ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Herzeleid” – RAMMSTEIN
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1995
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Motor/Universal
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Jacob Hellner
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Till Lindemann
Drums – Christoph Schneider
Κιθάρες – Richard Kruspe
Κιθάρες – Paul Landers
Μπάσο – Oliver Riedel
Keyboards – Christian Lorenz
Είναι τρομερό το γεγονός ότι το “Herzeleid” όταν πρωτοκυκλοφόρησε, η επιτυχία που γνώρισε ήταν αυστηρά εντός των συνόρων της (πλέον) ενιαίας Γερμανίας. Βλέποντας μάλιστα και το tracklist του, το οποίο περιέχει 4-5 RAMMSTEIN standards, το μόνο που μπορεί να συμπεράνει κάποιος είναι ότι αυτή η εξάδα από το Βερολίνο στάθηκε πάρα πολύ τυχερή. Γιατί και η ιστορία έχει αποδείξει ότι μόνο το μουσικό ταλέντο δεν φτάνει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, μέχρι να έρθει η αναγνώριση.
Στην περίπτωση των RAMMSTEIN, η τύχη τους χαμογέλασε όταν υπέπεσαν στην αντίληψη της ιδιοφυίας που ονομάζεται Trent Reznor. Αυτός ήταν που κατάλαβε ότι κάτι σπουδαίο συνέβαινε με αυτούς και συμπεριέλαβε, ως μουσικός επιμελητής, τα “Heirate mich” και “Rammstein” από το ντεμπούτο άλμπουμ τους στο soundtrack του ακαταλαβίστικου “Lost highway” του θρυλικού David Lynch. Αλλά αυτή η δικαίωση ήρθε δύο χρόνια μετά την επίσημη κυκλοφορία του “Herzeleid”…
Πίσω στο 1995, οι άγουροι ηλικιακά και μουσικά RAMMSTEIN, ως παιδιά των 90s και έχοντας ως μπούσουλα τους MINISTRY, τους DEPECHE MODE, τους METALLICA και τους DIE KRUPPS, ήθελαν να αφήσουν το δικό τους στίγμα, παίζοντας industrial metal με γερμανικό στίχο. Αφού η δισκογραφική τους εταιρία τους (προς)γείωσε στην πραγματικότητα, ξεκόβοντας κάθε συζήτηση για τον Bob Rock (!!) ως παραγωγό, τους έστειλε μέχρι την κοντινή Στοκχόλμη για να ηχογραφήσουν παρέα με τον άσημο Jacob Hellner. Τα προβλήματα ξεκίνησαν με το καλημέρα, από τη στιγμή που ο Till και η παρέα του ήξεραν τα ίδια αγγλικά που γνωρίζει και ένας ψαράς σε νησί του Αιγαίου.
Τη λύση την έδωσε ο Ολλανδός (!!!) Ronald Prent, που στάλθηκε επειγόντως από τη Motor στην πρωτεύουσα της Σουηδίας, με την αποστολή του μηχανικού ήχου και μεταφραστή. Κάπως έτσι, μπήκαν σε μια σειρά οι ιδέες των RAMMSTEIN, παρόλο που μέχρι και σήμερα τα μέλη τους έχουν μπόλικες ενστάσεις για τον τρόπο που αυτό ηχεί. Με τις όποιες ατέλειες κι αν έχει, στο “Herzeleid” ο ήχος που χαρακτηρίζεται σήμερα ως Neue Deutsche Harte πήρε σάρκα και όστα και μόνο για αυτό, χαρακτηρίζεται ως κλασικό.
Κοφτές κιθάρες, βιομηχανικοί ρυθμοί, μπόλικα πλήκτρα, άρρωστη ατμόσφαιρα και ένας Lindemann με μια βαριά, βερολινέζικη προφορά, να μετατρέπει κάποιους απλοϊκούς στίχους σε κάτι μεγαλεπήβολο. “Seemann”, “Du riechst so gut”. “Asche zu asche”, “Heirate mich” και “Rammstein” είναι τραγούδια που ακούγονται φρέσκα μέχρι και σήμερα και τα τιμούν και οι ίδιοι οι RAMMSTEIN τακτικά στις συναυλίες τους, όμως και η υπόλοιπη εξάδα συνθέσεων είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Και παραβλέποντας τα όποια παράπονα των μελών για τον ήχο ή για την τότε ψυχολογική τους κατάσταση, μάλλον στο τέλος της ημέρας έμειναν ευχαριστημένες όλες οι εμπλεκόμενες μεριές, αφού η αρμάδα των RAMMSTEIN γιγαντώθηκε, έχοντας για πολλά χρόνια έναν παραγωγό που αντιλήφθηκε το όραμά τους και την άλλη πλευρά του Ατλαντικού να γοητεύεται με τον γερμανικό στίχο.
Did you know that:
– Το μοναδικό credit που είχε ο Jacob Hellner ως παραγωγός ήταν δίπλα στους (άθλιους) rapcorers CLAWFINGER. Για τον λόγο αυτό, στις πρώτες συναυλίες τους ως RAMMSTEIN, οι Βερολινέζοι ήταν support acts στους Σουηδούς φίλους του παραγωγού τους.
– Από τον διψήφιο αριθμό demo tracks που είχαν στις αποσκευές τους για Στοκχόλμη οι RAMMSTEIN, οι οκτώ συνθέσεις δεν βρήκαν τον δρόμο τους για το tracklist του. Ανάμεσα σε αυτές και όταν πλέον η αναγνώριση είχε έρθει για τα καλά, τα “Wielder wein” και “Feuerräder” ακούγονται στη demo μορφή τους ως b-sides του “Engel”, καθώς και το “Sadist” που μετονομάστηκε σε “Tier” και απέκτησε περίοπτη θέση στο tracklist του “Sehnsucht”.
Γιώργος Κόης
