ONOMA ΑΛΜΠΟΥΜ: “Seven deadly”- UFO
ETOΣ KYKΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2012
ΕΤΑΙΡΙΑ: SPV/Steamhammer
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Tommy Newton
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Phil Mogg
Κιθάρες – Vinnie Moore
Κιθάρες/Πλήκτρα – Paul Raymond
Τύμπανα – Andy Parker
Μπάσο – Lars Lehmann
16 Απριλίου 2010.
Μία συγκινητική βραδιά για εμένα. Για πρώτη φορά είχα την ευκαιρία να δω ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα ζωντανά στην Αθήνα, στο Fuzz, με λίγους και καλούς στο ακροατήριο. Δεν απογοητεύτηκα. Μπορεί ο Pete Way να αποχώρησε μετά το “The visitor” (2009), αλλά από την παλιά φρουρά είδα τους Andy Parker (drums), Paul Raymond (πλήκτρα/κιθάρα) και φυσικά τον φυσικό αρχηγό και τραγουδιστή τους, Phil Mogg. Στην κιθάρα τους συντρόφευε ο τεράστιος βιρτουόζος Vinnie Moore, ενώ στο μπάσο βρισκόταν ο πρώην MSG, Barry Sparks. Συγκίνηση σας λέω!
Βέβαια, η χώρα μας τους έχει σημαδέψει. Το 1983, η συναυλία τους στην Αθήνα (26 Φεβρουαρίου στο γήπεδο του Σπόρτινγκ) έδωσε την χαριστική βολή στο συγκρότημα το οποίο διαλύθηκε σύντομα. 21 χρόνια αργότερα, τον Φλεβάρη του 2004, οι UFO έπαιξαν για πρώτη φορά με τον Vinnie Moore.«Παγιδεύτηκαν» (όπως είπε ο Raymond) μετά από αυτή την συναυλία, λόγω της ηφαιστειακής έκρηξης στην Ισλανδία, που παρέλυσε τις αεροπορικές μεταφορές σε όλη την Ευρώπη και τελικά έφυγαν με ένα λεωφορείο που ήρθε να τους πάρει από … Γερμανία!
Πάντως το “The visitor” ήταν μία ευχάριστη έκπληξη για το συγκρότημα αλλά και για τους fans, οι οποίοι ξαναέβαλαν τους UFO στα βρετανικά charts, αν και πολύ χαμηλά, στο Νο. 99, κάτι που είχε να γίνει από το μακρινό “Μisdemeanor” (1985). Ακολούθησε παγκόσμια περιοδεία σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Βραζιλία και εμφανίσεις σε μεγάλα βρετανικά φεστιβάλ (High Voltage και Hard Rock Hell). Στο High Voltage η κιθάρα του Moore παρέδωσε πνεύμα, ενώ πριν παίξουν στο Ελσίνκι έπαθαν δηλητηρίαση και αναγκάστηκαν να ακυρώσουν την εμφάνιση τους. Κακοτυχίες!
Η σύνθεση τους, πλην του μπασίστα, παρέμεινε σταθερή. Μετά τον Way προτιμούσαν να συνεργαστούν με session μουσικό, παρά να προσλάβουν κάποιον μόνιμο στο μπάσο. Tο συγκρότημα κυκλοφόρησε την συλλογή “Best of a decade” στην Βόρεια Αμερική τον Σεπτέμβρη του 2010 και προγραμμάτισε να κυκλοφορήσει νέο άλμπουμ τον Ιούνιο του 2011. Κάτι τέτοιο δεν έγινε, λόγω κάποιων κωλυμάτων σχετικά με την πορεία της δισκογραφικής τους εταιρείας, SPV/Steamhammer. Τελικά, επανήλθε η κανονικότητα, με ζωντανές εμφανίσεις μέσα στην χρονιά στις ΗΠΑ, στην Γερμανία και στην Πολωνία, ενώ εμφανίστηκαν και στην δεύτερη μέρα του γαλλικού Hellfest 2011.
Το 20ο άλμπουμ του συγκροτήματος ήταν να βαφτιστεί αρχικά “Last of the bone riders” (ή “Bone riders”) και ανακοινώθηκε το Νοέμβριο του 2011 από την SPV. Μάλλον κάπως πρόωρα. O Mogg είχε διαλέξει τον τίτλο σκεπτόμενος κάτι με biker-σκελετούς, αλλά είχε ενδοιασμούς, καθώς δεν έλαβε καλό feedback από τους οπαδούς των UFO (ιδίως στα social media), με κάποιους να υποστηρίζουν ότι ακούγεται σαν τίτλος «gay πορνοταινίας», κάτι που επιβεβαίωσε μέχρι και ο τυχαίος barman στο ξενοδοχείο που διέμεναν σε μία πόλη στις ΗΠΑ όπου περιόδευαν! Το “Seven deadly” προέκυψε μάλλον τυχαία από τον Phil Mogg, χωρίς κάποιον ιδιαίτερο νοηματικό συμβολισμό, παρά μόνο στο μυαλό του.
