ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Abrahadabra” – DIMMU BORGIR
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2010
ΕΤΑΙΡΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: DIMMU BORGIR
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Shagrath – Φωνητικά
Silenoz – Κιθάρα
Galder – Κιθάρα
“Abrahadabra”, κοινώς ως το λιγότερο αγαπημένο άλμπουμ των DIMMU BORGIR και προσωπικά το χειρότερό μου. Ναι, ξεκινάει το κείμενο τόσο απότομα, όσο απότομα μας είχαν έρθει τα νέα που προηγήθηκαν το “Abrahadabra” και θεωρώ πως είναι και η αιτία που οι Νορβηγοί blacksters οδηγήθηκαν στην κυκλοφορία ενός μέτριου δίσκου και στη συνέχεια 8 ολόκληρων ετών δισκογραφικής ξηρασίας.
Τα νέα αυτά δεν ήταν άλλα από την απομάκρυνση των ICS Vortex και Mustis. Δύο χρόνια μετά το αρκετά καλό “In sorte diaboli”, με το συγκρότημα να έχει φτάσει στην κορυφή της εμπορικής του καταξίωσης, ανακοινώνεται η απομάκρυνση των δύο αυτών, πολύ σημαντικών, μουσικών. Η πρώτη ανακοίνωση έρχεται από τον Mustis, o οποίος εξέφρασε τη δυσφορία του για το γεγονός ότι δεν αναγνωρίζεται η συνεισφορά του στα credits των τραγουδιών και ότι θα κινούταν νομικά. Οι DIMMU BORGIR λίγο αργότερα, επιβεβαίωσαν την απομάκρυνσή του και δήλωσαν ότι είναι αστείο πως το άλμπουμ είναι μισοτελειωμένο από τα υπόλοιπα μέρη (Shagrath, Silenoz, Galder), χωρίς την παραμικρή βοήθεια των Vortex και Mustis και όμως διαθέτει όλα τα στοιχεία για τα οποία είναι γνωστή η μπάντα.
Και εδώ ερχόμαστε στο αυτογκόλ. Η ηχητική και συνθετική προσέγγιση του “Abrahadabra”, έδειξε το αντίθετο από αυτό που ισχυρίστηκαν οι DIMMU BORGIR. Η μπάντα στο “Abrahadabra” ακούγεται πολύ περισσότερο επική και συμφωνική, με το black metal στοιχείo περιορισμένο, σε αντίθεση με το ένδοξο παρελθόν αλλά ΟΚ, η μπάντα είχε ήδη αρχίσει να αλλάζει ηχητική προσέγγιση και το έκανε με μεγάλη επιτυχία, χωρίς την ένταση και τη λύσσα των προηγούμενων κυκλοφοριών, χωρίς την έμπνευση που τους συντρόφευε και έγραφαν κομματάρες και χωρίς φυσικά το μεγάλο ατού της φωνής του Vortex, που έδινε κάτι τελείως διαφορετικό στον ήχο τους αλλά και ένα ιδιαίτερο πρεστίζ στα live τους, αλλά και χωρίς την τρομερή πολυπλοκότητα των πλήκτρων του Mustis. Κοινώς το “Abrahadabra”, όσο πλούσιο και πομπώδες προσπάθησαν να το κάνουν, άλλο τόσο φανέρωσε την γύμνια τους.
Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι δεν είναι θέμα ότι επιλέγουμε πλευρές σε μια διαμάχη, αλλά το γεγονός για το πως ακούγεται το συγκρότημα πριν και μετά την φυγή τους, είναι κάτι αδιαμφισβήτητο. Και ναι, το “Abrahadabra” μπορεί να έχει μέσα το “Gateways” (προσωπικά δεν του βρήκα ποτέ κάτι το ιδιαίτερο), το “A jewel traced through coal”, το “Renewal” και φυσικά το “Dimmu borgir”, το μόνο τραγούδι που ακούω πλέον από αυτό το άλμπουμ, αλλά κανένα δεν βρίσκεται έστω κοντά σε τραγούδια όπως το “Progenies of the great apocalypse”, το “The sacrilegious scorn” και το “Kings of the carnival creation”. Στα πιο παλιά περιόδου “Enthrone darkness triumphant” και “Spiritual black dimensions” δεν πάω καν, να μην πέσει φωτιά να μας κάψει.
Did you know that:
-Για την ιστορία να πούμε ότι στο άλμπουμ συμμετείχε η Νορβηγική ορχήστρα Kringkastingsorkestret (10 ευρώ σε όποιον το προφέρει με την μία) και η Νορβηγική χορωδία Schola Cantorum, που αποτελούταν από 100 μουσικούς.
-Ντραμς στο “Abrahadabra” έπαιξε ο Πολωνός Dariusz Brzozowski (Daray), ο οποίος ήταν session μουσικός στους DIMMU BORGIR, μετά την αποχώρηση του Hellhammer από την μπάντα και έγινε μόνιμος λίγα χρόνια μετά. Το μπάσο ανέλαβε Snowy Shaw, ο οποίος θα συμμετείχε και στο tour της μπάντας, αλλά αποχώρησε γρήγορα για να επιστρέψει στους Therion.
-Επιπλέον guests που συμμετείχαν στο άλμπουμ ήταν οι Andy Sneap, Garm (ex- ARCTURUS, ex- BORGNAGAR, ULVER) και Agnete Kjοlsrud.
Δημήτρης Μπούκης
