ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “A girl called cerveza” – TANKARD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2012
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Michael Mainx
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Gerre
Κιθάρες – Andy Gutjahr
Μπάσο – Frank Thorwarth
Drums – Arnulf Tunn
Από ό,τι φαίνεται οι TANKARD έχουν την τιμητική τους αυτόν το μήνα. Στις αρχές του θυμηθήκαμε το δέκατο άλμπουμ των Γερμανών thrashers, το εξαιρετικό “B- day”. Σήμερα θα ασχοληθούμε με το δέκατο πέμπτο άλμπουμ τους, το “A girl called cerveza” που κλείνει δέκα χρόνια κυκλοφορίας. Η διαδικασία γνωστή, ανοίγουμε μια παγωμένη μπιρίτσα και ξεκινάμε!
Το “A girl called cerveza” (όπου cerveza η μπίρα στα Ισπανικά) ήταν το πρώτο άλμπουμ που κυκλοφόρησαν οι TANKARD με την Nuclear Blast και ήρθε να πιστοποιήσει την ολοένα αυξανόμενη πορεία της μπάντας από το “B-day” και έπειτα. Αν περιμένατε ότι οι TANKARD θα έβαζαν νερό στη… μπίρα τους και θα ηρεμούσαν, πλανάστε οικτρά, καθώς οι λατρεμένοι αλκοολικοί συνεχίζουν και εδώ το γνωστό αχαλίνωτο thrash metal τους, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τυχόν ημίμετρα και συμβιβασμούς. Ίσως λίγο περισσότερο σοβαροί στιχουργικά, ενώ οι αναφορές στον ζύθο περιορίζονται στο ομώνυμο τραγούδι και στο “Running on fumes”. Εννοείται ότι το χιούμορ υπάρχει κι εδώ, για παράδειγμα στο kinky “ The metal ladyboy” (ή αλλιώς, what happens in Thailand, stays in Thailand, καταλαβαίνετε!), σε γενικές γραμμές όμως η θεματολογία είναι σοβαρή και θίγει προβληματισμούς με καυστικό τρόπο.
Μουσικά τώρα, ο δίσκος απλά, δεν παίζεται! Με το πρώτο κιόλας άκουσμα ξεχωρίζουν το ομώνυμο έπος, το εκπληκτικό και (δυστυχώς) πάντα επίκαιρο “Witch – hunt 2.0”, το “The metal ladyboy” όπου ακούμε το ντουέτο του Gerre με την Doro Pesch και το αυτοβιογραφικό “Not one day dead (but mad one day)”. Πολύ ξεχωριστό επίσης το “Son of a fridge” με την ημιμπαλαντοειδής εισαγωγή του και τις φοβερές εναλλαγές στο ρυθμό του. Ίσως από τα πιο ποικιλόμορφα τραγούδια που έχουν γράψει ποτέ οι TANKARD. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι τα υπόλοιπα κομμάτια υστερούν, κάθε άλλο! Τεχνικές thrash συνθέσεις αλλά και με την απαραίτητη δόση ωμότητας συνθέτουν έναν εξαιρετικό δίσκο που, σίγουρα απέχει αρκετά από τις πρώτα άλμπουμ τους αλλά οι TANKARD έχουν εξελιχθεί πολύ από τότε Ενδεχομένως αυτή η εξέλιξη να έχει ξενίσει μερικούς αλλά εκτιμώ ότι αυτή η σοβαρότητα που άρχιζαν να παρουσιάζουν από το “Stone cold sober” το 1992, τους ταιριάζει πολύ. Όπως πάντα ο Gerre κλέβει την παράσταση με την ερμηνεία του, αλλά και η υπόλοιπη μπάντα δεν πάει πίσω. Τα riffs του Andy Gutjahr είναι καλοδουλεμένα και πορωτικά σε σημεία, χωρίς να υστερούν σε τεχνική και φαντασία. Και βέβαια, φοβεροί στίχοι για σκεπτόμενους οπαδούς. Με λίγα λόγια, ένα τρομερό άλμπουμ!
Προσωπικά θεωρώ το “A girl called cerveza” μια από τις καλύτερες δουλειές των TANKARD και ξέρω αρκετούς που ενστερνίζονται την ίδια άποψη. Ώριμο, τεχνικό αλλά και τραχύ εκεί που πρέπει, είναι από εκείνα τα άλμπουμ που δεν βαριέσαι ποτέ να τα ακούς. Και όταν μετά από δέκα χρόνια απολαμβάνεις την ακρόαση ενός δίσκου ακριβώς όπως την στιγμή που τον πρωτοάκουσες, αυτό σίγουρα κάτι λέει για την αξία του.
Prost!
Did you know that:
- Το άλμπουμ κυκλοφόρησε καi σε μια έκδοση με DVD το οποίο περιέχει το βίντεο κλιπ του ομώνυμου τραγουδιού, μια live εμφάνιση στα πλαίσια της 70.000 Tons Of Metal Cruise, και μια συνέντευξη της μπάντας.
- Η Ιαπωνική έκδοση του άλμπουμ περιέχει σαν bonus track μια διασκευή στο “The prisoner” των IRON MAIDEN. Για την ιστορία, η εν λόγω διασκευή περιλαμβάνεται στο split “The big Teutonic 4” που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά από το Γερμανικό Rock Hard και περιέχει άλλες τρεις διασκευές, το “The number of the beast” των IRON MAIDEN από τους KREATOR και τα “Iron fist” και “The hammer” των MOTORHEAD από τους SODOM και τους DESTRUCTION αντίστοιχα.
Θοδωρής Κλώνης
