a
ONOMA ΑΛΜΠΟΥΜ: “21” – RAGE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2012
ΕΤΑΙΡΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Charlie Bauerfeind
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Peter “Peavy” Wagner – φωνή, μπάσο
Victor Smolski – κιθάρες
Andre Hilgers – τύμπανα
Λοιπόν, το συγκεκριμένο άλμπουμ πρέπει να μην έχει παλιώσει όσο καλά, όσο τα περισσότερα από τα άλμπουμ των αγαπημένων μου RAGE. Ακούγοντάς το μετά από αρκετά χρόνια, διαπιστώνω την στασιμότητα και την έλλειψη κατεύθυνσης που φανέρωναν πριν από 10 χρόνια. Θυμάμαι πως αρχικά μου είχε κάτσει καλά, αφού το εναρκτήριο και ομώνυμο κομμάτι, μαζί με το “Destiny” ήταν δυο καλές και κλασικές συνθέσεις, ενώ σε πολλά άλλα σημεία υπάρχουν εκλάμψεις που εύκολα ενθουσιάζουν έναν κολλημένο σαν κι εμένα. Από κοντά ήταν και το “Black and white”. Η αλήθεια είναι πως το συγκρότημα όμως δεν ήταν στα καλά του. Τραγούδια όπως το “Feel my pain” ή το “Serial killer” είναι εμφανώς υποδεέστερα ενώ το “Psycho terror” δεν έχει τίποτα από το DNA των RAGE. Υπάρχουν και κάποια άλλα που απλά δεν έχουν το βάρος του ονόματός τους, με το “Concrete wall” ή το “Forever dead” να είναι καλά παραδείγματα.
Υπάρχει μια ασυνέπεια γενικότερα στο άλμπουμ και ίσως αυτό να είναι αποτέλεσμα μια συνειδητής προσπάθειας να σκληράνουν το ύφος τους μετά το “Strings to a web”. Σαν σήμερα λοιπόν ήταν που κυκλοφόρησε το “21”, το οποίο είναι βέβαια το 21ο τους άλμπουμ αν συμπεριλάβουμε το “Prayers of steel” των AVENGER και το “10 years in rage” που στην πραγματικότητα δεν θα έπρεπε να μετράνε, αλλά τέλος πάντων. Το άλμπουμ, ήταν ήδη το έβδομο σε δώδεκα χρόνια, με τον Victor Smolski στις κιθάρες, αφήνοντας πίσω τους άλλους 3 κιθαρίστες που συμμετείχαν σε 5 συνεχόμενα (Manni Schmidt, Spiros Efthimiadis, Sven Fischer). Έμελλε όμως να είναι και το τελευταίο του. Η σχέση του με τον ηγέτη και δημιουργό, Peavy Wagner είχε ήδη φτάσει στα άκρα και πλέον είναι εύκολο να καταλάβουμε πως αυτός ήταν και ο κύριος λόγος πίσω από την μετριότητα του μουσικού αποτελέσματος. Ο εγωισμός του Smolski είχε αρχίσει να φουσκώνει σε σημείο που παραγκώνιζε την επιρροή του Wagner και πήρε χρόνο στον μπασίστα να το συνειδητοποιήσει.
Το έχουμε γράψει πολλές φορές και το έχουμε συζητήσει ακόμα περισσότερες, πως αν ο Peavy ήταν πιο επιλεκτικός στις κυκλοφορίες των RAGE, θα μιλούσαμε για διαμάντια. Όμως μας αρέσει να μας παιδεύει και μας χαροποιεί με την παραγωγικότητά του, αφού διατηρεί το όνομα του συγκροτήματος στην επικαιρότητα και καταφέρνει να περιοδεύει. Οι συναυλίες ήταν ανέκαθεν το σημείο αναφοράς για τους RAGE και η χρονιά που ακολούθησε ήταν αρκετά ενεργή συναυλιακά γι’ αυτούς, από τις πιο παραγωγικές τους ποτέ.
Ευτυχώς σε μια στιγμή διαύγειας, ο γλυκύτατος Peavy Wagner, αφού επανέλαβε το ίδιο λάθος στο “LMO” της επόμενης χρονιάς με την ορχήστρα, πήρε την απόφαση να χωρίσει τον δρόμο του με τον Smolski και τον Hilgers που ήταν επίσης επηρεασμένος από τον κιθαρίστα.
Did you know that:
- Στο παρελθόν οι RAGE είχαν αριθμούς στους τίτλους τους στην συλλογή “10 years in Rage”, στο άλμπουμ”XIII” και στα τραγούδια “Seven deadly sins”, “Great old ones” και “One step ahead”.
- O Charlie Bauerfeind, εχει δουλέψει πολλές φορές με το συγκρότημα και πιο συγκεκριμένα στα “Unity”, “Soundchaser”, “Speak of the dead”, “Carved in stone” και το προηγούμενο “Strings to a web”, όπως και στο “LMO” που ακολούθησε. Βέβαια, τον πήρε και αυτόν η χιονοστιβάδα που ακολούθησε.
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
