a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Chain of command” – JAG PANZER
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2004
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Century Media Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: George Counnias, Mark Briody
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Bob Parduba – Φωνητικά
Christian Lasegue – Κιθάρα
Mark Briody – Κιθάρα
John Tetley – Μπάσο
Rikard Stjernquist – Τύμπανα
Φίλε μου καλέ, φανατικέ οπαδέ των JAG PANZER, σε προλαβαίνω! Το ξέρω, το τιμώμενο σήμερα album έχει γραφτεί από το 1986-1987. Τότε κυκλοφόρησε ως bootleg, όπως και την επόμενη χρονιά. Το έχεις δει και συ φαντάζομαι, όπως το έχω δει κι εγώ, σε διάφορες εκδόσεις. Προσωπικά, έχω μια που έχει μαζί το πρώτο demo των DREAM THEATER, όταν αυτοί λέγονταν ακόμη MAJESTY. Το οποίο demo το έχω και μόνο του, άσχετο αυτό αλλά είπα να το γράψω για να κάνω μεγαλύτερη την παράγραφο. Και που λες… τι έλεγα; Α ναι! Το “Chain of command” ήταν έτοιμο το 1987 και τότε είδε το… ημίφως (για φως, ούτε λόγος) της ας πούμε δημοσιότητας, ως θησαυρός που τον κυνηγούσαν διακαώς όσοι επιθυμούσαν να αποκτήσουν οτιδήποτε κυκλοφορούσε από τη μπάντα αλλά και από την σκηνή του US metal γενικότερα.
Αυτά, μέχρι το 2004, οπότε ήρθε η Century Media, το πήρε, έκανε ένα ωραιότατο remastering, πρόσθεσε artwork με στίχους κλπ και το παρέδωσε στο κοινό ως επίσημη κυκλοφορία του group, για πρώτη φορά. Με τον τρόπο αυτό, το 2004, είχαμε δύο JAG PANZER κυκλοφορίες, αυτό και το “Casting the stones” που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο και για το οποίο κατά 99,98% πάλι εγώ θα γράψω, οπότε να είσαι κάπου εδώ, μη χάνεσαι. Δύο δίσκοι λοιπόν, αλλά η μεταξύ των διαφορά ήτο τεραστία (όπως θα διαβάζαμε σε εφημερίδα του 1952). Ή όχι και τόσο τεραστία, αν τους βάλουμε κάτω και κάνουμε τις απαραίτητες συγκρίσεις και τους απαραίτητους συσχετισμούς. Ας δούμε όμως το “Chain of command”. Όσο να πεις, έχει ένα παραπάνω ενδιαφέρον και οι λόγοι είναι πολύ συγκεκριμένοι…
Έχεις φανταστεί ποτέ τους JAG PANZER χωρίς τον Τύραννο (ένας είναι ο Τύραννος!) στη φωνή; Μπορείς να το κάνεις; Δύσκολο πολύ, ως ακατόρθωτο. Κι όμως, δυο φορές έγινε αυτό. Χωρίς να λάβω υπόψη μου τις περιπτώσεις των Steve Montez και Chris Cronk, που έγιναν για πολύ λίγο μέλη της μπάντας το 1985, οι δυο αυτές φορές ήταν στο ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ “Dissident alliance”, όταν τραγουδιστής ήταν ο μακαρίτης Daniel Conca και στο “Chain of command”, με τον Bob Parduba. Κι αν το πρώτο είναι ένα αισχρό δείγμα υποτιθέμενου μοντέρνου metal α λα PANTERA, τουλάχιστον το δεύτερο είναι ένα album αμερικανικού power metal πρώτης διαλογής.
Θα δεις γνώριμους τίτλους κοιτάζοντας τα τραγούδια που απαρτίζουν το “Chain of command”. Τούτο συμβαίνει γιατί τα περισσότερα, τα ακούσαμε από πριν ή μετά, ξαναδουλεμένα ανά τα χρόνια, με τις δεδομένες διαφορές στις εκτελέσεις. Άλλοτε και με διαφορετικούς στίχους/τίτλους. Αναφέρομαι στον ομώνυμο καλπασμό, στο αιώνιο “Shadow thief” (highlight το ντουέτο Harry/Bob στο Keep it True του 2008), στο υπέροχο “She waits” (πολύ περισσότερο TITAN FORCE μου θυμίζει, παρά JAG PANZER), στο “Never surrender” (το “Viper” του “The age of mastery”), στο “Burning heart”, στο “Sworn to silence” και στη διασκευή του “In a gadda da vida”. Μαζί τους συμπληρώνουν τον δίσκο το “Ride through the storm” (πόσο IRON MAIDEN σε όλα του!), το instrumental “Dream theme” και το «κρυφό χαρτί» του “When the walls come down” με τον εντελώς QUEENSRYCHE χαρακτήρα, που υπήρχε μόνο σε ακυκλοφόρητη demo μορφή.
Ο Christian Lasegue, γνώριμός μας επίσης από το “The scourge of the light”, είναι ένας ακόμη τεχνικός και ικανότατος κιθαρίστας, στην σειρά των παικταράδων που κράτησαν τη lead εξάχορδη στη μακρά ιστορία του group. Ο Bob Parduba έχει διαφορετική ερμηνευτική προσέγγιση από τον Τύραννο. Πιο λυρικός, πολύ περισσότερο Dickinson-ικός, διόλου τραχύς, δίνει έναν εναλλακτικό αλλά εξίσου ωραίο τόνο στα τραγούδια. Βέβαια, από μόνα τους αυτά απέχουν από το βάρβαρο, «ατσαλένιο» στυλ του “Ample destruction”, συνεπώς ο Bob στο μικρόφωνο ήταν όπως και να’χει, ένας κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη θέση. Βεβαίως, πάντα θα μας έρχονται στο νου διάφοροι τραγουδιστές και πάντα θα λέμε «ναι, αλλά αν είχαν τον ‘τάδε’ στη θέση του θα ήταν καλύτερο το αποτέλεσμα», αλλά ας μείνουμε σε αυτό που ακούμε, χωρίς φανταστικά σενάρια. Και αυτό που ακούμε, είναι εξαιρετικό!
Το “Chain of command” πάντα θα βρίσκεται στην σκιά των μεγάλων του αδερφών. Για μένα, φταίει που σχεδόν όλα του τα κομμάτια τα έχουμε κάπου ηχογραφημένα επισήμως από τον Τύραννο και έτσι, σχεδόν ξεχνάμε πότε πρωτογράφτηκαν και ποιος τα πρωτοτραγούδησε. Αξίζει όμως ένα καλό rotation, να μπαίνει στο στερεοφωνικό μας κάπου-κάπου, αξίζει της προσοχής μας. Γιατί, διάολε, το υλικό είναι τόσο καλό, που και από μπάντα ψαράδων της Παπούα Νέα Γουινέα να παιχτεί, κάτι θα σου… «πει»!
Δημήτρης Τσέλλος
