ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Killer” – ALICE COOPER
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1971
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Warner
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Bob Ezrin
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Alice Cooper
Κιθάρα – Glen Buxton
Κιθάρα – Michael Bruce
Μπάσο – Dennis Dunaway
Drums – Neal Smith
Μπορεί η κλασική σύνθεση του ALICE COOPER GROUP να ξεκίνησε δισκογραφικά την πορεία της το 1969, αλλά έπρεπε να περιμένουμε ουσιαστικά το τρίτο άλμπουμ, το κλασικό πλέον “Love it to death” για να δούμε τις πραγματικές δυνατότητες της σπουδαίας αυτής μπάντας. Και αν το “Love it to death” έδωσε το έναυσμα και προλείανε το έδαφος για μία απίστευτη -καλλιτεχνικά και εμπορικά- τριετία, το “Killer” θεμελίωσε το όνομα ALICE COOPER και ανέβασε ακόμη ψηλότερα τη δημοτικότητα του συγκροτήματος, αλλά κυρίως την ποιότητα των συνθέσεων. Τεράστιο ρόλο σε αυτό διαδραμάτισε ο τεράστιος Bob Ezrin ο οποίος είχε ήδη συντελέσει καταλυτικά στη δημιουργία του “Love it to death”. Ο Erzin ήταν αυτός ο οποίος έβγαλε προς τα έξω όλο το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του ALICE COOPER GROUP πετώντας κάθε περιττό στοιχείο της σύνθεσης δίνοντας ταυτόχρονα έμφαση τόσο στον αμιγώς rock n’ roll χαρακτήρα αλλά και στη θεατρική διάσταση που ούτως ή άλλως ήταν πάντα στο DNA της μπάντας.
Το αποτέλεσμα; Η δημιουργία ενός υπερκλασικού πονήματος με τραγούδια που μέχρι σήμερα κατέχουν ακλόνητη θέση στο setlist των συναυλιών του Alice και τα γνωρίζουν οι περισσότεροι εκεί έξω: “Under my wheels”, “Be my lover”, “Desperado”, “Dead babies” κ.α. Και μπορεί π.χ. το “Billion dollar babies” να εκτόξευσε εμπορικά τον ALICE COOPER ή το “Welcome to my nightmare” να θεωρείται το παντοτινό αριστούργημα του αλλά το “Killer” ήταν σίγουρα το άλμπουμ εκείνο που επηρέασε τόσο πολλούς, «εκκολαπτόμενους» μουσικούς οι οποίοι θα αποκτούσαν φήμη και δόξα σε ετερόκλητα μουσικά ιδιώματα. Δεν θα πρέπει, άλλωστε, να προκαλεί καμία εντύπωση αυτό καθώς στο “Killer” υπάρχουν διάσπαρτα τόσα πολλά διαφορετικά, μουσικά στοιχεία που κατάφεραν να «αγγίξουν» ένα μεγάλο ακροατήριο. Δίχως κανένα ίχνος υπερβολής, το “Killer” αποτέλεσε τεράστια πηγή έμπνευσης για όλα τα rock n’ roll/hard rock groups της δεκαετίας του ‘80 με προεξέχον αυτό των GUNS N’ ROSES.
Το “Killer” αποτελεί το ιδανικό πάντρεμα του rock n’ roll με τη θεατρικότητα έτσι όπως μονάχα ο ALICE COOPER μπορούσε να αναδείξει. Αποτελεί μέχρι σήμερα θεμέλιο λίθο και σημείο αναφοράς στη δισκογραφία του Alice αλλά και του αμερικάνικου classic rock γενικότερα. Το 1971 ο ALICE COOPER βρήκε τα πατήματά του και πρόσφερε δύο αξεπέραστους δίσκους. Είναι απίστευτο αλλά ακόμη και μετά από 50 ολόκληρα χρόνια ακούγονται το ίδιο «φρέσκοι» με τότε…να μου πείτε, εδώ ο ίδιος ο Alice Cooper σήμερα δείχνει πιο «φρέσκος» από ποτέ στις συναυλίες του!
Did you know that:
- Υπάρχουν τρεις εκδόσεις για το πρόγραμμα περιοδείας του “Killer”. Οι δύο εξ αυτών οι οποίες είναι και πιο συνηθισμένες περιλαμβάνουν και ένα flexi disc με τη studio version του κομματιού “Nobody likes me”. Πάντως στο τελευταίο σκέλος της περιοδείας η τρίτη (και τελευταία) εκδοχή του tourbook δεν περιλάμβανε το flexi disc παρά το γεγονός ότι αρχικά ΚΑΙ η τρίτη εκδοχή συνοδευόταν από το flexi. Δεν πιστεύω να μπερδευτήκατε…
- Το “Killer” σηματοδότησε την πρώτη αποκλειστική παραγωγή του Bob Ezrin με τον ALICE COOPER. Είχε προηγηθεί το “Love it to death” αλλά σε αυτό ο Ezrin είχε το ρόλο συμπαραγωγού καθώς πίσω από την κονσόλα υπήρχε και ο Jack Richardson αν και ουσιαστικά ο Ezrin είχε τον πιο ενεργό ρόλο καθοδήγησης. Αυτή ήταν και η πρώτη επαγγελματική συνεργασία του Bob Ezrin σε ρόλο παραγωγού.
- Κατά την προσφιλή τακτική του Bob Ezrin, εδώ συναντάμε για πρώτη φορά έναν…εξωτερικό συνεργάτη/session μουσικό για την ηχογράφηση ενός δίσκου του ALICE COOPER. Πρόκειται για τον Rick Derringer ο οποίος παίζει κιθάρα στα “Under my wheels” και “Yeah, yeah, yeah”. Να σημειώσουμε ότι και ο David Briggs είχε παίξει πιάνο στο “Easy action”, αλλά αυτός ήταν ο παραγωγός του δίσκου και όχι κάποιος session μουσικός.
Σάκης Νίκας
