ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Bloodbath” – SUICIDAL ANGELS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2012
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: NoiseArt records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: RD Liapakis
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, κιθάρες – Νίκος Μελισσουργός
Κιθάρες – Πάνος Σπανός
Μπάσο – Άγγελος Κριτσιωτάκης
Drums – Ορφέας Τζωρτζόπουλος
Νοέμβριος 2010, έχει βγει το “Dead again”, τα έχει πάρει όλα παραμάζωμα. Περιοδείες από εδώ περιοδείες από εκεί, και ο κόσμος περιμένει το επόμενο σου χτύπημα. Λέγεσαι SUICIDAL ANGELS κι ενώ άλλες μπάντες ξεκουράζονται στις περιοδείες, εσύ συνθέτεις ασταμάτητα. Ίδιος παραγωγός, ίδιο στούντιο, ίδιος άνθρωπος στο εξώφυλλο κιόλας (ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει!) και γράφεις το τέταρτό σου άλμπουμ σε διάστημα 5 ετών (Εργατικότητα είπατε; Καλά είπατε!). Ο τίτλος αυτού, “Bloodbath”. Και στις 27 Ιανουαρίου, σαν σήμερα το 2012, κυκλοφορεί, οπλοφορεί και όλα τα μπορεί!
Έμπα με το ομώνυμο κομμάτι και η ζωή που ήξερες, ακροάτρια και ακροατή, εδώ τελειώνει! Εδώ που αρχίζει ο κύκλος του αίματος (μιλάμε για πολύ αίμα, δείτε και το video clip αν δε με πιστεύετε), του σπέρματος και του ιδρώτα. Ατόφιο SUICIDAL ANGELS ύφος, με τις “τσιμπιές” κλασσικού death metal να κάνουν το thrash ύφος της μπάντας να ακούγεται έτι πιο απειλητικό και ελκυστικό προς τους πιο ακραίους οπαδούς τους. Μέχρι το φινάλε με το ακουστικό πέρασμα, και τη riff-άρα σε fade out. Ένα σημείο, που δείχνει τη μεστότητα τούτου εδώ του συγκροτήματος που σε κάθε κυκλοφορία, ανέβαζε το πήχη άλλο τόσο. Το “Moshing crew”, εξηγεί τα παραπάνω που είπα και που ορισμένοι να θεωρήσετε γραφικές αρλούμπες ενός ούγκανου, αγνοώντας ότι πρόκειται για τη πάσα αλήθεια. Ένα κομμάτι αφιερωμένο διαχρονικά στους οπαδούς και πως αυτοί τα κάνουν λίμπα στις συναυλίες των SUICIDAL ANGELS ανά τα έτη κατά το γνωστό γηπεδικό γνωμικό “όπου και να παίζεις θα σ’ ακολουθώ και για σένανε πάντα θα τραγουδώ”.
Ακουστική εισαγωγή στο επόμενο κομμάτι “Chaos (the curse is burning inside)” και οι SUICIDAL ANGELS δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους ξανά σε mid-tempo ταχύτητες. Εκεί φαίνεται το πόσο τεράστιο συγκρότημα είναι, μια και τα χαμηλότερων γκαζιών κομμάτια είναι εξίσου ενδιαφέροντα με τα γρήγορα. Εκμεταλλεύονται ιδανικά τις χαμηλότερες ταχύτητες για να αναπτύξουν οδοστρωτήρες που ισοπεδώνουν σβέρκους και βιδώνουν πόδια στο έδαφος για ανελέητο headbanging. Κάτι το οποίο παρατηρείται και στο καταπληκτικό “Legacy of pain” με καλεσμένους τους θρυλικούς Martin Van Drunen (ASPHYX) και Karl Willets (BOLT THROWER) (αμφότεροι χρόνια φίλοι/οπαδοί των δικών μας παιδιών). Ογκόλιθος πραγματικός, με riffs μεγατόνων, και ένα ξέσπασμα ίσα ίσα για τις ανάγκες του solo προκειμένου να πειστούμε ότι εξακολουθεί να είναι SUICIDAL ANGELS κομμάτι. Το δε “Bleeding cries” είναι ένας mid-tempo όλεθρος, που σιγά σιγά σε πετσοκόβει, πετώντας σε στα έγκατα της Κόλασης που περιγράφουν οι στίχοι του, κλείνοντας τον δίσκο εμφατικά και με στυλ. Ατμόσφαιρα στα πρότυπα του “South of heaven” των SLAYER (φυσικά), με τα πιο μασίφ mid-tempo riffs, να πατάνε πάνω στα ρυθμικά θέματα των παλιών METALLICA.
