ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Heathen machine” – BALANCE OF POWER
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2003
ΕΤΑΙΡΙΑ: Massacre
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Lionel Hicks
ΣΥΝΘΕΣΗ:
John K – φωνητικά
Pete Southern – κιθάρα
Tony Ritchie – μπάσο
Lionel Hicks – ντραμς
Δεν υπήρχε περίπτωση να βάζαμε άλλο δίσκο των Βρετανών BALANCE OF POWER στη στήλη μας, Somewhere back in time. Το κύκνειο άσμα τους, “Heathen machine”, κυκλοφόρησε σαν σήμερα το 2003, στη συνέχεια ακολούθησε μία συλλογή/box set με τίτλο “Heathenology” και ύστερα πέρασαν στη λήθη…
Μετά το ισχνό και πιο AOR ξεκίνημά τους, είχαν πάρει τον Lance King στα φωνητικά, που είχε (κι έχει ακόμα) τη Nightmare Records, με την οποία είχαν κάποια deal, και μεταμορφώθηκαν σε κάτι που έμοιαζε πιο πολύ με power/progressive σχήμα, με πιο έντονες τις QUEENSRYCHE επιρροές.
Ύστερα από έντονες διαφωνίες του King με το υπόλοιπο συγκρότημα, η θέση του τραγουδιστή καλύφθηκε από τον συμπατριώτη μας, John K. ή όπως μας είναι πιο γνωστό, Γιάννη Κουτσελίνη (BIOMECHANICAL, ex-DECEPTOR). Κίνηση ματ, όπως αποδείχθηκε, αφού το τελικό αποτέλεσμα του “Heathen machine”, δεν είχε καμία σχέση με την υπόλοιπη δισκογραφία του σχήματος.
Πραγματικά, το στοιχείο που δεσπόζει, είναι οι εξωπραγματικές ερμηνείες του John K, που δείχνει να είχε μελετήσει πάρα πολύ καλά δίσκους όπως το “Operation: Mindcrime” και τραγουδούσε με τρόπο που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει εισιτήριο να αντικαταστήσει τον Geoff Tate. Μη φανταστείτε copycat. Απλά ο άνθρωπος είναι εξαιρετικός. Ακόμα και στις πιο IRON MAIDEN στιγμές, όπως για παράδειγμα το “The eyes of all the world”, πιάνει και τον Dickinson (χωρίς να είναι όμως ο… δεύτερος Dickinson!!!). Είναι τόσο συγκλονιστικές οι ερμηνείες του, που κάνει την «ηλεκτρονική» παραγωγή στα ντραμς, να μην της δίνω σημασία. Δεν μπορώ όμως παρά να μείνω με την απορία, για ποιον λόγο ο παραγωγός και ντράμερ του γκρουπ, Lionel Hicks, επέλεξε αυτόν τον ήχο στα τύμπανα (ή ήθελε κάτι άλλο και δεν του πέτυχε!).
Τραγούδια όπως το “Chemical imbalance”, το “No place like home” ή του “Wish you were here”, είναι φανταστικά δείγματα power/prog metal υψηλών οκτανίων και είναι κρίμα που το συγκρότημα ποτέ δεν απέκτησε του status που του άξιζε. Αμέσως μετά τον δίσκο, ο Κουτσελίνης, αποχώρησε, αφού ήθελε να επικεντρωθεί στους BIOMECHANICAL και το γκρουπ μπήκε στον πάγο, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα. Όπως και να έχει όμως, μας χάρισαν τουλάχιστον ένα δίσκο, που αξίζει να βρίσκεται στα ράφια μας και να μην σκονίζεται.
Σάκης Φράγκος
