a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “The electric age” – OVERKILL
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2012
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: OVERKILL
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Bobby “Blitz” Ellsworth
Κιθάρες – Dave Linsk, Derek Tailer
Μπάσο – D.D. Verni
Drums – Ron Lipnicki
Σαν σήμερα, το 2012, τα αλάνια από το New Jersey, οι θρυλικοί thrashers OVERKILL κυκλοφόρησαν το 16ο άλμπουμ τους με τίτλο “The electric age”, πιστοποιώντας με τον καλύτερο τρόπο την ανοδική τροχιά στην οποία μπήκαν με την κυκλοφορία του “Ironbound” δύο χρόνια νωρίτερα. Η αλήθεια είναι ότι το “Ironbound” ήταν ένας κομβικός δίσκος για τους OVERKILL αφενός γιατί ήταν ο πρώτος δίσκος της μπάντας κάτω από την ετικέτα της Nuclear Blast και αφετέρου κυρίως γιατί μας παρουσίασε μια μπάντα συνθετικά φρέσκια και ανανεωμένη. Το ζήτημα ήταν αν αυτός ο δημιουργικός οίστρος θα είχε και συνέχεια. Βούτυρο στο ψωμί για κάτι γριές αλεπούδες σαν τον Blitz και τον D.D. που, εκμεταλλευόμενοι την ώθηση που έδωσε στη μπάντα το συγκεκριμένο άλμπουμ αλλά και το αναμφισβήτητο ταλέντο των υπολοίπων μελών, αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν δίσκο ακόμη πιο γρήγορο, ακόμη πιο τραχύ, ακόμη πιο επιθετικό. Κι εγένετο “The electric age”.
Η επιβλητική εισαγωγή του “Come and get it” καλωσορίζει τον ακροατή ιδανικά στην ηλεκτρική εποχή των OVERKILL και τον προετοιμάζει ιδανικά για το thrash ξέσπασμα του τραγουδιού. Επικό break με πωρωτικά χορωδιακά φωνητικά, το “Come and get it” αποτελεί το ιδανικό εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου, δείχνοντας σαφείς τις προθέσεις της μπάντας να πάρουν κεφάλια. Συνέχεια σε παρόμοιους ρυθμούς με το “Electric rattlesnake” που ήταν και το πρώτο single του δίσκου. Και κάπου εδώ καταλαβαίνει ο ακροατής ότι ο δίσκος μάλλον θα κινείται σε πιο επιθετικά μονοπάτια από το “Ironbound”. Τραχύ και ογκώδες το “Wish you were dead”, έχει ένα κολλητικό riff που μου θυμίζει εποχές “Years of decay”, ενώ το ρυθμικό “Black daze” αργόσυρτο, και συνάμα βαρύ, μ’ ένα επικό riff, αποτελεί, τρόπον τινά, τον συνδετικό κρίκο του “The electric age “ με το “Ironbound”. Οι σφυγμοί αρχίζουν να ανεβαίνουν από εδώ και πέρα, με το old school “Save yourself” να πιάνει υψηλές ταχύτητες, με το “Drop the hammer down” που έρχεται αμέσως μετά να είναι μάλλον και το αγαπημένο μου κομμάτι του δίσκου με αυτό το απίστευτο riff που έχει αλλά και τις τρομερές εναλλαγές του. Φοβερό επίσης το “21st century man”, όχι μόνο μουσικά, αλλά κυρίως για τους προφητικούς και δυσοίωνους στίχους του. Από την άλλη το ‘Old wounds, new scars” είναι το τραγούδι που μου αρέσει λιγότερο σε σύγκριση με τα υπόλοιπα. Χωρίς να είναι κακό (αλίμονο!) έχω την εντύπωση ότι κάπου χάνει στα σημεία. Φτάνοντας προς το τέλος , το “All over but the shouting” βγάζει μια απίστευτη ενέργεια και πώρωση με δυνατό ρεφραίν και απίστευτο solo του Linsk. Επίλογος κλασικά όπως συνηθίζουν οι OVERKILL με κάποιο από τα καλύτερα κομμάτια του εκάστοτε δίσκου και στην συγκεκριμένη περίπτωση, μιλάμε για το “Good night” που είναι ισοπεδωτικό. Το “Good night” ξεκινά με μια ακουστική εισαγωγή που θυμίζει “Coma” από το “Horrorscope” και εξελίσσεται σε μια φανταστική thrash κομματάρα που αποτελειώνει ό,τι έμεινε όρθιο από το πέρασμα του τυφώνα του υπόλοιπου άλμπουμ. Απίστευτο, συγκλονιστικό τραγούδι.
Περιττό να αναφερθούμε στην απόδοση της μπάντας, εξάλλου όλοι γνωρίζουμε ότι ακόμα και στις πιο μέτριες συνθετικά στιγμές τους, οι OVERKILL εκτελεστικά δεν έχουν αντίπαλο. Αλλά πραγματικά, δεν μπορεί κανείς να μην νιώσει ρίγος ακούγοντας τη φωνάρα του Blitz. Και αν σκεφτεί κανείς τι έχει περάσει αυτός ο άνθρωπος και συνεχίζει να τραγουδά με τέτοιο πάθος ακόμα και τώρα, , μόνο σεβασμό και δέος μπορεί να εμπνεύσει.
Προσωπικά θεωρώ το “The electric age” όχι απλά έναν άξιο διάδοχο του “ironbound” αλλά και έναν από τους καλύτερους δίσκους των OVERKILL από το 1999 και έπειτα. Και με δεδομένο το γεγονός ότι εξακολουθούν να κυκλοφορούν εξαιρετικούς δίσκους μέχρι σήμερα, αυτό και μόνο λέει πολλά για την αξία του.
Did you know that:
- Οι πωλήσεις του άλμπουμ όχι μόνο ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, αλλά το “The electric age” έγινε το πρώτο άλμπουμ των OVERKILL που έσπασε το φράγμα των 100 θέσεων στο Billboard, φτάνοντας μέχρι την 77η θέση, την υψηλότερη θέση που είχε φτάσει δίσκος τους μέχρι τότε.
Η επανέκδοση του άλμπουμ ένα χρόνο αργότερα, τιτλοφορήθηκε ως “The electric age – Tour edition” και αυτό επειδή περιέχει σαν bonus το EP “Live from OZ” που περιέχει τέσσερα live κομμάτια, τα “Horrorscope”, “ Long time dyin’”, “Necroshine” και “Walk through fire”, ηχογραφημένα από την Αυστραλιανή περιοδεία της μπάντας το 2010 στα πλαίσια της προώθησης του “Ironbound”.
Θοδωρής Κλώνης
