ONOMA ΑΛΜΠΟΥΜ: “To Mega Therion” – CELTIC FROST
ETOΣ KYKΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1985
ΕΤΑΙΡΙΑ: Noise
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Horst Müller, Thomas Gabriel “Warrior” Fischer
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, κιθάρες – Thomas Gabriel “Warrior” Fischer
Mπάσο – Dominic Steiner
Τύμπανα – Reed St. Mark
Την 1η Ιουνίου του 1984 το δίδυμο Warrior/Ain έκανε το πλάνο του για τις κυκλοφορίες της μπάντας που θα διαδεχόταν τους HELLHAMMER. Οι τίτλοι των κυκλοφοριών είχαν προκαθοριστεί και το όνομα του πρώτου τους full length άλμπουμ τους θα ήταν “To megatherion”. Αυτό, όμως, που δεν περίμεναν ήταν να ηχογραφηθεί χωρίς τον Ain στο μπάσο στο δεύτερο μισό του Σεπτεμβρίου του 1985. Το αποτέλεσμα, όμως, ήταν μεγαλειώδες, καθιστώντας τον δίσκο ορόσημο για την εξέλιξη του ακραίου ήχου συνολικά. Οι μπασογραμμές του Dominic Steiner δεν τους άφησε ικανοποιημένους και γι’ αυτόν το λόγο με την επανείσοδο του Ain στην μπάντα μπήκαν στη διαδικασία επαναηχογράφησής του. Το εγχείρημα δεν αγκαλιάστηκε από την Noise, η οποία σταμάτησε τις ηχογραφήσεις πριν ολοκληρωθούν. Το αποτέλεσμα θα ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακό αν αναλογιστούμε τον ήχο που είχε το “Tragic serenades” EP, που έχει μέρος του εγχειρήματος και αποτελεί για τους φανατικούς τους οπαδούς την ηχητικά καλύτερή τους κυκλοφορία.
Για εξώφυλλο ήθελαν το έργο “Satan I” του Giger, συμπατριώτη τους και διάσημου για τη δουλειά του στις ταινίες “Alien” εκείνη την περίοδο. Ο Giger τους χάρισε το έργο να το χρησιμοποιήσουν, ζητώντας τους να χρησιμοποιήσουν και το –αδημοσιεύτο- “Victory III”, το οποίο κόσμησε τη gatefold έκδοση του βινυλίου.
Αυτή η σύμπραξη έχει μείνει στην ιστορία και στιγμάτισε τους CELTIC FROST, αποτελώντας την απαρχή μιας φιλίας που κράτησε για πάντα.
Το πομπώδες ορχηστρικό intro, ” Innocence and wrath”, είναι αρχέτυπο όσων επέλεξαν να έχουν intro σε κάποια extreme metal κυκλοφορία τους.
Η απόκοσμη ατμόσφαιρά τους διανθίζεται από τα εμβόλιμα γυναικεία φωνητικά της Claudia-Maria Mokri στα “The usurper”, “Circle of the tyrants” και “Necromantical screams”. Στο τελευταίο μάλιστα υπέδειξαν πως μπορεί κανείς με ευφυή και περίτεχνο τρόπο να αξιοποιήσει τα γυναικεία φωνητικά σε ένα extreme metal κομμάτι.
Όλη αυτή η avant garde ηχητική που είναι εμβόλιμη στον δίσκο με την εκτεταμένη χρήση των tympani, δεν ήταν παρά ο προπομπός για το “Into the pandemonium”, στο οποίο ξανασυνεργάστηκαν δύο χρόνια με την Mokri, δίνοντας πνοή στο ατμοσφαιρικό metal για πρώτη φορά. To instrumental “Tears in a prophet’s dream” ήταν ακριβώς το σημείο του δίσκου που έδειχνε ότι ο πειραματισμός είναι και θα είναι κύριο χαρακτηριστικό τους έκτοτε.
Η ένταση και η ακρότητα στις πριμαριστές κιθάρες του Warrior αποκτούν άλλη διάσταση με τα εκπληκτικά τύμπανα του Reed St. Mark, παρουσιάζοντας ένα άλμπουμ που ανάγεται στην κατηγορία των έργων. Στο αργόσυρτο “Dawn of Meggido” αποκτούν άλλη διάσταση τα riffs τους, παρουσιάζοντας με εκπληκτικό τρόπο την υποβλητική ατμόσφαιρα του δίσκου.
Ο αντίκτυπος τότε ήταν τρομακτικός, εδραιώνοντας τους ως πρωτοπόρους του thrash σε μια περίοδο που ο χώρος βομβαρδιζόταν από δίσκους που έγραψαν ιστορία.
Όμως το άλμπουμ αυτό με τον ελληνικό τίτλο ήταν επιδραστικό και για τo death και black metal, τα οποία διαδέχτηκαν το thrash τα επόμενα χρόνια στο ακραίο metal..Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί, αλλά ο κυριότερος είναι η επιδεξιότητα που είχαν οι CELTIC FROST να ακροβατούν ανάμεσα στην ακρότητα, την ατμόσφαιρα και τις avant garde τάσεις τους.
Λευτέρης Τσουρέας
