ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “March of progress” – THRESHOLD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2012
ΕΤΑΙΡΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Threshold
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Damian Wilson
Κιθάρα – Karl Groom
Κιθάρα – Pete Morden
Μπάσο – Steve Anderson
Τύμπανα – Johannes James
Πλήκτρα – Richard West
Μέσα στα πέντε χρόνια που μεσολάβησαν από την κυκλοφορία του προηγούμενου τους άλμπουμ “Dead reckoning” μέχρι και το ένατο τους πόνημα, “March of progress”, στο στρατόπεδο των THRESHOLD συνέβησαν αρκετά… Ο τραγουδιστής τους Andre “Mac” Mc Dermott αποχώρησε από τις τάξεις τους και αντικαταστάθηκε από τον παλιό γνώριμο Damian Wilson, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά επί ελληνικού εδάφους και συγκεκριμένα στο No Budget festival της Λάρισας το 2008 χαρίζοντας σε όσους είχαν την ευλογία/τύχη να παρευρεθούν αλησμόνητες στιγμές και το 2011 ο λατρεμένος Mac αποχώρησε για άλλες πολιτείες σκορπίζοντας θλίψη στις τάξεις των οπαδών… Δεν τα λες και λίγα… Μέσα στο 2012 και αφού ο Wilson είχε ήδη μονιμοποιηθεί, οι THRESHOLD μας χαρίζουν τον απόλυτο progressive metal δίσκο της χρονιάς! Και με ένα εξώφυλλο που συγκαταλέγεται εύκολα στα κορυφαία της καριέρας τους.
Η αρχή είναι τα ήμισυ του παντός και το “Ashes” είναι αλήθεια ότι λειτούργησε ως το τέλειο ορεκτικό για το κυρίως, απολαυστικό από κάθε άποψη, κυρίως πιάτο! Οι γνώριμες μελωδίες, οι ευφάνταστες γέφυρες που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στα ανθεμικά ρεφραίν, τα, εξωγήινα για τους υπόλοιπους θιασώτες του εν λόγω ύφος, solos, τα πλήκτρα που “γεμίζουν” μαεστρικά τον ήχο… Και συνεχίζουμε ακάθεκτοι… Λυρισμός στο διηνεκές, ατμόσφαιρα που συναρπάζει με τις εναλλαγές αλλά και την –καρφί στις αλλεπάλληλες γκρίνιες των πολέμιων του progressive metal- συνεκτικότητα της, τα πάντα είναι στημένα και προσεγμένα μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας και συντελούν στην ακρόαση ενός δίσκου που έρχεται να μας θυμίσει εκ νέου πόσο σπουδαίοι και ζωτικής σημασίας είναι για το ιδίωμα ετούτοι εδώ οι Άγγλοι… Το σεξτέτο λειτουργεί ως μια καλολαδωμένη μηχανή παραγωγής εκπληκτικών συνθέσεων, πλούσιων σε εικόνες και συναισθήματα, με την γνώριμη φοβερή στιχουργική του (τσεκάρετε οπωσδήποτε τα “Return of the thought police” και “Liberty, complacency, dependency” μεταξύ άλλων και θα καταλάβετε)…
Λιγότερο επιθετικό συγκρινόμενο με τον προκάτοχο του, βουτηγμένο στην μελωδία, επιμελώς ισορροπημένο, με τα πιο μοντέρνα στοιχεία να έχουν υποχωρήσει προκειμένου να δώσουν τον απαραίτητο χώρο στον Wilson να αναδείξει την φωνή του σε κάθε δυνατή περίσταση. Είναι από τα άλμπουμ εκείνα που θαρρείς πως έχουν φτιαχτεί με αποκλειστικό γνώμονα την ιδιοσυγκρασία του τραγουδιστή και εκείνος “παίρνει την πάσα, βγαίνει στον αιφνιδιασμό και καρφώνει εντυπωσιακά στο αντίπαλο καλάθι προσφέροντας έντονες συγκινήσεις στο φιλοθεάμον κοινό” για να χρησιμοποιήσω και μπασκετικούς όρους. Η τελική αποτίμηση δίνει επιπλέον credit εκτός από το εισαγωγικό “Ashes” που αναφέραμε αρχικά και στα “Staring at the sun”, “ Liberty, complacency, dependency ”, “That’s why we came” και στο μεγαλεπίβολο έπος που απαντά στο όνομα “The rubicon”… Ο κινητήριος μοχλός των THRESHOLD, το δίπολο των Groom/West έκανε πάλι το θαύμα του, προσφέροντας αναζωογονητικές ανάσες σε ένα prog metal παραδοσιακής αλλά όχι retro κοπής που έψαχνε (και εξακολουθεί να ψάχνει) την θέση του στην σύγχρονη βιομηχανία. Εν αναμονή του “Dividing lines” τον Οκτώβριο, το “March of progress” επ’ ευκαιρία της δέκατης επετείου του φαντάζει ως ιδανική πρόγευση για το εγγύς μέλλον…
Did you know that?
– Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που σηκώνεις τα χέρια ψηλά… Bonus κομμάτι στην limited έκδοση του άλμπουμ ήταν το “Divinity”, σύνθεση του κιθαρίστα Pete Morden… Απορίας άξιον πως αυτό το εξαιρετικό κομμάτι δεν βρήκε θέση στο άλμπουμ… Κρίμα…
– Τρίτη και φαρμακερή παρουσία για τον Damian Wilson μετά την συμμετοχή του στα “Wounded land” (1993) και “Extinct instinct” (1997). Θα “σπάσει” την παράδοση και θα ηχογραφήσει δεύτερο συνεχόμενο άλμπουμ με τους συμπατριώτες του, το επίσης θαυμάσιο “For the journey” (2014) πριν αποχωρήσει για τρίτη (!!!) φορά.
– Το mastering του “March of progress” πραγματοποιήθηκε στην Ολλανδία και συγκεκριμένα στα Fine Tune studios, γνωστά και μη εξαιρετέα για την πολύ προσεγμένη δουλειά που έχουν πραγματοποιήσει διαχρονικά σε δουλειές των IQ, DREAM THEATER, ENCHANT, AYREON, KANSAS, JADIS, SYMPHONY X, PALLAS, ELDRITCH, DEAD SOUL TRIBE, ASIA κλπ… Όλος ο καλός ο (prog) κόσμος…
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
