ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Lost in the new real” – Arjen Anthony Lucassen
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2012
ΕΤΑΙΡΙΑ: Inside Out
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Arjen Anthony Lucassen
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Arjen Anthony Lucassen – κιθάρες, μπάσο, πλήκτρα, φωνητικά
Ed Warby – τύμπανα
Αυτό που πάντοτε λέω για τον συνθέτη, τραγουδιστή, παραγωγό και εν γένει μοναδικό καλλιτέχνη του σκληρού ήχου, Arjen Anthony Lucassen, είναι πως μιλάμε για έναν σπασίκλα και πως η μουσική και η θεματολογία που μας έχει συνηθίσει οφείλονται κυρίως στην αγάπη του για την επιστημονική φαντασία τόσο στο σινεμά όσο και τη λογοτεχνία. Αυτό το παρατηρούμε στη πλειοψηφία των δίσκων του, είτε ως AYREON, προφανώς ως STAR ONE και στη δεύτερή του σόλο κυκλοφορία “Lost in the new real” που βγήκε σαν σήμερα πριν από δέκα χρόνια. Η άλλη κινητήριος δύναμη είναι οι BEATLES, PINK FLOYD και DEEP PURPLE, ειδικά οι πρώτοι. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ο πρώτος του σόλο δίσκος, “Pools of sorrow, waves of joy”, που βγήκε το 1993, έλαβε τον τίτλο του από το τραγούδι “Across the universe” των BEATLES. Ο δεύτερος λοιπόν σόλο δίσκος του Ολλανδού είναι ακριβώς όλα αυτά, ένα δεύτερο και σίγουρα πιο ώριμο tribute στα αγαπημένα του συγκροτήματα στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι LED ZEPPELIN και HAWKWIND. Βασικά όλα τα άλμπουμ του Lucassen είναι μουσικές εγκυκλοπαίδειες αλλά το “Welcome to the new real” ειδικά είναι εκείνο στο οποίο μας ανοίγεται ως οπαδός και εραστής της μουσικής.
Ο δίσκος αυτός λοιπόν, που βγήκε ανάμεσα στα ”01011001” και το “The theory of everything” των AYREON, είναι πιο χύμα, χωρίς μια σαφώς ροκ ή metal κατεύθυνση και ξεκάθαρα περίπτωση που ο Lucassen κάνει τη «φάση» του. Αποτελείται από 15 αυθεντικές συνθέσεις και πέντε διασκευές στα “Welcome to the machine” (PINK FLOYD), “Veteran of the psychic wars” (BLUE OYSTER CULT), “Battle of evermore” (LED ZEPPELIN), “Some other time” (THE ALAN PARSONS PROJECT) και “I’m the slime” (FRANK ZAPPA). Για να καταλάβετε τι εννοώ όταν γράφω πως ο Lucassen γράφει απλά για να καλοπεράσει και να εκφράσει τον οπαδό και το παιδί μέσα του, φανταστείτε πως το δεύτερο κομμάτι του δίσκου ονομάζεται “Pink beatles in a purple zeppelin”.
Παρομοίως, το concept είναι εμπνευσμένο σε μεγάλο βαθμό από ένα αγαπημένο φιλμ του Lucassen και ένα από τα πιο θεμελιώδη έργα του φουτουριστικού κλάδου της επιστημονικής φαντασίας, το “Blade runner”. Η ιστορία λοιπόν αφορά έναν κύριο L που μπαίνει σε «κρυοσυντήρηση» τη στιγμή του θανάτου του και που ξυπνάει από το λήθαργο του σ’ ένα ζοφερό μέλλον όπου ωστόσο βρίσκει τη θεραπεία στην ασθένεια που τον σκότωσε αρχικά. Στο μέλλον που ξαφνικά βρίσκει τον εαυτό του, ο κύριος L δεν μπορεί να ξεχωρίσει το αληθινό από τη φαντασία (κλασσικό θέμα στο σύμπαν του Lucassen με το οποίο έχει εμμονή). Επιπλέον, στο μέλλον, ό,τι μουσική μπορεί να γραφτεί έχει εξαντληθεί και δεν υπάρχει πλέον έμπνευση όπως ο ίδιος ο Lucassen τραγουδά στο αστείο αλλά ομολογουμένως εύστοχο σαν σύλληψη “Pink beatles in a purple zeppelin”:
Every song’s been sung before
Every note’s been played
Every chord’s been strung before
And every melody’s been made
Pink beatles in a purple zeppelin
Same old sound, different song
(And the song remains the same)
Pink beatles in a purple zeppelin
Sounds so right, feels so wrong
Για να διηγηθεί αυτό το δυστοπικό μέλλον όπου τα όρια μεταξύ ανθρώπου και μηχανής, πραγματικότητας και προσομοίωσης έχουν εξαλειφθεί, ο Lucassen προσέλαβε στον ρόλο του αφηγητή τον εμβληματικό Ολλανδό και συμπατριώτη του ηθοποιό Rutger Hauer που ενσάρκωσε το ανδροειδές-επαναστάτη Roy Batty. Δεν το λες και τυχαίο, αφού η πιο γνωστή κινηματογραφική περσόνα του Hauer προσθέτει πολλά γνωσιακά επίπεδα σε ένα concept που κλείνει το μάτι στο “Blade runner”. Εννοείται πως η φωνή του Hauer είναι ένα από τα highlights του δίσκου, ενός δίσκου που προσωπικά δεν συγκαταλέγω στα αγαπημένα μου έργα του Lucassen, αλλά περισσότερο ως μια παρένθεση στη δουλειά του ως AYREON και STAR ONE. Όχι πως δεν είναι ένα ωραίο άλμπουμ αλλά περισσότερο ένα που απευθύνεται σε φανατικούς οπαδούς και συλλέκτες του τεράστιου έργου του Ολλανδού συνθέτη. Και ο ίδιος θα σας πει μάλλον πως ανήκει στις «παρεμφερείς» ιστορίες της καριέρας του αφού συμπεριέλαβε το “Pink beatles in a purple zeppelin” στο “Other tales” σκέλος της τελευταίας live εμφάνισης των AYREON όταν και παίχτηκε το θρυλικό “Into the electric castle” ζωντανά στο Tilburg. Ένα όμορφο και παιχνιδιάρικο άλμπουμ που φανερώνει μια ακόμη πτυχή του μουσικού, συνθέτη και, πάνω απ’ όλα, εραστή της μουσικής Arjen Anthony Lucassen.
Φίλιππος Φίλης
