ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Dopes to Infinity” – MONSTER MAGNET
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1995
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: A&M
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Dave Wyndorf
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, κιθάρα, μπάσο, κρουστά, mellotron – Dave Wyndorf
Κιθάρα – Ed Mundell
Μπάσο – Joe Calandra
Τύμπανα – Jon Kleiman
Από την αρχή της καριέρας των MONSTER MAGNET στα τέλη της δεκαετίας του ’80, ο Wyndorf αρνήθηκε να επαναπαύεται στις δάφνες του. Το ομώνυμο EP της μπάντας από το 1990 συνδύαζε εξίσου garage, punk attitude και metal, ενώ το EP “Tab” της επόμενης χρονιάς ήταν πνιγμένο στο feedback και την ψυχεδέλεια. Στους δύο πρώτους δίσκους, προτίμησε να πάει κόντρα στην μόδα των 90s, όπου μεσουρανούσαν το grunge και το alternative και σε λιγότερο βαθμό, το gothic και το industrial για να αποτίνει φόρο τιμής στο retro hard rock χωρίς όμως να παραμελεί και την ψυχεδέλεια.
Πιστός στην τάση του να ψάχνεται σε κάθε καινούργιο δίσκο, ο Wyndorf αποφάσισε να κάνει ένα συνονθύλευμα με όλα τα προαναφερόμενα στοιχεία, αλλά δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις ενορχηστρώσεις, έτσι ώστε να δημιουργήσει κάτι που ενώ ακούγεται γνώριμο, είναι την ίδια στιγμή πρωτάκουστο και εκτοξεύει τον ακροατή πιο πέρα από την τροχιά του Δία, διεκδικώντας των θρόνο από τους βασιλιάδες του space rock, HAWKWIND. Ο Wyndorf κατάφερε να αποκτήσει ένα Mellotron, εάν από τα βασικά μουσικά όργανα του ψυχεδελικού rock, κι όπως λέει και ο ίδιος, κόντεψε να τρελάνει τους μηχανικούς ήχου στο στούντιο γιατί όχι μόνο είναι δύσκολο στην εγκατάσταση και ρύθμιση, αλλά και γιατί οι ώρες που πέρναγε στο στούντιο ήταν απάνθρωπες, πολλές φορές τελειώνοντας με την ανατολή του ήλιου. Η δισκογραφική εταιρεία άρχισε να τρομάζει με τις εξωκοσμικές ιδέες του Wyndorf και του ζήτησαν να έχει τουλάχιστον ένα κομμάτι που θα μπορούσε να παιχτεί από τα ΜΜΕ. Η απάντηση του Wyndorf ήρθε με την μορφή του “Negasonic Teenage Warhead”, μια διαφορετική μορφή του οποίου ήδη υπήρχε στην μουσική επένδυση μιας cult νεανικής ταινίας («S.F.W.», 1994) και όντως θα ήταν το πρώτο hit της μπάντας.
Η χρησιμοποίηση του όρου space rock δεν είναι τυχαία, καθώς ακόμα και μέρη των στίχων του ομώνυμου κομματιού του δίσκου προέρχονται από το μυθιστόρημα «Lord of Light» (1967) του Roger Zelazny, ενώ το κύριο κιθαριστικό riff του προέρχεται από το τραγούδι «Woman Tamer» των Sir Lord Baltimore, ίσως η πρώτη heavy metal μπάντα της Αμερικής, από τον ομώνυμο δίσκο τους του 1971. Άλλα ενδεικτικά κομμάτια περιλαμβάνουν:
Το «Look To Your Orb For The Warning» που αναμιγνύει την ψυχεδέλεια των 60s, χρησιμοποιώντας το mellotron ως βασικό υπόβαθρο, με το heavy rock των IRON BUTTERFLY και των GRAND FUNK RAILROAD.
Το “All Friends And Kingdom Come” το οποίο είναι άλλο ένα καλό δείγμα της χρήσης των ψυχεδελικών πλήκτρων και φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι μελωδίες με Ινδικό χρώμα, που ήταν πολύ της μόδας στα 60s. Ιδανικό για ακρόαση σε ένα δωμάτιο που φωτίζεται μόνο από φωτιστικά λάβας.
Το “Ego the Living Planet”, βασισμένο στον ομώνυμο ήρωα της Marvel (ο Wyndorf είναι φανατικός των κόμικς), με τις άναρθρες κραυγές ως φωνητικά και το theremin είναι σαν βγήκε από ταινία επιστημονικής φαντασίας σειράς Β των 50s.
Το «Blow ‘Em Off», που είναι παιγμένο με ακουστική κιθάρα και έγχορδα και είναι το «έντεχνο» κομμάτι του δίσκου.
Το «Dead Christmas» είναι ένα πολύ διαφορετικό κομμάτι με ένα πολύ πιο χαλαρό (τα bongos θα το κάνουν αυτό) ρυθμό. Γεμάτο από παιχνιδιάρικα μίνι-riffs κι ένα γενικώς 60s feeling, είναι ένα κομμάτι που θα το ζήλευαν ακόμα και οι RED HOT CHILI PEPPERS.
Ήταν ο πιο φιλόδοξος δίσκος τους μέχρι τότε αλλά η εμπορική ανταπόκριση δεν ήταν η αναμενόμενη και για αυτό, δύο χρόνια μετά, ο Wyndorf αποφάσισε να παραδώσει την σκυτάλη στον παραγωγό Matt Hyde (SLAYER, DEFTONES, κτλ.) για να συγκεντρωθεί έτσι περισσότερο στην σύνθεση, με αποτέλεσμα το λιγότερο περίπλοκο, αλλά πιο πιασάρικο και εμπορικό «Powertrip», που μαζί με αυτόν τον δίσκο, θεωρούνται από πολλούς ως οι κορυφαίες στιγμές της μπάντας.
Γιώργος Γκούμας
