a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: ”The mission” – ROYAL HUNT
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2001
ΕΤΑΙΡΙΑ: Frontiers
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Andre Andersen
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – John West
Κιθάρες – Jacob Kjaer
Πλήκτρα/Πιάνο, Rhythm Κιθάρες – Andre Andersen
Μπάσο – Steen Mogensen
Additional musicians:
Τύμπανα – Kenneth Olsen
Τύμπανα – Kim Johanneson
Κοιτώντας στο αρχείο με τα κείμενα που έχω γράψει για το rockhard.gr όλα αυτά τα χρόνια δεν βρήκα ούτε μισό για ένα από τα πολύ αγαπημένα μου σχήματα στο χώρο του prog/power, ο λόγος για τους Δανούς ROYAL HUNT. Πραγματικά μου φάνηκε πολύ περίεργο το γεγονός πως μου έχουν ξεφύγει οι Δανοί τόσα χρόνια αλλά ποτέ δεν είναι αργά που λένε. Έτσι δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας για να γράψω 2-3 αράδες από το γεγονός πως το πολύ καλό αλλά ελαφρώς υποτιμημένο ”The Mission” κλείνει τα 20 χρόνια κυκλοφορίας του σήμερα. Πριν ξεκινήσουμε με την ανάλυση και τα διάφορα του δίσκου να πω πως το ”The mission” μαζί με το ”Paper blood” είναι σίγουρα τα αγαπημένα μου από την περίοδο με τον εξαιρετικό John West στα φωνητικά. Χωρίς να θεωρώ κακούς δίσκους τα άλλα δύο που συμμετείχε ο West, ”Fear” και ”Eyewitness” , νομίζω όμως ότι η προαναφερθείσα δυάδα μπαίνει και πολύ ψηλά στην τρομερά καλή και σταθερή δισκογραφία που έχουν να επιδείξουν οι ROYAL HUNT στα 30 σχεδόν χρόνια που υπάρχουν ως σχήμα.
Ας μπούμε όμως στα του δίσκου σιγά σιγά για να μην κουράζουμε με πολλά πολλά. Ξεκινώ αρχικά από το γεγονός πως το ”The mission” είναι καλύτερο από τον προκάτοχό του. Τόσο από συνθετικής πλευράς μιας και εδώ οι συνθέσεις είναι πιο καλοχτισμένες και δουλεμένες στο σημείο να μην υπάρχει κάποια που να μοιάζει ας το πούμε πιο αδύναμη, γιατί κακή πολύ δύσκολα βρίσκει κανείς στην δισκογραφία των Δανών εδώ που τα λέμε. Όσο και από την πλευρά του πόσο καλά έχει βρεθεί η χημεία με την φωνή του John West στην μπάντα. Καθώς εδώ ο ψηλέας, mastermind, Andre Andersen που είναι και ο βασικός συνθέτης του σχήματος, σε αντίθεση με το ”Fear” που ήταν και η πρώτη συνεργασία με τον West, έχει γράψει έχοντας στο μυαλό του την φωνή του West και όχι αυτή του D.C. Cooper, κάτι που έμοιαζε να συμβαίνει σε πολλά σημεία του ”Fear”. Στις συνθέσεις την βοήθεια τους σε κάποια τραγούδια δίνουν ο John West αλλά και ο κιθαρίστας της μπάντας Jacob Kjaer. Από στιχουργικής πλευράς μετά το εκπληκτικό ”Paradox” επανέρχονται στην concept λογική, έτσι στο ”The mission” η ιστορία βασίζεται στην πασίγνωστη νουβέλα επιστημονικής φαντασίας ” The Martian Chronicles” του Αμερικανού συγγραφέα-σεναριογράφου Ray Bradbury. Η ιστορία έχει να κάνει με την αποικία των Αμερικανών στον Άρη αφού αναγκάστηκαν να φύγουν από την πολύπαθη από καταστροφές και πολέμους Γη. Κάθε μια λοιπόν από τις 13 συνθέσεις που αποτελούν το άλμπουμ έχει να κάνει και με ένα κεφάλαιο από το βιβλίο του Bradbury, ακόμα και τα 5 instrumental κομμάτια αλλά και το παρά κάτι δίλεπτης διάρκειας τραγούδι ”Clean Sweep” απηχούν σε κεφάλαια του βιβλίου όπως εξιστορείται και στο booklet του άλμπουμ. Αυτό ίσως να είναι και το μειονέκτημα του δίσκου για κάποιους αν και προσωπικά ουδέποτε με ενόχλησε στην συγκεκριμένη περίπτωση το γεγονός των πολλών instrumental ενδιάμεσα, καθώς τα βρίσκω καλά τοποθετημένα και με νόημα. Ηχητικά δεν αλλάζουν τα πράγματα για τους Δανούς, έτσι κατορθώνουν να συνδυάζουν εκπληκτικά και ιδανικά ως μας συνηθίζουν σχεδόν ανέκαθεν από την αρχή της καριέρας τους μέχρι και σήμερα, τις πολλές και υπέροχες μελωδίες τους με το groov-άρισμα. Κερασάκι στην τούρτα βέβαια τα σχεδόν μόνιμα κολλητικά στο σύνολο τους refrain που προσφέρουν. Ενώ για τους λάτρεις του neoclassical μέσα στο ”The mission” θα βρουν σε αφθονία πάρα πολλά και υπέροχα περάσματα. Οι προσωπικές μου αγάπες σε ένα άλμπουμ που ακούγεται με πολύ μεγάλη άνεση και ευχαρίστηση από την αρχή μέχρι το τέλος είναι τα ”The mission”, ”World wide war”, ”Surrender”, ”Total recall” αλλά και τα μόλις 2μιση λεπτά του instrumental ”Fourth Dimension”.
