a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Utopia banished” – NAPALM DEATH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1992
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Earache
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Colin Richardson
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Mark “Barney” Greenway
Κιθάρες – Mitch Harris
Κιθάρες – Jesse Pintado
Μπάσο – Shane Embury
Drums – Danny Herrera
Μετά τα μεγαλεία της ηχογράφησης του αγαπημένου μου “Harmony corruption” στα Morrisound, οι τιτάνες του grindcore NAPALM DEATH θα επέστρεφαν στο Νησί για να προετοιμάσουν το διάδοχό του, με βήμα γοργό. Θα μεσολαβήσουν το “Live corruption” (1990) και το 1991 θα βγάλουν τόσο το “Mass appeal madness” EP (που αφιερώθηκε στη μνήμη του Roger Patterson των ATHEIST ο οποίος έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα), όσο και η συλλογή των EP’s ως εκείνο το σημείο “Death by manipulation” (το προαναφερθέν, το “Suffer the children”, το “Mentally murdered” καθώς και τη πλευρά τους από το split με τους Ιάπωνες S.O.B. – μερακλίδικα πράγματα!). Έτσι, με τα πολλά και με τα λίγα βρέθηκαν στη Βόρεια Ουαλία, ηχογραφώντας σπαστά (10 – 19 Φεβρουαρίου και 23 Φεβρουαρίου – 2 Μαρτίου, ούτε μήνα με ) τον τέταρτό τους κατά σειρά δίσκο και δισκογραφικό ντεμπούτο του Danny Herrera μετά την αποχώρηση του Mick Harris.
Στις 23 Ιουνίου του έτους 1992, το “Utopia banished” βρίσκεται στα ράφια των δισκοπωλείων, και έρχεται να ζευγαρώσει με το προκάτοχό του. Παρά το διαφορετικό studio και τη διαφορετική προσέγγιση, δεν τσιγκουνεύεται τον όγκο, τις υψηλές ταχύτητες ή τον καυστικό στίχο. Ο Barney, δεν χαρίζει κάστανα και καρφώνει τους πάντες στο τοίχο. Ωστόσο, διαφαίνεται η διάθεση των Βρετανών πιονέρων για πειραματισμό και για “άνοιγμα” του ήχου τους. Η εισαγωγή “Discordance”, αποδεικνύει ακριβώς αυτό με το “I abstain” να αποδεικνύει αυτό το οποίο είπαμε προηγουμένως. Όλεθρος ωστικός και λεκτικός “People are not subjects, why should the few get more respect? OPEN YOUR EYES!”. Οδοστρωτήρες διάρκειας περί το διλέπτο όπως το “Dementia access” (ο τίτλος γκαρίζεται, δεν διαβάζεται), “Cause and effect pt II” (πρώτο μέρος στο “Mentally murdered” EP), “Idiosyncratic” (o ύμνος προς τους ανθρώπους που δογματικά δεν θέλουν να καταλάβουν πράγματα) και “Distorting the medium” αποτελούν εκπληκτικά δείγματα σαρωτικού grindcore, που δε σταματάει μπροστά σε κανέναν και σε τίποτα.
Στον αντίποδα το ογκώδες “Christening of the blind” (“Understanding is now too late, υtopia is banished, τhe very morals trusted in have brought demise….DEMISE!” – το “ομώνυμο” του δίσκου), το SEPULTURA-ικό “The world keeps turning” (οι ανησυχίες και οι προβληματισμοί απέναντι σε ένα κόσμο που διαρκώς αλλάζει) το αντιφασιστικό άσμα “Aryanisms” (“I cannot begin to comprehend how you wear such shame with vigor” – έτσι απλά, λιτά και κατανοητά”), δείχνουν πόσο ικανοί συνθέτες είναι και πέραν των μικρών διαρκειών οι NAPALM DEATH. Δίνει χώρο για να αναπτυχθεί πρώτη φορά αυτός ο όγκος και να αναδειχθεί αυτός ο ήχος σε συνδυασμό με τη φρέσκια προσέγγιση που θα αποτελέσει φάρο για τους Βρετανούς για το υπόλοιπο των δουλειών τους τη δεκαετία του ‘90. Αναφορά επίσης πρέπει και στα “Judicial slime” (ε μαντέψτε που αναφέρεται!) και στον ύμνο στη μη-αδράνεια “Got time to kill”. Όταν σου γκαρίζει με τέτοια πειθώ ο Barney “ΣΗΚΩ ΠΑΝΩ, ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ”, δε μπορείς παρά να πριζώσεις και να γίνεις κάτι καλύτερο!
