26 Απριλίου, 2020 – 21:15
ONOMA ΑLBUM– “Fever”- BULLET FOR MY VALENTINE
ETOΣ KYKΛΟΦΟΡΙΑΣ – 2000
ΕΤΑΙΡΙΑ – Sony
ΠΑΡΑΓΩΓΗ – Don Gilmore
ΣΥΝΘΕΣΗΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/ κιθάρες – Μatt Tuck
Kιθάρες- Michael Paget
Mπάσο-Jason James
Τύμπανα- Michael Tomas
Oι Ουαλοί ΒULLET FOR MY VALENTINE για το δεύτερο μισό των 00s ήταν ένα τεράστιο εμπορικό σχήμα που έκανε αίσθηση με τους δίσκους του και τις συναυλίες τους. Τα δύο πρώτα τους album είχαν σημειώσει τεράστιες πωλήσεις, όποιο festival και αν κοίταγες εκείνη την εποχή θα τους έβλεπες στο billing του και γενικότερα ο αρχηγός της μπάντας, κιθαρίστας και τραγουδιστής Matt Tuck είχε και πλάνο και όραμα για την μπάντα του. Είχε όμως και το πιο σημαντικό, την πρόσθεση του να δουλέψει πολύ σκληρά για να πετύχει, και πράγματι το κατάφερε.
Το metalcore του ντεμπούτου τους ήταν αυτό που πους καθιέρωσε, με τον δεύτερο δίσκο τους “Scream aim fire” αποφάσισαν να thrash-άρουν αρκετά και με τον τρίτο δίσκο υπήρξε μια απόφαση να αφήσουν την aggressive κατεύθυνση που είχαν πάρει και να κάνουν έναν τον πιο μελωδικό δίσκο απ ότι είχαν κάνει μέχρι τότε.
Η αλλαγή παραγωγού από τον Colin Richardson στον Don Gilmore (LINKIN PARK, Avrin Lavinge) ήταν μια συνειδητή επιλογή για να μπορέσουν να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο Matt Tuck σε συνεντεύξεις του υποστηρίζει τον δίσκο λέγοντας ότι από άποψη σύνθεσης, παραγωγής και απόδοσης ότι είναι η καλύτερη δουλεία τους, και είναι ότι καλύτερο μπορεί να ακούσει κάποιος νέος οπαδός που θα έρθει σε επαφή με την μουσική της. Τον θεωρεί την συνέχεια του ντεμπούτου τους, παρακάμπτει χωρίς δισταγμό τον δεύτερο δίσκο τους και θεωρεί εμμέσως πλην σαφώς ότι αυτός θα έπρεπε να είναι η συνέχεια του ντεμπούτου τους.
Προσωπικά πιστεύω όμως ότι ο δίσκος είναι μέτριος, μπορεί να υπάρχουν καλές στιγμές όπως τα “Υοur Bertayal”, “Τhe last fight”,” Pleasure and pain”, “Βittersweet memories” αλλά εδώ παρόλο που όλα είναι προσεγμένα, από την πολύ καλή παραγωγή και την απόδοση της μπάντας το πρόβλημα εντοπίζεται στις συνθέσεις μιας και από τις 11 συνολικά, οι μισές από αυτές δεν έχουν να σου πουν κάτι το ιδιαίτερο. Θα έλεγα ότι συνθετικά φανερώνεται μια κόπωση στον τρίτο δίσκο της μπάντας, κάτι που θα τους έπαιρνε αρκετά χρόνια για να το ξεπεράσουν.
Παρόλα αυτά όμως η μπάντα βρισκόταν σε μια τροχιά που όλοι και όλα περιστρέφονταν γύρω τους με αποτέλεσμα ο δίσκος να σημειώσει και αυτός μεγάλη εμπορική επιτυχία, φθάνοντας μέχρι το # 3 στην Αμερική και # 5 στην πατρίδα τους. Τέσσερα singles θα βγουν και από αυτόν (“Υοur betrayal”, “Τhe last fight”, “Βittersweet memories”, “Fever”) και σαν αποτέλεσμα της εμπορικής επιτυχίας του δίσκου η μπάντα θα οργώσει τα καλοκαιρινά festivals όπως το Download (headliners στην δεύτερη σκηνή), Νova Rock, Fortarock, Rock am Ring, Grasspop και αρκετά άλλα το καλοκαίρι του 2010. H περιοδεία τους σε αρένες σε πόλεις όπως Birmingham, Μanchester, Γλασκώβη, Cardiff και τέλος στο Λονδίνο στο Wembley είχαν σαν support τους ΑTREYU και τους BRING ME THE HORIZON.
Did you know that :
– Η μπάντα θα εμφανισθεί το καλοκαίρι του 2010 στην Μαλακάσα στα πλαίσια του Ελληνικού Sonisphere. Ήταν η πρώτη εμφάνιση τους στην χώρα μας , θα ακολουθήσει αρκετά χρόνια μετά μια δεύτερη, τον Απρίλιο του 2019 στο Piraeus Academy.
– Ο ηγέτης της μπάντας Matt Tuck πριν την κυκλοφορία του δίσκου είχε τονίσει ότι δεν θα υπάρχουν μπαλάντες στον νέο δίσκο, αλλά με την κυκλοφορία του βρίσκουμε μέσα σε αυτό τραγούδια σαν τα “Bittersweet memories” και “ A place where you belong”.
Ο ίδιος θα απαντήσει για αυτό το γεγονός: “To σχόλιο αυτό έγινε πριν αποφασιστεί το track listing και πριν γραφτούν οι στίχοι. Εξαρτάται από τι θεωρεί ο καθένας σαν μπαλάντα. Εγώ σαν μπαλάντες έχω στο μυαλό μου κομμάτια όπως το “Hero” του Enrique Iglesias και τραγούδια της Mariah Carey. Ότι είναι down-tempo δεν το θεωρώ σαν μπαλάντα. Στο κομμάτι “Α Place where you belong” οι στίχοι είναι σκοτεινοί αλλά δεν τους θεωρώ σαν στίχους μπαλάντας. Επίσης, μπορώ να καταλάβω γιατί ο κόσμος θεωρεί το “Βittersweet memories” σαν μια «περίπου» μπαλάντα, αλλά πάλι εξαρτάται το πώς κοιτάς το κομμάτι και τι θεωρεί ο καθένας μπαλάντα. Για μένα μπαλάντα είναι αυτή που έχει μια μεγάλη μελωδία και έχει να κάνει με κάτι χαρούμενο”.
Γιάννης Παπαευθυμίου