Η απόδοση των τεσσάρων μελών του σχήματος είναι εξαιρετική, ο John West στα φωνητικά είναι εξαιρετικός, δείχνοντας και με το παραπάνω το πόσο καλή αλλά και πόσο διαφορετική φωνή είναι από τον πλέον αγαπημένο τραγουδιστή σχεδόν όλων των fans των ROYAL HUNT, D.C. Cooper. Ο Jacob Kjaer στις κιθάρες είναι άψογος, σούπερ στα βασικά riff, υπέροχα καθαρά περάσματα και αρπίσματα όπου χρειάζεται και εξαιρετικά solos. Το ένα μέλος του rhythm section γιατί μόνο ένα υπήρξε επί της ουσίας εκείνην την στιγμή στο σχήμα, ο μπασίστας Steen Mogensen κάνει και αυτός εξαιρετική δουλειά, με δυναμικό παίξιμο, εξαιρετικές μπασογραμμές και με την βασική ευθύνη στα groov-αρίσματα καθώς βγαίνει πολύ συχνά μπροστάρης σε αυτό τον τομέα. Στα τύμπανα δεν υπάρχει βασικός ντράμερ μιας και ο Allan Sørensen που κατείχε την θέση παραιτήθηκε λίγο πριν την έναρξη των ηχογραφήσεων, οπότε ανέλαβαν να καλύψουν το κενό αυτό οι Kenneth Olsen και Kim Johanneson. Για πολλούς αυτό είναι και ένα από τα ψεγάδια του άλμπουμ, όχι όμως λόγω του παιξίματός τους. Αν και υπάρχει και από κάποιους η γνώμη πως τελικά μάλλον ακούμε drum programming και όχι κανονική φυσική παρουσία, το θέμα είναι πως τα τύμπανα ακούγονται πίσω στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου ή και πλαστικά όπως λέμε πολλές φορές κάτι το οποίο είναι κυρίως θέμα παραγωγής.
Τελευταίο άφησα επίτηδες τον ψηλέα maestro Andre Andersen, ο οποίος έχει αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια και με το παραπάνω το πόσο καλός συνθέτης αλλά και πληκτράς/πιανίστας είναι. Όμως αυτό που πάντα με εντυπωσίαζε με αυτό το παλικάρι είναι το πόσο πραγματικά εκπληκτικός και ολοκληρωμένος μουσικός είναι, οι ενορχηστρώσεις του σε όλες τις δουλείες των ROYAL HUNT, στα προσωπικά άλμπουμ του άλλα και σε ότι άλλο έχει κάνει στην καριέρα του εκτός σχήματος είναι τολμώ να πω για σεμινάριο. Ο αρχηγός είναι και ο βασικός υπεύθυνος για τον τομέα της παραγωγής, η οποία αν βγάλουμε το θέμα με τα τύμπανα που προαναφέραμε είναι σε πολύ καλό επίπεδο, δυνατός ήχος με όλα τα όργανα να έχουν τον χώρο που πρέπει και τα φωνητικά στην ένταση και στο επίπεδο που χρειάζονται.
Φτάνοντας στο κλείσιμο να πούμε πως το ”The mission” ήταν ένα άλμπουμ που έδωσε την δυνατότητα στους ROYAL HUNT να επανέλθουν στα πολύ καλά άλμπουμ και να κρατήσουν το όνομα τους στο πάνω ράφι του prog/power. Άλλωστε για να είμαστε ειλικρινής οι Δανοί είναι και με το σπαθί τους, μπάντα επιπέδου CHL που λένε και οι ποδοσφαιρόφιλοι, όσο αναφορά το ιδίωμα στο οποίο τους κατατάσσουν και ας μην έχουν καταφέρει να γνωρίσουν την επιτυχία στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Did you know that:
- Στην digipack έκδοση του 2003, συμπεριλήφθηκαν ως bonus track δυο τραγούδια που βρισκόντουσαν στο single του 2000 με τον τίτλο ”Intervention”. Αυτά ήταν το ”Intervention (Part 1)” και ”U-Turn” και τα δυο μάλιστα είναι πάρα πολύ καλά τραγούδια όσοι δεν έχει τύχει να τα ακούσετε ρίξτε τους μια αυτιά εύκολα βρίσκονται
Παναγιώτης ”The Unknown Force” Γιώτας
