A day to remember… 22/9 [DESTRUCTION]

0
737












ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Metal discharge” – DESTRUCTION
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2003
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: DESTRUCTION/V.O. Pulver
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Μπάσο, φωνητικά – Marcel “Schmier” Schirmer
Κιθάρα – Mike Sifringer
Drums – Marc Reign

Μετά το διπλό χτύπημα των “All hell breaks loose” (2000) και “The antichrist” (2001), οι DESTRUCTION, οι Γερμανοί χασάπηδες της καρδιάς μας επέστρεψαν από το μνήμα στο οποίο είχαν μπει στη δεκαετία του ’90, δημιουργώντας μια νέα στρατιά οπαδών, δίπλα σε όσους τους παρακολουθούσαν τόσο στα χρυσά, όσο και στα πέτρινα χρόνια. Το ερώτημα είναι, από εκεί που το πας; Οι DESTRUCTION μετά από την διπλή συνεργασία με τον πολύ Peter Tagtgren παραγωγικά, ανέλαβαν μόνοι τους τη παραγωγή εξ ολοκλήρου (δίπλα στον V.O. Pulver), θέλοντας να δώσουν ένα πιο “προβάδικο” αέρα. Έτσι, μπήκαν να ηχογραφήσουν στα Little Creek Studio στο Gelterkinden της γειτονικής Ελβετίας.

Αλλαγή και πίσω από το drumkit με τον Marc Reign να αντικαθιστά τον Sven Vormann που έπαιζε στους πρώτους δίσκους της επανένωσης. Με τα πολλά και με τα λίγα, στις 22 του Σεπτεμβρίου (σαν σήμερα δηλαδή), κυκλοφόρησε το “Metal discharge”. Από το έμπα του “The ravenous beast” είναι εμφανές ότι η “προβάδικη” λογική, έδωσε μια άλλη γοητεία στο υλικό της μπάντας, που ακούγεται σαν να προβάρει δίπλα σου. Άμα με ρωτάει κάποιος εάν προτιμάω αυτό από τον ήχο – τσιμεντόλιθο του Tagtgren στα δύο προηγούμενα, θα του πω όχι. Ωστόσο, πάντα μου αρέσει όταν μια μπάντα που αγαπώ, δοκιμάζει τις δυνάμεις της σε κάτι που μπορεί και να την ανανεώσει.

Συνθετικά, ερχόμαστε με κεκτημένη ταχύτητα από τα δύο προηγούμενα άλμπουμ, όπου τα λατρεμένα μου “Fear of the moment”, “Savage symphony of terror” (προσωπικό αγαπημένο), “Desecrators (of the new age)” και το φοβερό ομώνυμο, διεκδικούν επάξια θέση στο set των DESTRUCTION με την τραχύτητα τους και την ωμή Γερμανική δύναμη τους. Συνδυασμένη με μικρά σημεία όπου ή γκρουβάρει η μπάντα, ή δείχνει πόσο ωραία μπορεί γενικά να παίξει με τις δυναμικές, παρότι οι πιο θεωρητικά “ξεροκέφαλοι” της τριάδας (ακούστε το punk-ικο σχεδόν ρεφρέν του “Made to be broken” – μου αρέσει να το λέω το “Bullets from hell” του δίσκου αυτού). Αποδεικνύοντας με αυτό το τρόπο, αυτό που πίστευα εξαρχής: οι DESTRUCTION ήταν πάντα οι αρτιότεροι παίκτες της τριάδας του Γερμανικού thrash.

Σε συνθετικό επίπεδο, ο γράφων πάντα προτιμάει τους KREATOR και τους SODOM (με αυτή τη σειρά), αλλά δεν θα ήταν δίκαιο να μην εξαίρουμε το τρομερό επίπεδο που έχουν οι DESTRUCTION, σε σημείο που για να βρούμε κάποιους ανώτερους Γερμανούς thrash παίκτες πρέπει να πάμε σε τεχνοκρατικά thrash μονοπάτια (λέγε με DEPRESSIVE AGE, λέγε με MEKONG DELTA, λέγε με SIEGES EVEN του “Life cycle” και ούτω καθεξής). Προς επίρρωση των επιχειρημάτων μου, εμφανίζονται μέσα στο δίσκο τα “Rippin’ the flesh apart”, “Historical force feed”, “Mortal remains” όπου τα μεμονωμένα όργανα, έχουν χώρο να αναδειχθούν και να “αναπνεύσουν” όπως το λέμε συνήθως σε μουσικό επίπεδο. Κερασάκι στη τούρτα, το πιο γεμάτο κομμάτι του δίσκου, το οποίο θέλει δική του παράγραφο.

“Vendetta” κυρίες και κύριοι! Το υπέροχο κλείσιμο σε μια ακόμα πολύ καλή δουλειά των Γερμανών, αποθέωση των δυναμικών και της ποικιλίας, όπου μέχρι και blastbeat χωράει ο “νέος” Marc Reign, δείχνοντας τα διαπιστευτήρια του από πολύ νωρίς. Άλλωστε, κανένας drummer στην ιστορία των DESTRUCTION, δεν επιλέχθηκε τυχαία, ειδικά αν σκεφτούμε ότι πλέον τα τύμπανα τα “βασανίζει” ο Randy Black (πάλαι ποτέ ANNIHILATOR αλλά και PRIMAL FEAR). Και αυτή είναι η “κληρονομιά” του “Metal discharge”. Η απόδειξη μιας μπάντας που ενώ ποτέ δεν απέκτησε την δημοτικότητα των έτερων δύο της τριάδας, αποτελεί κομβικό κεφάλαιο στην εξέλιξη του Ευρωπαϊκού ακραίου ήχου, με λογική στρατιώτη που απλά δε σταματάει πουθενά. Και έτσι τους αγαπάμε στο φινάλε.

Did you know that?

– Ντεμπούτο του Marc Reign που θα μείνει στη μπάντα μέχρι και το 2010, ηχογραφώντας δύο ακόμα δίσκους (“Inventor of evil” – 2005, “D.E.V.O.L.U.T.I.O.N.” – 2008) το πρώτο μέρος επανηχογραφήσεων “Thrash anthems” (2007) ενώ ήταν και στα live “Alive devastation” (2003), “Live discharge: 20 Years of total Destruction” (2003) και τέλος, στο DVD “A savage symphony – the history of annihilation” (2007) και CD “The curse of the antichrist – live in agony” (2009) για τα 25 χρόνια της μπάντας.

– Τελευταίος δίσκος με την Nuclear Blast για εκείνη τη περίοδο, μια και θα μεταπηδούσαν στην AFM, προτού ξαναεπιστρέψουν στον Γερμανικό κολοσσό κάτι λιγότερο από μια δεκαετία μετά με το “Day of reckoning” (2011).

– Στα δεύτερα φωνητικά, καλεσμένοι είναι οι V.O. Pulver και Andre Grieder από τους Ελβετούς thrashers POLTERGEIST. Ενδιαφέρουσα σημείωση, αν σκεφτείτε ότι ο Grieder, είχε αντικαταστήσει τον Schmier στις αρχές της δεκαετίας του ’90!

– Μια υπέροχη έκδοση του, περιλαμβάνει, το “The butcher strikes back” demo (1999), τη διασκευή στο “Whiplash” (METALLICA), τη διασκευή στο “Killers” (IRON MAIDEN), την διασκευή στο “Fuck the USA” (THE EXPLOITED) συν μια demo εκτέλεση του “Metal discharge” αλλά και του “Nailed to the cross”. Χορταστικότατη το δίχως άλλο!

Γιάννης Σαββίδης

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here