ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Symphony for the devil” – WITCHERY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2001
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Necropolis
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Berno Paulsson
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Μπάσο – Sharlee D’Angelo
Κιθάρες – Patrik Jensen
Κιθάρες – Richard Corpse
Drums – Martin Axenrot
Φωνητικά – Tony “Toxine” Kampner
Ο φίλος και συνάδελφος Άγγελος Κατσούρας, σας ανέλυσε προ διετίας, τι συνέβη με το “Dead, hot and ready” των φοβερών Σουηδών thrashers WITCHERY. Δύο χρόνια μετά από αυτό, χωρίς να χάνουν χρόνο από τις κύριες τους μπάντες (ARCH ENEMY, THE HAUNTED, OPETH και πάει λέγοντας), οι κύριοι, μπαίνουν στα Berno studios στο Malmo, και ηχογραφούν το τρίτο κατά σειρά δίσκο τους. Τονίζω. 3 δίσκοι στο διάστημα ‘98 – ‘01 και ένα EP, έτσι, για την αλητεία! Είπατε κάτι; Ένα τρομερό τρίτο άλμπουμ περίμενε τους οπαδούς της μπάντας στις 24 Σεπτεμβρίου 2001, το “Symphony for the devil”.
Στο γνώριμο ισοπεδωτικό ύφος της μπάντας, συνέχισε και αυτό, εκ πρώτης όψεως. Και λέω εκ πρώτης όψεως γιατί πολλές ευχάριστες εκπλήξεις, περίμεναν όποιον πατούσε play. Το μακελειό των δύο πρώτων πιο “γηπεδικών” και ωμά βίαιων δίσκων, έχει αρχίσει να μεστώνει συνθετικά, χωρίς να έχει κατευναστεί. Για πρώτη φορά, έχουμε δύο instrumentals (το γκαζιάρικο “Bone mill” και το ακριβώς αντίθετό του, το χαμηλών ταχυτήτων “Hearse of the pharaohs”) αντί για το πολύ ένα (“Born in the night” στο “Restless & dead”). Το “The storm” που μπαίνει ωστόσο αγκαζέ με το “Unholy wars”, δεν αφήνει περιθώρια για αμφισβήτηση. Παλαιάς κοπής σφυροκόπημα στα τύμπανα και τα φωνητικά να ξερνούν βιτριόλι πάνω από μαύρα thrash riffs με black metal επίγευση.
Το μπάσιμο του “Inquisition” ωστόσο, όπως και του “Omens” δείχνει πως κάτι αλλάζει σε αυτούς τους κυρίους. Δυσαρμονικό μπάσιμο με άρπισμα, και ρυθμός που φέρνει στο μυαλό πατροπαράδοτο black metal παρά thrash. To δε “Omens”, το “None buried deeper…” και το “Called by the death” σε πιο thrash μοτίβο βεβαίως-βεβαίως, με τα solos να έχουν γλυκάνει ελαφρώς, σε μια πιο “South of heaven” λογική θα έλεγε κάποιος. Το “Wicked” αναλαμβάνει στρατηγικά τοποθετημένο, να ανεβάσει τις ταχύτητες και να ανοίξει το κύκλο εκ νέου, ως ένα από τα μικρότερα κομμάτια του δίσκου, με το κλείσιμο της κανονικής διάρκειας “Shallow grave” να συμπληρώνει το μακελειό. Κανονικής διάρκειας λέω, διότι οι καθυστερήσεις του αγώνος (ήτοι τα bonus tracks που λένε και στο Αμέρικα) “Enshrined” και “The one within” ρίχνουν το τελειωτικό χτύπημα σε ένα φοβερό δίσκο 47 λεπτών που δεν σκέφτεσαι δευτερόλεπτο να τον σταματήσεις, παρά μόνο να τον ξανακούσεις.
20 χρόνια μετά τη κυκλοφορία του, το “Symphony for the devil” στέκεται ως ένα σημείο ωρίμανσης και αλλαγής της μπάντας από κάτι απλώς βίαιο και “ξαλάφρωμα” για τα μέλη που την απαρτίζουν, σε ένα συγκρότημα με διάρκεια ουσία και πράγματα να δώσει στους ακροατές. Και έπεται συνέχεια για την δημοτικότητα τους, κάτι ωστόσο που θα αναλυθεί σε άλλα κείμενα όταν έρθει η ώρα τους.
Did you know that?
– Τρίτος σερί δίσκος για την Necropolis, και τελευταίος, μια και από τον επόμενο θα μεταβούν στην Century Media. Σύμμαχος σίγουρα η αυξανόμενη δημοφιλία τόσο των ίδιων όσο και των κύριων σχημάτων τους. Επίσης, ο διάδοχος του εδώ παρουσιαζόμενου δίσκου, θα είναι ο τελευταίος δίσκος με τον Tony Kampner στα φωνητικά.
– Την πανέμορφη εξωφυλλάρα έφτιαξαν αγκαζέ ο Niklas Sundin (DARK TRANQUILLITY) με τον Kristian “Necrolord” Wahlin.
– Ο Tony Kampner είναι επίσης γνωστός και ως κιθαρίστας στους φοβερούς και τόσο υποτιμημένους deathsters SEANCE (“Fornever laid to rest” και δεν είμαστε καλά!).
– Σε κάποιες εκδόσεις του δίσκου, τα bonus “Enshrined” και “The one within”, δεν υπάρχουν, παρότι θεωρητικά είναι σε όλα τα format του.
Γιάννης Σαββίδης