Την παραγωγή του άλμπουμ ανέλαβε ο Γερμανός Tommy Newton, στο ιδιόκτητο studio του Area51 κοντά στο Ανόβερο. Αν δεν σας λέει κάτι το όνομα, να σας πω ότι ο Newton είχε ασχοληθεί με ένα ανερχόμενο συγκρότημα της δεκαετίας του ’80 στην Δυτική (τότε) Γερμανία, κάποιους HELLOWEEN, κάνοντας παραγωγή σε ένα ζευγάρι άλμπουμ με τίτλο “Keeper of the seven keys” (Parts 1 & 2). Επίσης και τα “Parallel minds” και “Flow” των CONCEPTION είναι δικές του δουλειές! Με τους UFO συνεργαζόταν ήδη από την εποχή του “You are here” (2004). Το άσχετο (και κάπως άσχημο, αν θέλετε την άποψη μου) εξώφυλλο με τον σκελετό, που ξέμεινε από το προηγούμενο concept περί μηχανόβιων σκελετών είναι μία δημιουργία του Βρετανού καλλιτέχνη Tristan Greatrex.
Στο μπάσο επιλέχθηκε ο Lars Lehmann, γνωστός του Vinnie Moore και εξαιρετικός session μπασίστας, με τον οποίο ο κιθαρίστας είχε συνεργαστεί σε προηγούμενες solo δουλείες του. Μαζί με τον Phil Mogg και τον ντράμερ Andy Parker μετέβησαν στο Area51, όπου έγινε η ηχογράφηση (με τον Parker να παίζει μέσα σε μία άδεια …πισίνα) και με τον Paul Raymond να μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ των RMS Studios στο Λονδίνο και Area51, προκειμένου να έχει διαθέσιμα όλα τα είδη πλήκτρων που χρειαζόταν. Την πλειονότητα των τραγουδιών έγραψαν οι Vinnie Moore και Phil Mogg, με τον Paul Raymond να συνεισφέρει συνθετικά σε άλλα τρία (“Fight night”, “ Year of the Gun” και “The fear”). Άλλοι συνεργάτες στο άλμπουμ ήταν οι Alexa Wild και Marino Carlini στα δεύτερα φωνητικά, ενώ άρπα στο “The fear” παίζει ο Marc Hothan.
Κάπως έτσι, λοιπόν, πριν μία δεκαετία, κυκλοφόρησε το “Seven deadly” από τους UFO, συνεχίζοντας το σερί των «αναζωογονημένων» μουσικών επιτευγμάτων τους, κυρίως από την συμμετοχή του εξαιρετικού δεξιοτέχνη κιθαρίστα τους Vinnie Moore, ο οποίος για τέταρτη συνεχόμενη φορά κάνει πράγματα και θαύματα στην κιθάρα. Κλασικό hard rock με αυξανόμενες blues επιρροές, δυναμικά riffs αλλά και πιο ευαίσθητες στιγμές. Ένα μωσαϊκό ήχων από αυτό που θα περίμενε κάποιος να ακούσει από τους UFO. Τραγούδια που προσωπικά εκτίμησα ήταν τα “Wonderland”, “Angel Station” και “Fight Night”, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα “Mojo town”, “The last stone rider” (μία παραλλαγή του αρχικού “The last bone rider”) και “Burn your house down” δεν συνεισφέρουν στο αξιοπρεπές επίπεδο του άλμπουμ.
To “Seven deadly” απέσπασε ευνοϊκές κριτικές που τους ώθησε ακόμα ψηλότερα στα βρετανικά charts (Νο. 64), ενώ εμφανίστηκε και στα charts Γερμανίας και Σουηδίας, στα νο. 55 και 59, αντίστοιχα. Η επακόλουθη περιοδεία τους βρήκε να παίζουν σε 15 χώρες (Ευρώπη, Καναδά, ΗΠΑ και στην μουσική κρουαζιέρα “Monsters of Rock Cruise 2012”). Έκτοτε θα ακολουθούσαν άλλες δύο στούντιο κυκλοφορίες, θα πέθαινε ο επί σειρά ετών πληκτράς του συγκροτήματος Paul Raymond (2019) και ο θρυλικός μπασίστας τους Pete Way (2020) και θα ερχόταν η ανακοίνωση των UFO ότι θα κλείσουν την μακρά (από το 1969) και ένδοξη πορεία τους με δύο ζωντανές εμφανίσεις στην χώρα μας τον Οκτώβρη του 2022 (28.10 στην Θεσσαλονίκη και 29.10 στην Αθήνα, COVID-19 επιτρέποντος). Αναμένουμε την επίσκεψη του UFO, μία τελευταία παραγγελία, για να γιορτάσουμε το γνήσιο πνεύμα του βρετανικού hard rock για μία τελευταία φορά!
Κώστας Τσιρανίδης
