a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Bringer of blood” – SIX FEET UNDER
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2003
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Metal Blade
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Chris Barnes
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Chris Barnes
Κιθάρες – Steve Swanson
Μπάσο – Terry Butler
Drums – Greg Gall
Όταν μου ανατέθηκε το κείμενο γι’ αυτό το άλμπουμ των SIX FEET UNDER, η πρώτη μου σκέψη ήταν “Γιατί; Τι αμαρτίες πληρώνω που να πάρει ο διάολος;”. Θα αρχίσω να εξηγούμαι για να μη παρεξηγούμαι. Το λοιπόν, “Haunted”/”Warpath”/”Maximum violence” τρομερό σερί γκρουβάτου και συνάμα παλαιάς κοπής death metal. Και στο “True carnage” αρχίζει να στραβώνει η δουλειά. H τσιρίδα του Chris Barnes που στο καιρό του στους CANNIBAL CORPSE αρκούσε για να μου κόψει το αίμα, εκεί αρχίζει να μου προκαλεί γέλιο, μια και συναγωνίζεται σφίξιμο στη τουαλέτα μετά από φαλάφελ. Ακόμα και αν μου κουτσοάρεσε το “The day the dead walked” (αν δεν είχε τις “τσιρίδες” θα μου άρεσε κανονικά), που πας με “Snakes” και “Impulse to disembowel” ρε Καραμήτρο; Αλήθεια τώρα, ποιος σας είπε μπράβο;
Κάποια riffs εδώ κι εκεί, που κάτι πάνε να κάνουν, αλλά συνολικά, πολύ λίγα πράγματα για να δικαιολογήσουν το διάδοχο μιας τόσο καλής σειράς δίσκων. Μου θέλανε και τον ICE T ως καλεσμένο στο “One bullet left”, τρομάααααρα τους. Κάτι που συνεχίζεται στο “Bringer of blood” δύο χρόνια μετά (μη χάσουμε τα κελεπούρια κομμάτια – αλίμονο!), που είχε το θράσος να πετάξει αυτό το ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟ “Amerika the brutal” σαν πρώτο single. ΤΡΟΜΑΡΑ ΝΑ ΣΑΣ ΕΡΘΕΙ ΩΡΕ! Πρώτον video clip για γέλια. Θυμάμαι 13-14 χρονών παιδάκι να το βλέπω και να μου φαίνεται αστείο, αντί για τρομακτικό. Που να είχα δει και άλλα death metal video clip…βλέποντας το πάλι για τις ανάγκες του κειμένου…γελάνε και οι πάπιες στο Ζάππειο!
Έβαλα να το ξανακούσω μετά από πάρα πολλά χρόνια, δε θα πω ψέματα. ΠOY EINAI ENA DEPON ΑΝΑΒΡΑΖΟΝ ΟΤΑΝ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ;!;! Όσο σκέφτομαι ότι στη θέση αυτού του συγκροτήματος, εν προκειμένω αυτού του ηχογραφήματος, θα μπορούσε κάποιο άλλο σχήμα, με σοβαρά φωνητικά, με σοβαρότερες συνθέσεις (ακόμα και τα γκάζια είναι γραμμένα στον αυτόματο και με κάνουν και βαριέμαι, ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ) να έχει κυκλοφορήσει τη δουλειά του, αρχίζω να κατεβάζω Χριστούς, Παναγίες, βίους των Αγίων, Απόκρυφα Ευαγγέλια και τα συναφή. ΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΑΙΣΧΗ ΣΑΝ ΤΟ “MY HATRED” ΚΑΙ “SICK IN THE HEAD” ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΟΣΜΟΣ; Το “Murdered in the basement” και το “When skin turns blue” είναι αξιοπρεπέστατα, ξεχωρίζοντας σαν όαση ανάμεσα σε τόση κακογραμμένη μουσική.
Τα γκρουβάτα riffs τους μάραναν…δώστε πίσω στους MUDVAYNE, τους DEFTONES ή τους FEAR FACTORY τα riffs του ομωνύμου και του “Ugly” φερ’ ειπείν. Όχι τίποτε άλλο, αλλά εκείνοι θα τα έκαναν κομματάρες, εσείς τα χαραμίσατε κάτω από τα φωνητικά του Barnes και συνθετική τεμπελιά. Χώρια που είναι κακογραμμένο, είναι και αποπροσανατολισμένο. Δεν είναι η διαχρονική μονολιθική γκρούβα των OBITUARY, ούτε η εκμοντερνισμένη κλασσική γκρούβα των CANNIBAL CORPSE, που δένει όμορφα με το κλασσικό ύφος της μπάντας. Εδώ είναι κλασσική περίπτωση μιας μπάντας η οποία θα κάτσει να γράψει ό,τι να ναι, μπας και πιάσει κανέναν.
20 χρόνια προσπαθούμε να ξεχάσουμε ότι βγήκε κάτι τέτοιο, ένα από τα άλμπουμ που δυσφημούν το death metal, από ένα από τα συγκροτήματα που αν δεν είχαν τη κεκτημένη ταχύτητα του supergroup του είδους, μετά το “Maximum violence”, δεν θα απασχολούσαν ούτε τη μάνα τους. Το πως τα 2 επόμενα άλμπουμ αποτελούν τα μοναδικά με σοβαρότατο λόγο ύπαρξης τα τελευταία 20 χρόνια, είναι κάποιου είδους θαύμα!
Did you know that?
– Ο Brian Slagel, ο νούμερο ένα της Metal Blade, συμμετείχε στη μίξη αυτού εδώ του δίσκου. Τι τους βρίσκεις ρε Brian μην το ανοίξω το ρημάδι μου….
– Μοναδική φορά που τους έκανε εξώφυλλο ο David Aronson.
– Υπάρχει ένα κρυφό κομμάτι που λέγεται “White widow” μετά από 3-4 λεπτά σιωπής στο φινάλε του “Escape from the grave”. Ναι, γιατί τι έλειπε από αυτό το άλμπουμ; Κρυφά κομμάτια. ΡΕ ΔΕ ΜΑΣ ΛΥΠΑΣΤΕ ΚΑΘΟΛΟΥ;
Γιάννης Σαββίδης
