ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Killing Ground” – SAXON
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2001
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: SPV/Steamhammer
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Biff Byford/SAXON
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Biff Byford
Κιθάρες – Paul Quinn, Doug Scaratt
Μπάσο – Nibbs Carter
Drums – Fritz Randow
Οι SAXON του 2001 δεν είχαν να αποδείξουν κάτι σε κάποιον. Όταν για 22 συναπτά χρόνια (τότε) δηλώνεις συνεχώς «παρών» και δισκογραφικά, αλλά και ποιοτικά, βάση πολλών υπέροχων συνθέσεων που έχεις προσφέρει στον οπαδό, κανείς δεν μπορεί να σου προσάψει το οτιδήποτε μεμπτό. Όπως έχω ξαναγράψει είναι ένα από τα λίγα σχήματα που δεν έχει κακό δίσκο, ίσως μόνο (κάπως) μέτριο, αν τον συγκρίνεις με άλλους. Αυτό νομίζω τα «λέει» όλα. Από το group – πυλώνα του κλασσικού heavy metal ήχου, το μόνο που ήθελες, ήταν (είναι και θα είναι), να κυκλοφορεί δουλειές που να σε διασκεδάζουν, να «περνάς» καλά μαζί τους, με τραγούδια που θα σου κρατούν μουσική συντροφιά σε πολλές στιγμές της καθημερινότητας σου.
Εκείνη λοιπόν την χρονιά είδε τo φως της δημοσιότητας η δέκατη πέμπτη δισκογραφική τους προσπάθεια με τίτλο “Killing Ground”, μια δουλειά που αφενός διαδέχτηκε το προ διετίας, ομολογουμένως πολύ καλό, “Metalhead”, αλλά και αφετέρου μας χάρισε το ομώνυμο τραγούδι, που από τότε και μετά είναι ένα από τα ωραιότερα που έχει γράψει το group.
Η συγκεκριμένη δουλειά, δεν ήταν η καλύτερή τους, ούτε απέσπασε διθυραμβικές κριτικές από τους οπαδούς. Άλλωστε «ξέρουν και οι πέτρες» ότι το σχήμα, πάντα έχει την ικανότητα και δυνατότητα να γραφεί τραγούδια που έχουν διάρκεια στον χρόνο, όντας αξιομνημόνευτα, αφού μένει σχεδόν πάντα πιστό στις μουσικές αρχές του, και έτσι είναι όλα αυτά τα χρόνια στο προσκήνιο. Τα μέλη του συγκροτήματος, αρέσκονται να χαρίζουν στο κόσμο, 100% συνθέσεις που θα σε «ταρακουνήσουν» συνεχώς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αποσπώντας την προσοχή σου από κάθε τι άλλο, κάτι που κάνουν με επιτυχία στα περισσότερα albums τους. Κάπως έτσι, τα “Dragon’s lair”, “Deeds of glory”, “Rock is our life”, “Coming home”, “Running for the border” και “Hell freezes over”, μαζί με το ομώνυμο, απλά επιβεβαίωναν για ακόμη μια φορά, την φήμη και την αίγλη του group και δεν είχαν να ζηλέψουν τίποτα από το ένδοξο ηχητικό παρελθόν του σχήματος.
Οι SAXON για ακόμα ένα δίσκο, δεν πειραματίστηκαν και έγραψαν τραγούδια που είχαν αρχή, μέση και τέλος και συνδύαζαν αρμονικά το metal στοιχείο με ευφάνταστες μελωδίες και παράλληλο άκρατο δυναμισμό. Και στο “Killing ground” υπήρχε πληθώρα, στακάτων συνθέσεων, με άκρως πορωτικά κιθαριστικά ριφ και solos, μνημειώδη ρεφραίν που σου «έμεναν» αφενός άμεσα και τα τραγουδάς ακόμα συνεχώς και αφετέρου σε ξεσήκωναν χωρίς δεύτερη σκέψη, όντας η καλύτερη μουσική σου παρέα. Όλοι όσοι έχουν ακούσει τραγούδια του group,ξέρουν ότι δεν φημίζεται για την πολυπλοκότητα των κομματιών του, άλλα για τραγούδια που έχουν βάση ένα ριφ και την υπόλοιπη σύνθεση να «χτίζεται» πάνω εκεί και να «πορεύεται» στα ηχεία μας. Το πολύ σημαντικό και συνάμα χαρμόσυνο, ήταν ότι για ένα ακόμα δίσκο, η πλειοψηφία των συνθέσεων έσφυζε από έναν απίστευτο ηχητικό τσαμπουκά, δείγμα του μοναδικού ταλέντου που πάντα είχαν.
