ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “The strength / The sound / The songs” – VOLBEAT
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2005
ΕΤΑΙΡΙΑ: Rebel Monster / Mascot
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Jacob Hansen
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Michael Poulsen – φωνητικά, ρυθμική κιθάρα
Franz “Hellboss” Gottschalk – lead κιθάρα
Anders Kjølholm – μπάσο
Jon Larsen – ντραμς
Το πώς δημιουργήθηκαν οι VOLBEAT, είναι γνωστό εδώ και χρόνια πλέον. Ο Michael Poulsen, είχε τους death metallers DOMINUS, τους οποίους παίζει και να γνώριζε μόνο ο φίλος μου ο Χάρης, κάποια στιγμή του τη βάρεσε, αφού δεν ασχολούνταν κανείς μαζί τους και είπε να εξερευνήσει κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό.
Πήρε μέλη των DOMINUS, χρησιμοποίησε τον τίτλο του τρίτου τους δίσκου, σαν όνομα για το νέο του σχήμα (“Vol. Beat” που προέρχεται από τις λέξεις Volume και Beat) και προσπάθησε να συνδυάσει την αγάπη του για τους METALLICA και το metal γενικότερα με αυτή για τον Elvis Presley και τον Johnny Cash.
Το πρώτο τους συμβόλαιο ήταν στη θυγατρική της Mascot Records, τη Rebel Monster, μία εταιρία που είχε σχεδόν ανύπαρκτη διανομή, αλλά εμείς ήμασταν τυχεροί, αφού το δείγμα του δίσκου είχε φτάσει στα χέρια μας. Όταν το πήρα να το ακούσω, μου έκανε εντύπωση το μικρόφωνο και ο τίτλος, είπα λοιπόν να του δώσω μία ευκαιρία, προτού το φάει η σκόνη μαζί με εκατοντάδες άλλα που έρχονταν στο γραφείο σωρηδόν.
Από τις πρώτες νότες του “Caroline leaving”, ήταν προφανές ότι αυτός ο ήχος, δεν είχε προηγούμενο!!! Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα ξανακούσει μία τέτοια μίξη rock n’ roll, με heavy metal, που μ’ έκανε να κουνάω συνεχώς το πόδι μου ρυθμικά και να σιγοτραγουδάω τα ρεφρέν. Ποτέ δεν υπήρξα «οπαδός» του Johnny Cash, του Elvis Presley, ούτε καν των DANZIG, αυτό που άκουγα όμως, είχε ταυτότητα, είχε χαρακτήρα, ήταν μοναδικό.
Ε, με το που μπήκε το “Another day, another way”, που ακολουθούσε, έγινα κατευθείαν οπαδός τους. Αυτά τα δύο τραγούδια, το “Soulweeper” (η συνέχεια του οποίου βρίσκεται στο επόμενο άλμπουμ τους, “Rock the rebel / Metal the devil”), το “Danny & Lucy (11PM), το “Caroline #1”, το closer “Healing subconsciously” και η διασκευή στο “I only wanna be with you” της Dusty Springfield, για το οποίο γυρίστηκε και video clip, αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του “The strength / The sound / The songs” και πάνω τους χτίστηκε όλη η φανταχτερή καριέρα των Δανών, που έκτοτε έχουν βγάλει πλείστα όσα αριστουργήματα, κάνοντάς με φανατικό οπαδό τους. Στην παραγωγή ήταν ο Τιτάνας, πλέον, Jacob Hansen, με τον χαρακτηριστικό μπετόν αρμέ ήχο του, που έδινε τα πρώτα του δείγματα γραφής ως ένας από τους κορυφαίους στον χώρο του!
Ποτέ δεν έτυχε να τους ρωτήσω, αν το “Rebel monster”, έχει να κάνει με την εταιρία τους, αλλά το σίγουρο ήταν ότι αυτή τους η εταιρία, παρότι περιορισμένων απαιτήσεων, κατάφερε κι έκανε σπουδαία δουλειά στη χώρα τους, που έφτασαν στο #18 στα charts κι έμειναν εκεί για 21 εβδομάδες. Λογικό ήταν να τους πάρει η «μαμά εταιρία», η Mascot από το δεύτερο άλμπουμ, χωρίς να μπορέσει να τους κρατήσει για πολύ, αφού οι πολυεθνικές παραμόνευαν λίγα χρόνια αργότερα, έχοντας δει το τρομαχτικό potential του σχήματος. Αυτό όμως είναι μία ιστορία για τα επόμενα χρόνια.
Το γερμανικό Rock Hard, τους είχε δώσει το απόλυτο, 10/10 κι επειδή πάντα δίνουν ευκαιρία σε νέα σχήματα, την επόμενη χρονιά, άνοιγαν τη δεύτερη μέρα του φεστιβάλ του. Έχοντας πάει από νωρίς στο χώρο, ήθελα να δω αν και στις συναυλίες τους, οι VOLBEAT αποδίδουν την ιδιαίτερη μουσική τους, όπως στο στούντιο. Μιλώντας με τον τρομερό τύπο που λέγεται Michael Poulsen και παρακολουθώντας τη συναυλία τους, σήκωσα όλο το merch και από τότε βροντοφωνάζω #monovolbeat. Για την ιστορία, αμέσως μετά τους VOLBEAT, τότε, το 2006, έπαιζαν κάτι άλλοι φρέσκοι τύποι μέσα στο καταμεσήμερο, οι Γάλλοι GOJIRA…
Did you know:
- Δύο από τα τραγούδια του ντεμπούτου τους, το “Danny & Lucy (11PM)” και το “Fire song”, ξεκινούσαν μία ιστορία, που ολοκληρώθηκε στο έκτο τους άλμπουμ, το “Deal the deal & let’s boogie”, με το “You will know”.
Σάκης Φράγκος
