ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Out to die” – AURA NOIR
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2012
ΕΤΑΙΡΙΑ: Indie Recordings
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Aura Noir, Tom Kvålsvoll, Bård Vold Ingebrigtsen
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Κιθάρα, Φωνητικά – Aggressor
Τύμπανα, Μπάσο, Φωνητικά – Apollyon
Κιθάρα – Blasphemer
Αυτή τη στήλη τη λατρεύω! Είναι το κίνητρο και η αιτία πολλές φορές να ανατρέχω στη δισκοθήκη μου και σε albums από μπάντες που λατρεύω κι έχω πολύ καιρό να ακούσω. Οι AURA NOIR ή αλλιώς η «πιο άσχημη μπάντα του κόσμου», όπως οι ίδιοι αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται, είναι μια από αυτές τις περιπτώσεις. Ο πέμπτος δίσκος των Νορβηγών το “Out to die” ετοιμάζεται να φυσήξει δέκα κεράκια για τα γενέθλιά του και μια εξαιρετική αφορμή για να φρεσκάρω αυτή την καταπληκτική δουλειά.
Περισσότερο thrash και λιγότερο black, απ’ ότι συνήθιζε να μας φιλοδωρεί το τρίο μέχρι τότε, το “Out to die” είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που από τις πρώτες κιόλας νότες σε γραπώνει και σε εγκλωβίζει στη δίνη του. Το tremolo που ακούγεται στην εισαγωγή του “Trenches” είναι το σύνθημα για την έναρξη του «μαυρισμένου» thrash ολοκαυτώματος που ακολουθεί. Όπως όλα τα ανοσιουργήματα των AURA NOIR, έτσι κι εδώ όλα τα κομμάτια του δίσκου προσκυνούν ευλαβικά στο βωμό του γερμανικού thrash metal της δεκαετίας του ‘80, με επιρροές από VENOM, POSSESSED και VOIVOD να είναι επιτηδευμένα εμφανείς σε αρκετά σημεία. Το κοντέρ χτυπά κόκκινο σε πολλά κομμάτια (“Abbadon”), οι λιγοστές mid-tempo στιγμές τσακίζουν σβέρκους (με λένε “The grin from the gallows”), τα riffs είναι σκανδαλωδώς catchy και η εμπλοκή του Blasphemer για πρώτη φορά στη συνθετική διαδικασία είναι εμφανέστατη με δολοφονικά leads και solos (“Withheld”, “Priest’s hellish fiend”). Το εκπληκτικό, πλήρως εικονογραφημένο εξώφυλλο, που χρησιμοποιούν για πρώτη φορά οι Νορβηγοί σε album τους, είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα.
Οι AURA NOIR αναμφίβολα δεν ανακαλύπτουν τον τροχό και ουδέποτε υπήρξε επιδίωξή τους, μιας και το μόνο που πάντα ήθελαν ήταν να παίζουν μουσική που οι ίδιοι γουστάρουν. Το “Out to die” υπηρετεί ξεκάθαρα αυτή τη λογική με τίμιο και μερακλίδικο thrash metal. Piss off…
Θανάσης Μπόγρης