ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Welcome to the other side” – RAGE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2001
ΕΤΑΙΡΙΑ: G.U.N. Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: RAGE, Charly Czajkowski, Hans Jörg Maucksch
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Peter “Peavy” Wagner – μπάσο, φωνητικά
Victor Smolski – κιθάρα, πλήκτρα
Mike Terrana – ντραμς
Ο αγαπημένος μου/μας Πήβης, είχε φτάσει στο απόλυτο low, με την κυκλοφορία του “Ghosts”. Ακόμα θυμάμαι, όταν είχαμε συναντηθεί backstage στο Wacken Open Air κάποιους μήνες πριν την κυκλοφορία του και μου εξηγούσε πόσο στεναχωρημένος ήταν με τους Έλληνες του γκρουπ του, τους αδερφούς Ευθυμιάδη, δίνοντάς μου το CD. Εκείνη ήταν η στιγμή που αποφάσισε να γυρίσει σελίδα να διώξει όλους τους υπόλοιπους και να προσλάβει τον Λευκορώσικης καταγωγής, Victor Smolski και τον πολυσύνθετο ντράμερ, Mike Terrana, βάζοντας τούρμπο στη μηχανή των RAGE.
Το μεγάλο θέμα που ένιωθε να έχει το σχήμα, ήταν πως κάποια στιγμή είχε παρασυρθεί από τη σύμπραξη με τη Lingua Mortis Orchestra και το συμφωνικό στοιχείο, υπερίσχυε του heavy metal από ένα σημείο και μετά, οπότε το “Welcome to the other side” ήταν μία επιστροφή σε καθαρές heavy metal φόρμες, που είχαν λείψει, είναι η αλήθεια στους προηγούμενους δίσκους, όσο και να μου άρεσαν (ιδιαίτερα αυτό το “XIII” το θεωρώ αριστουργηματικό).
Η μοναδική ικανότητα του Peavy να γράφει κολλητικά ρεφρέν, δίνει δυναμικό παρόν στα εναρκτήρια “Paint the devil on the wall” και “The mirror in your eyes”, ενώ το “Tribute to dishonor” που εξελίσσεται σε τέσσερα τραγούδια, είναι προφανές ότι είχε να κάνει με τα πρώην μέλη των RAGE με κορύφωση το “I’m crucified”. Ο Smolski παίζει θέματα που κανείς προκάτοχός του δεν είχε φανταστεί, ο Terrana μακέλευε τα τύμπανα παίζοντας με την κλασική τεχνική και δύναμή του, δημιουργώντας μία «φονική» τριάδα που μουσικά τουλάχιστον, έμελλε να είναι η κορυφή των RAGE. Το θέμα μου είναι η τριάδα αυτή, έβγαλε πολλά μαγικά τραγούδια, αλλά κανένας τους δίσκος, συνολικά, δεν μπόρεσε να φτάσει τα μεγαλεία των δίσκων από το “Perfect man” μέχρι το “XIII”, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται. Μετά από πολλά χρόνια, συνειδητοποίησα ποιος ήταν ο λόγος που για κάποιον λόγο με «χαλούσαν». Ο λόγος ήταν τα fillers που υπήρχαν στους δίσκους!!!
Ιδιαίτερα στην περίπτωσή μας, το “Welcome to the other side”, είχε 16 τραγούδια + intro και outro, συνολικά σχεδόν 65 λεπτά μουσικής. Αν το κρατούσαν στα 40-45, θα μιλούσαμε για φοβερό δίσκο, όμως 5-6 τραγούδια, φοβάμαι ότι δεν έχουν λόγο ύπαρξης στο άλμπουμ. Και το “Black in mind”, είχε τόση μουσική, αλλά η έμπνευση έβγαινε από τα μπατζάκια. Όταν επί σειρά ετών γράφεις ένα με δύο δίσκους το χρόνο και ανάμεσά τους περιοδεύεις, λογικό είναι κάπου η έμπνευση να παθαίνει διαλείψεις.
Δεν ξεχνώ ποτέ τον Peavy πάντως, να μου λέει ότι με εκείνη τη σύνθεση, ήταν η πρώτη φορά που μελετούσε τόση ώρα μπάσο, επειδή ντρεπόταν να είναι τόσο μέτριος παίχτης, μπροστά στους Smolski και Terrana. Πολύ ενδιαφέρουσα περίοδος για τους RAGE, αλλά το συγκεκριμένο άλμπουμ, θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο με μείον 20 λεπτά διάρκειας. Κρατάμε τα πολύ ωραία του τραγούδια, πάντως και όλα καλά!
Σάκης Φράγκος