Δείγμα κλάσης επίσης, ένα από τα προσωπικά αγαπημένα του δίσκου, το “Morbid intention to kill”, που από την αργόσυρτη εισαγωγή του, μετατρέπεται σε έναν thrash ανεμοστρόβιλο, που δε σταματάει παρά μόνο σε ένα SLAYER-ικά στακάτο riff για μερικά δευτερόλεπτα, με το σημείο “Nothing can stop me preventing your death, I’m gonna bring you the night” να αποτελεί λατρεμένο σημείο διάλυσης αλάτων σβέρκου! Το “Summoning of the dead” που έρχεται καπάκια αλά “Postmortem”/”Raining blood”, αναλαμβάνει να συνεχίσει τη σφαγή, με ένα σεμινάριο αποκλιμάκωσης, σε ένα εξίσου στακάτο riff, που μας οδηγεί στο μεσαίο μέρος. Και εδώ (στο 2:09 συγκεκριμένα του κομματιού) είναι από τα πιο πωρωτικά mid-tempo riffs που έχει γράψει ποτέ το συγκρότημα αυτό. Απίστευτο πως ούτε στα αργά (θεωρητικά) σημεία τους, δεν σε αφήνουν να χαλαρώσεις, αλλά σε “σκοτώνουν” αλλιώς. Αυτό λέγεται συνθετικό ταλέντο κύριες και κύριοι. Είτε το ‘χεις, είτε δεν το ‘χεις. Τελεία.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, το λουτρό αίματος, συνεχίζεται! Ουαί κι αλίμονο σου, αν βρεθείς στο δρόμο του φτερωτού αγγέλου στο εξώφυλλο. Τον βλέπεις πως σε κοιτάζει έτσι; Μη κουνιέσαι και πολύ, γιατί μπορεί μετά να μη κουνιέσαι καν! Τι είπες; Υπερβάλλω; Καλά…εγώ σε προειδοποίησα…τώρα εάν εσύ επιμένεις, δες τα “The face of God”, “Skinning the undead” να έρχονται καταπάνω σου, έτοιμα να σου ξεσκίσουν τις σάρκες, και θυμήσου τι σου είπα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η πινελιά στο ξεσκιματικό επίσης “Torment payback”, με το τίγκα ΟΡΘΟΔΟΞΟ μελωδικό death metal riff μετά το πρώτο ρεφρέν, που ακούγεται λες και βγήκε από τις πιο ακραίες μέρες των DARK TRANQUILLITY ή και τις πιο μελωδικές των DISMEMBER, μια και το riff περνάει από Goteborg, σε Στοκχόλμη όσον αφορά το ύφος, προκειμένου να επιστρέψει στο αιμοβόρο ξεκίνημα του. Εδώ έχουμε τον Μπάμπη Κατσιώνη ως δεύτερο καλεσμένο, να χαρίζει ένα solo άκρας μελωδικότητας στο τέλος, ως το κερασάκι στη τούρτα. Ένα μοτίβο που θα συνεχιζόταν και στις επόμενες δουλειές της μπάντας με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά.
10 χρόνια έχουν περάσει, και αλήθεια, μου φαίνεται προσωπικά σαν χθες, που αποθεώναμε όλοι παρέα αυτό το καταπληκτικό άλμπουμ. Που πρώτα στη συναυλία – release live ως support στους SEPULTURA στις 2 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς στο Fuzz, μα και στη headline συναυλία στις 19 Απριλίου 2013 με EXARSIS/BIO-CANCER/DOMINATION στο Gagarin ιδρώναμε το κορμί μας στο circle pit και αναρωτιόμασταν αν θα βγούμε ζωντανοί από το επί σκηνής κολαστήριο! Πέραν των “καθ ’ημάς” συναυλιών βέβαια, ο δίσκος αγκαλιάστηκε από το τύπο, από τους οπαδούς εν γένει, βγάζοντας τη μπάντα έτι μια φορά στο δρόμο για την λεγόμενη Full of hate tour Φεβρουάριου με Μάρτιο 2012, δίπλα στους CANNIBAL CORPSE (ηηηηη ζωήηηη), BEHEMOTH (η ζωήηηη), LEGION OF THE DAMNED (εεεεδώ τελειώωωωνειιιιιιι) και MISERY INDEX (…σβήνει το καντήλι μουυυυ). Χώρια τα καλοκαιρινά festival. Εδώ μιλάμε για πολλή μα πάρα πολλή δουλειά, που μόνο όταν τη ρίξεις θεωρείσαι συγκρότημα που βλέπει σοβαρά και επαγγελματικά τη μουσική του. Με στόχους, με πρόγραμμα και με πορεία που δε σταματάει πουθενά και για κανένα λόγο. Τα υπόλοιπα, είναι να είχαμε να λέγαμε. Ή μάλλον, θα τα πούμε, όταν έρθει η ώρα για το διάδοχο του. Μέχρι τότε, LET THE BLOODBATH, BEGIN!
Did you know that?
-Τελευταίος δίσκος με τους Άγγελο Κριτσιωτάκη και Πάνο Σπανό σε μπάσο και κιθάρα αντίστοιχα. Αμφότεροι, αποχώρησαν για προσωπικούς λόγους από το συγκρότημα, με τις θέσεις να καλύπτουν από τις επερχόμενες περιοδείες ήδη, ο Άγγελος Λελικάκης (μπάσο – πάλαι ποτέ DECOMPOSED EXISTENCE), και Χρήστος Τσίτσης (κιθάρα – πάλαι ποτέ EXARSIS).
-Η έκδοση της Ιαπωνικής Spiritual Beast, που βγήκε ένα μήνα περίπου μετά, στις 25 Φεβρουαρίου, θα έχει ως bonus τα δύο από τα 4 κομμάτια του “Armies of hell” EP (2006): “Armies of hell” και “Screams of homicide”.
Γιάννης Σαββίδης
