ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “The headless ritual” – AUTOPSY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2013
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Peaceville
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Adam Munoz/AUTOPSY
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, drums – Chris Reifert
Κιθάρες – Eric Cutler
Κιθάρες – Danny Coralles
Μπάσο – Joe Trevisano
2009, το “Horrific obsession” 7″ τους επανέφερε στα πράγματα μετά από 14 χρόνια απραξίας. 2010, “The tomb within” EP και όλα όσα ονειρευόμασταν έγιναν πραγματικότητα. Σκάει και το 2011 το “Macabre eternal” ως δίσκος επιστροφής και λες “γίναμε δικέ μου”. Οι άρχοντες του τάφου AUTOPSY, από τους πρώτους διδάξαντες του Μετάλλου του Θανάτου, είναι εκ νέου ανάμεσα μας, σπέρνοντας τον θάνατο τον ίδιο γιατί απλά μπορούν! Δύο μόλις χρόνια μετά τον όλεθρο του “Macabre eternal”, στις 24 Ιουνίου το “The headless ritual”. Δεύτερος δίσκος της επανασύνδεσης, ο πλέον κρίσιμος κατά την άποψη μου σε τέτοιες περιπτώσεις, καθώς έρχεται κεκτημένη ταχύτητα το πρώτο και πρέπει να αποδείξει ότι το προηγούμενο δεν ήταν πυροτέχνημα αλλά ένα νέο ξεκίνημα για τη μπάντα.
Προτού πατήσουμε “play” δύο πράγματα. Πρώτον, η διάρκεια είναι πιο “μαζεμένη” (44 λεπτά, έναντι 65 λεπτών του “Macabre eternal”), άρα πιο to-the-point προσέγγιση ήδη, ενώ από εκεί και έπειτα, οι AUTOPSY θα επιλέξουν τον θρύλο Joe Pentagno να ντύσει οπτικά το άλμπουμ τους. Μια “ανάπαυλα” από την σταθερή συνεργασία με τον Wes Benscoter. Στα του δίσκου, μπαίνει το εναρκτήριο (6,5 λεπτών παρακαλώ) “Slaughter at beast house”, ε, και όλα είναι στη θέση τους. Ανηλεές, παλαιάς κοπής death metal για αρχόντους και όχι για λινάτσες. Αργόσυρτο ενίοτε στα όρια του SABBATH-ικού doom, με τα γκάζια βαθιά SLAYER-ικά (ΌΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ), με τον αρχηγό, ηγέτη και αρχιλόρδο της σήψης και της σαπίλας Chris Reifert, να γρυλλίζει σαν zombie που βγήκε από το φέρετρο.
“Mangled far below” και το γύρω γύρω όλοι, το ορθόδοξο, συνεχίζεται σε ελαφρώς κατεβασμένους ρυθμούς. “She is a funeral” το μεγαλύτερο κομμάτι του δίσκου, στα 7,5 λεπτά. Μεγαλοπρεπές, κιμπάρικο, το λες και την “μπαλάντα για τις κυρίες”. “I heard her call, her funeral moans, I was transfixed, she took my soul”. Άμεσος, απλός, δωρικός, λιτός…χομπίστας! Έτσι τα λέει και τις ρίχνει ο καράφλας, τι να τονε κάνουμε κυρία μου; Άσε που σε αυτό το κομμάτι λίγο πριν το 5ο λεπτό, σκάει αυτή η μελωδιάρα, που σου κόβει το αίμα…άντε γεια! Επιστροφή στην κανονική “ροή” του προγράμματος μας, με τα σαρωτικά “Coffin crawlers” και “When hammer meets bone” να θυμίζουν ποιοι είναι οι AUTOPSY και γιατί τους αγαπάμε τόσο.
Σοφά τοποθετήθηκαν στη μέση και στο τέλος θα πω εγώ τα “Thorns and ashes” και “The headless ritual” αντίστοιχα. Έρχονται έτσι, το “Arch cadaver”, “Flesh turns to dust” και “Running from the goathead”, προκειμένου να τα κάνουν όλα ίσωμα! Στο δε τελευταίο, έχουμε φωνητικά από τον Eric Cutler, έτσι για τη ποικιλία βρε αδερφέ! Κάπως έτσι, σε ούτε ένα ημίχρονο από πλευράς διάρκειας δίσκου, οι AUTOPSY, συντηρούν το μύθο τους ως μια από τις πρωταρχικές και ιστορικές δυνάμεις του death metal ιδιώματος. 10 χρόνια έπειτα, έχει καλογεράσει και παραμένει ένας πολύ καλός δίσκος για τους Αμερικανούς, οι οποίοι από την επάνοδο τους και πέρα, μας χαρίζουν μόνο ποιοτικές κυκλοφορίες που κολακεύουν τα μάλα την πατροπαράδοτη εκδοχή του είδους.
Did you know that?
– “Thanks to drum triggers for not being on this album”. Τάδε έφη Chris Reifert στα special thanks. Τι να πεις γι’ αυτόν τον άνθρωπο άλλο; ΗΓΕΤΗΣ!
– O Adam Munoz, είναι σταθερός συνεργάτης των AUTOPSY στο κομμάτι της παραγωγής από το “Horrific obsession” 7″, ενώ ήταν γνώριμος από τις κυκλοφορίες των ABSCESS από το 2000 ως και τη διάλυση τους όπου πάλι είχε κάνει παραγωγή.
– ABHORRENCE, ABOMINATION, ANGELCORPSE, AVULSED, BAL-SAGOTH, BEWITCHED, CENTINEX, DIABOLIC, ENFORCED, GENOCIDE PACT, ILLDISPOSED, INFAMY, KRISIUN, MAMMOTH GRINDER, NOMINON, PARADOX, PLAGUE YEARS, PRETTY MAIDS, SATAN’S HOST, SODOM, THE BLACK DAHLIA MURDER, VADER, VITAL REMAINS, VITRIOL. Τι είναι όλοι αυτοί; Οι πιο καραμπινάτες περιπτώσεις κυρίων που εμπιστεύτηκαν τα εξώφυλλα τους και το εν γένει artwork κάποιας τουλάχιστον δουλειάς τους, στον Joe Pentagno. Ο κύριος που πρώτος οραματίστηκε το Snaggletooth των MOTORHEAD (για τους οποίους έκανε εξώφυλλα ως και το “Kiss of death” του 2006), ενώ το εκτός metal βιογραφικό του, στα 75 του έτη, περιλαμβάνει εξώφυλλα για NAZARETH, SWEET, LED ZEPPELIN, BLACK OAK ARKANSAS, HAWKWIND και ROY HARPER. Προσωπικά, από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες διαχρονικά. Τα σέβη μου!
Γιάννης Σαββίδης