Το μόνο σχετικά μείον, ήταν ότι σε σύνολο συνθέσεων, ο δίσκος, ήταν ένα κλικ πιο κάτω σχετικά με το τότε πρόσφατο δισκογραφικό τους παρελθόν, αφού δεν είχε πολύ καλή «ροή». Στην εν λόγω κυκλοφορία αποφάσισαν να διασκευάσουν το “The court of the crimson king” των KING CRIMSON, μια διασκευή που ναι μεν ήταν μια ακόμα πολύ καλή, αφού οι SAXON φημίζονται για την ποιότητα που διακατέχει τις διασκευές τους, αλλά νομίζω ότι ήταν λάθος επιλογή η θέση του τραγουδιού, σαν δεύτερο, μετά το ομώνυμο, και έτσι ίσως λίγο «έχασε» την προσοχή που του άρμοζε. Εκτός αυτού, οι 2 συνθέσεις που απέμειναν, ηχούσαν ελαφρώς παράταιρες και έτσι ελαφρώς «χάλασε» η γενικότερη καλή «εικόνα».
Και στο “Killing ground”, «κράτησαν» την ίδια συνταγή σύνθεσης που μας παρουσίασαν από το “Solid Ball Of Rock” και μετά, με δίσκους και τραγούδια που ακούγονται παλαιομοδίτικα φρέσκοι(α), από ένα σχήμα που όσο γερνάει παραμένει πάντα αξιόλογο. Ας μην ξεχνάμε ότι τότε, τα πιο πολλά μέλη είτε ήταν πολύ κοντά στα 50, είτε τα πλησίαζαν. Ακούγοντας όμως τον δίσκο, απέδιδαν τα τραγούδια, σαν αιώνιοι έφηβοι, αποδεικνύοντας ότι παρόλα που είχαν πολλά χρόνια παρουσίας στην δισκογραφία, είχαν να «δώσουν» ακόμα πολλά. Και το “Killing ground”, αλλά και ότι έχει ακολουθήσει, αποτελούν τρανές αποδείξεις.
Did you know that:
– Το album, στο format του βινυλίου, που κυκλοφόρησε το 2010, είναι ένα από τα πιο ακριβά τους για αγορά, τώρα πια.
– Μια από τις εκδόσεις του album ήταν και αυτή που κυκλοφόρησε σαν διπλό cd, με το δεύτερο να έχει 8 επανεκτελέσεις κλασσικών τραγουδιών τους. Ένα χρόνο μετά, το 2002, αυτά τα 8 τραγούδια μαζί με άλλα 5, θα αποτελούσαν την κυκλοφορία “Heavy metal thunder”.
– Σε κάποιες εκδόσεις του δίσκου, λείπει η λέξη “the” από τον τίτλο της διασκευής στους KING CRIMSON.
– Στο δίσκο συμμετείχαν στην όλη παραγωγή του και οι Nikolo Kotzev (BRAZEN ABBOT, BALLTIMORE, NIKOLO KOTZEV’S NOSTRADAMUS) σαν μηχανικός ήχου, Charlie Bauerfeind, ο οποίος έχει δουλέψει με ANGRA, BLIND GUARDIAN, FREEDOM CALL, GAMMA RAY, GOTTHARD, HAMMERFALL, HELLOWEEN, JOACIM CANS, MOLLY HATCHET, RAGE, VAN CANTO, VIPER, σαν μηχανικός ήχου και αυτός, Paul Raymond Gregory, που ανέλαβε το artwork του δίσκου, ο οποίος έγινε γνωστός για τους πίνακες του εμπνευσμένος από το Lord Of The Rings του J. R. R. Tolkien, αλλά έχει κάνει εξώφυλλα για τους DIO, URIAH HEEP, BLIND GUARDIAN, MOLLY HATCHET, FREEDOM CALL, THE COMPAMY OF SNAKES, BEHOLDER BATTALION, όντας ένας από τους ιδρυτές της εταιρίας που είναι «από πίσω» από το Bloodstock Open Air Festival, και ο Herman Frank (ex-ACCEPT, ex-VICTORY) που βοήθησε στην μίξη του δίσκου.
Θοδωρής Μηνιάτης