Εντύπωση μου έκανε πάντα η ποικιλία των “Upward and uninterested”, “Exile”, “Awake (to a life of misery)” παρά τη διάρκεια στο δίλεπτο, ως προς τους ρυθμούς. Άλλο ένα ψήγμα πειραματισμού των NAPALM DEATH, που τους βγήκε και θα τους βγαίνει για το υπόλοιπο της δεκαετίας. Κάπως έτσι, φτάνουμε στο εφιαλτικό industrial κλείσιμο “Contemptuous” που κλείνει το μάτι στους GODFLESH – γιατί το αίμα νερό δε γίνεται! Μια επαναλαμβανόμενη μπασογραμμή πάνω από ένα βασικό θέμα στα τύμπανα που δημιουργούν την αίσθηση ότι είσαι σε μια βιομηχανία του Birmingham και ακούς τα μηχανήματα να κοπανάνε. “I am in a world of shit” λέει το απόσπασμα από το “Full metal jacket” (1987) του θρυλικού Stanley Kubrick και οι στίχοι (λιγοστοί καθώς είναι), συνεχίζουν/υπογραμμίζουν ακριβώς αυτό. “Sadness, despair. Sometimes the things I cherish, sometimes that’s all I’ve got, and that’s enough. Bitterness, anger, man-made torture, not to be shared”. Αυτό που θα έλεγα εγώ, τροφή για σκέψη.
30 ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από το “Utopia banished”. Και όμως, τη στιγμή ακόμα που τελειώνουν αυτές οι γραμμές που διαβάζετε, παραμένει το ίδιο επίκαιρο, το ίδιο αιχμηρό, το ίδιο φρέσκο και εν τέλει το ίδιο κλασσικό για όλο το grindcore ιδίωμα. Προσωπικά μιλώντας, η καρδιά μου ανήκει σε αυτό και κυρίως στον προκάτοχο του, τα οποία είναι και οι απόλυτα αγαπημένες μου στιγμές των NAPALM DEATH. Η πορεία τους, θα έχει πάρα πολλά σπουδαία να δώσει, κυρίως στους φιλόκαινους ακροατές και οπαδούς τους, ανοίγοντας τα αυτιά τους σε διαφορετικές συνθετικές προσεγγίσεις. Θα τα πούμε εν καιρώ όπως πρέπει. Μέχρι τότε, βάλτε το στο τέρμα και διαλύστε τα όλα!
Did you know that?
– Μόλις δύο μέρες μετά τη κυκλοφορία του δίσκου, η Earache, κυκλοφόρησε και το εξαιρετικό “The world keeps turning” EP. Περιείχε τρία κομμάτια: το ομώνυμο από το δίσκο συν δύο κομμάτια που δε κατέληξαν εκεί: το “A means to an end” και το “Insanity excursion”. Την δε επόμενη χρονιά, θα έχουμε τη θρυλική κυκλοφορία “Nazi punks fuck off” που είναι φυσικά διασκευή στον ύμνο των DEAD KENNEDYS, με το “Aryanisms” να λειτουργεί ως κομμάτι του a-side και b-side μια άλλη μίξη του “Contemptuous”. Παραγωγικότατοι, αν μη τι άλλο.
– Τα υπέροχα “ζωγραφιστά” εξώφυλλα των κυκλοφοριών από ‘91 – ‘92 (μέσα και το “Utopia banished”) αποτελούν δουλειά του Rob Middleton, κιθαρίστα και τραγουδιστή των crust/crossover Βρετανών ηρώων DEVIATED INSTINCT. Το βιογραφικό του σε αυτό το τομέα είναι κατ’ ελάχιστον εντυπωσιακό, μια και εκτός των NAPALM DEATH, έχει φιλοτεχνήσει εξώφυλλα των EXTREME NOISE TERROR, GOREFEST, EXHUMED, DISCORDANCE AXIS και STAMPIN’ GROUND.
– Μια περιορισμένη έκδοση του δίσκου είχε μαζί με το CD ένα επιπλέον CD 3 ιντσών. Η αντίστοιχη του βινυλίου είχε ένα 7 ιντσών επιπλέον βινύλιο με το ίδιο ακριβώς επιπλέον υλικό: τα “One and the same”, ”Sick and tired”, ”Malignant trait” και “Killing with kindness”. Τόσο επιπλέον υλικό, σε περίοδο δημιουργικού οίστρου η μπάντα όπως καταλάβατε!
– Οι αναφορές σε ταινίες δε σταματάνε στο “Contemptuous”, μια και οι εισαγωγές των ”Discordance” και “Awake (to a life of misery)” είναι παρμένες από την ταινία επιστημονικής φαντασίας “They live” (1988).
Γιάννης Σαββίδης
