a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Power & the glory” – SAXON
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1983
ΕΤΑΙΡΙΑ: Carrere
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Jeff Glixman
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Biff Byford
Κιθάρα – Graham Oliver
Κιθάρα – Paul Quinn
Μπάσο – Steve Dawson
Τύμπανα – Nigel Glockler
Ήταν 1983, το NWOBHM κύμα παλίρροιας που σάρωνε τα Βρετανικά νησιά σιγά σιγά ξεθώριαζε, οι σπόροι ωστόσο για την διαιώνιση ενός ολάκερου κινήματος που θα σάρωνε απ’ άκρη σε άκρη τον πλανήτη είχαν ήδη φυτευτεί. Οι SAXON ήταν ήδη στην εμπροσθοφυλακή μαζί με τους IRON MAIDEN, DEF LEPPARD, TYGERS OF PAN TANG, RAVEN και τόσους άλλους και με το “Power & the glory” καταγράφουν το άλμπουμ Νο 5 στην πλουσιότατη δισκογραφία τους. Το οποίο, βεβαίως, “σήκωσε” πολύ σκόνη αναφορικά με την ποιότητα του αλλά και τις προθέσεις των μουσικών που έβλεπαν πως αν ήθελαν να έχουν πιθανότητες να μεγαλώσουν το κοινό τους και κατά συνέπεια την φήμη τους, θα έπρεπε να κοιτάξουν προς την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Η Ευρώπη δεν είχε κατακτηθεί ακόμα, ποιος όμως ήταν σε θέση να χαλιναγωγήσει τη νεανική τους ορμή; Τι θα έμπαινε εμπόδιο ανάμεσα σ’ αυτούς και τις αμέτρητες φιλοδοξίες τους; Τα όνειρα τους; Απολύτως τίποτα.
Πρόκειται για το πιο “μουσικό” -αν μου επιτρέπεται ο όρος- άλμπουμ των SAXON της πρώιμης περιόδου, όντας το ακροτελεύτιο κομψοτέχνημα όπου οι έντονες μελωδικές τάσεις δεν είχαν αναχθεί ακόμα στον σημαντικότερο παράγοντα της συνθετικής εξίσωσης. Διέθετε φυσικά τον αέρα και την στόφα του κλασικού μεταλλικού ήχου της πεντάδας, την γνωστή και μη εξαιρετέα “Βρετανίλα”, την “χύμα και τσουβαλάτη” metal προσέγγιση, στοιχείο που γίνεται απολύτως κατανοητό με το εναρκτήριο all time classic ομώνυμο καταιγιστικό κομμάτι. Το στακάτο και ρυθμικό “Red line” ακολουθεί, ανοίγοντας τον δρόμο για το σαρωτικό “Warrior”, αναμφισβήτητα ένα από τα highlight όχι μόνο του δίσκου αλλά ολόκληρης της πρώτης περιόδου, εξωτερικεύοντας το αδάμαστο πνεύμα των Biff & Co. “Αρρωστημένα” κιθαριστικά από τους Oliver/Quinn, και ομοβροντίες τυμπάνων από τον Glockler. Ένα παντοτινό διαμάντι που –δυστυχώς- δεν έχει βρει την θέση που του αρμόζει στις καρδιές των απανταχού οπαδών.To “Nightmare” που κλείνει την πρώτη πλευρά αναβαθμίζει την μελωδική πλευρά της πεντάδας, όντας πανέμορφο και πιασάρικο.
Αλλάζοντας πλευρά στο βινύλιο, βρισκόμαστε μπροστά στους up tempo ρυθμούς του “This town rocks”, όπου το drumming αναδεικνύεται εκ νέου πρωταγωνιστής, η συνέχεια είναι εξίσου ενδιαφέρουσα με το “Watching the sky” ενώ το “Midas touch” που ακολουθεί με τα εμβόλιμα ακουστικά θέματα και την παθιασμένη απόδοση του Byford μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη ανατριχίλα του “The eagle has landed”, όπου οι SAXON φτάνουν στον κολοφώνα της δόξας τους και καθηλώνουν άπαντες με ένα από τα πιο επικά κομμάτια που έχουν καταγραφεί ever στο παλμαρέ τους. Αργόσυρτος, εθιστικός ρυθμός, κιθάρες που “κελαηδούν”, o πανύψηλος τραγουδιστής σε απίστευτα κέφια και η καταγραφή ενός ακόμα εξαιρετικού άλμπουμ από τους τεράστιους Βρετανούς μόλις ολοκληρώθηκε. “Take it easy take it slow don’t go fast don’t let go The eagle has landed”. Η απλότητα σε όλη της το μεγαλείο.
Αντί επιλόγου. Αφάνταστα παρεξηγημένο και υποτιμημένο από την πλειονότητα της οπαδικής τους βάσης, το “Power & the glory”, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να συνεχίσει από εκεί που τελείωσε ο προκάτοχος του “Denim and leather”, εντούτοις, η περιοδεία που ακολούθησε και που οδήγησε στην απόλυτη επιτυχία του ζωντανά ηχογραφημένου “The eagle has landed”, αποτέλεσαν ικανές συνθήκες ώστε οι SAXON να εμπλουτίσουν την παλέτα του ήχου τους, δίχως να απολέσουν την συνθετική τους δεινότητα. Το τι θα συνέβαινε από εκεί και μετά θα μας απασχολήσει όταν έρθει η ώρα…
Did you know that?
- Η πρώτη στουντιακή παρουσία του Nigel Glockler στην ομάδα των SAXON ήταν με το “Power & the glory”. Βέβαια, προσελήφθη στα τέλη του 1981 μετά την αποχώρηση εξαιτίας ενός ατυχήματος του Pete Gill, που αργότερα εντάχθηκε για βραχύβιο διάστημα στο άρμα των MOTORHEAD.
- Εξαιρετικά τα πήγε ο δίσκος στα Ευρωπαϊκά charts. Στην χώρα τους αναρριχήθηκαν στο Νο 15, ενώ σκαρφάλωσε στην κορυφή σε Σουηδία, Νορβηγία, Γαλλία και Γερμανία. Κατόρθωσε, δε, να μπει στο Βillboard 200 στην Αμερική στην 155η θέση. Το πρώτο βήμα είχε ήδη συντελεστεί…
- Όχι πως αλλάζει κάτι αναφορικά με την ποιότητα και την διαχρονική του αξία αλλά ένα ακόμα credit καταγράφεται από τον πασίγνωστο Καναδό δημοσιογράφο Martin Popoff, ο οποίος και το ανέδειξε ως την κορυφαία κυκλοφορία του σχήματος.
- Υπεύθυνος για την παραγωγή δεν ήταν άλλος από την τον Jeff Glixman που έβαλε φαρδιά πλατιά την σφραγίδα του στο “P&TG”, προσδίδοντας του το απαραίτητο βάθος και φρεσκάδα. Η εμπειρία που αποκόμισε από τις προηγούμενες συνεργασίες του με μπάντες/καλλιτέχνες μεγαθήρια όπως οι KANSAS, Paul Stanley (KISS), Gary Moore, MAGNUM, κεφαλαιοποιήθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό και στην περίπτωση των SAXON.
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
