να τσεκάρω. Όταν πρωτοάκουσα το δίσκο ήταν σα να με χτύπησε ρεύμα! Συντονίστηκα και ευθυγραμμίστηκα πλήρως με τη μουσική του, η οποία μίλησε μέσα μου κατευθείαν και δεν άργησε η στιγμή, που άρχισα να αναζητώ μανιωδώς τις παλιότερες κυκλοφορίες της παρέας από το Μεγάλο Λιμάνι.
Αρκετά όμως με τα δικά μου… Το “Judgement” όταν κυκλοφόρησε, είχε μπροστά του δύο τεράστιες προκλήσεις που έπρεπε να αντιμετωπίσει. Η πρώτη ήταν πως είχε να διαδεχτεί το απίστευτο “Alternative 4”, με τη σύγκριση μαζί του να είναι αναπόφευκτη. Η έτερη πρόκληση ήταν πως το “Judgement” ήταν το πρώτο album με τον Dave Pybus στη σύνθεση της μπάντας, ο οποίος αντικατέστησε τον Duncan Patterson, άνθρωπο-βαρόμετρο για τη μπάντα μέχρι τότε, μιας κι εκτός από μπασίστας, ήταν κι εκείνος που συνυπέγραφε τις συνθέσεις των ANATHEMA, αλλά και συνεισέφερε σημαντικά και στο στιχουργικό σκέλος. Εν τέλει, τα αδέρφια Cavanagh τα κατάφεραν μια χαρά και το “Judgement” στάθηκε επάξια δίπλα στον προκάτοχό του, αν και χωρίς να καταφέρει να τον ξεπεράσει.
Ακούγοντας κάποιος το “Judgement” είναι εύκολο να αντιληφθεί το τεράστιο ταλέντο του Danny Cavanagh στο να συνθέτει μουσική που μπορεί να μιλήσει κατευθείαν στην καρδιά του ακροατή. Διαχρονικά, το συναισθηματικό βάρος που κουβαλάει η μουσική των ANATHEMA είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της μπάντας κι όσο κι αν έχει αλλάξει το ύφος τους στο πέρασμα του χρόνου, αυτό τους το χαρακτηριστικό είναι η δική τους “παγκόσμια” σταθερά. Στο “Judgement” η μπάντα διαφοροποιείται ξανά σε σχέση με το προηγούμενο δίσκο της κι εδώ οι συνθέσεις αποκτούν έναν έντονα progressive χαρακτήρα, με το metal στοιχείο να παρουσιάζεται ακόμα πιο περιορισμένο κι από το “Alternative 4”. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως τα τραγούδια δεν είναι καλά. Απεναντίας! Το “Judgement” βρίθει από σπουδαία κομμάτια, πολλά εκ των οποίων είναι χαρακτηριστικά ετερόκλητα μεταξύ τους, με την καθόλου τυπική δόμηση πολλών από αυτών να συντείνει περαιτέρω σε αυτό. Υπάρχουν όμως δύο στοιχεία, που εν είδει συγκολλητικής ουσίας, καταφέρνουν παραδόξως να αφήνουν μια γεύση ομοιογένειας. Αυτά δεν είναι άλλα από τη “γλυκιά” μελαγχολία που είναι διάχυτη σε όλο το δίσκο, αλλά και το γεγονός πως αυτή πηγάζει αβίαστα από τα μέλη της μπάντας, με τον ακροατή να καταλαβαίνει πως ότι παίζεται και ότι λέγεται μέσα στα τραγούδια, βγαίνει κατευθείαν από την καρδιά των μουσικών και είναι πέρα για πέρα αυθεντικό και αληθινό. Η λεπτομέρεια αυτή, είναι εν τέλει κι εκείνη που δίνει άλλη διάσταση και βάθος στο υλικό του δίσκου.
Παρά το ταλέντο του Danny Cavanagh και τη συνθετική ωριμότητα που αποπνέουν τα κομμάτια, η έκπληξη του δίσκου ακούει στο όνομα Vincent Cavanagh. Εκτός του ότι συμβάλει σημαντικά στο στιχουργικό κομμάτι, με λιγότερο εσωτερικούς στίχους από αυτούς του Patterson, εκεί που πραγματικά λάμπει είναι η ερμηνεία του. Στο “Judgement”, ο Vincent εκτός του ότι παραδίδει τις αρτιότερες ερμηνείες του μέχρι τότε, καταφέρνει να βγάλει τέτοια ψυχή και πάθος τραγουδώντας τους στίχους που πραγματικά σε πείθει πως βιώνει την κάθε μία λέξη που βγάζει από μέσα του. Όσοι μάλιστα τον έχουν παρακολουθήσει σε live των ANATHEMA μπορούν να αντιληφθούν ακριβώς τι εννοώ…
Το “Judgement” μπορεί να ενηλικιώθηκε προ διετίας, αλλά ακόμα και σήμερα μπορεί να προκαλέσει την ίδια συγκίνηση που προκαλούσε και τότε, όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει. Ο χρόνος δεν επέδρασε καθόλου αρνητικά πάνω του. Το κάθε άλλο! Κομμάτια σαν τα “Deep”, “Forgotten Hopes”, “Make It Right (F.F.S.)”, “One Last Goodbye”, το ομώνυμο, αλλά και το Pink Floyd-ικό “Emotional Winter” διέπονται από τέτοια ποιότητα που θα λάμπουν στην αιωνιότητα…
Did you know that:
– Ο δίσκος είναι αφιερωμένος στην Helen Cavanagh, μητέρα των αδερφών Cavanagh, η οποία είχε φύγει από τη ζωή μερικούς μήνες πριν την κυκλοφορία του. Οι στίχοι του “One Last Goodbye” αναφέρονται στην ίδια.
– Η φωτογραφία στο οπισθόφυλλο του “Judgement” είναι τραβηγμένη από τον Darren White, πρώην τραγουδιστή των ΑΝΑΤΗΕΜΑ.
– Τα γράμματα F.F.S. που υπάρχουν μέσα στην παρένθεση του πέμπτου κομματιού του δίσκου, “Make It Right (F.F.S.)”, είναι η συντομογραφία της έκφρασης “For Fuck’s Sake”.
Θανάσης Μπόγρης
