A day to remember… 27/4 [SUFFOCATION]

0
523
Suffocation












Suffocation

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Souls to deny” – SUFFOCATION
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2004
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Relapse
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Joe Cincotta
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Frank Mullen
Κιθάρες – Guy Marchais
Κιθάρες, μπάσο – Terrence Hobbs
Drums, μπάσο – Mike Smith

Βρισκόμαστε στα 1998. Οι πατέρες του brutal death metal SUFFOCATION, έχουν μόλις κυκλοφορήσει το “Despise the sun” EP. Μια από τις κορυφαίες τους στιγμές δισκογραφικά με τον ΦΟΝΙΑ Dave Culross στα τύμπανα (πάλαι ποτέ MALEVOLENT CREATION, DISGORGED, PYREXIA, INCANTATION, GORGASM). Άμα ήταν full-length κυκλοφορία, μπορεί να ήταν και το αγαπημένο SUFFOCATION του γράφοντος. Η μπάντα σε εκείνο το σημείο διαλύεται. Έτσι τερματίζεται η πρώτη δεκαετία του σχήματος. Ευτυχώς, όχι για πολύ. 4 χρόνια μετά, οι SUFFOCATION, επανασυνδέονται, πάνω ακριβώς στην άνοδο του υποϊδιώματος που οι ίδιοι βοήθησαν πρώτοι να οικοδομηθεί αγκαζέ με τους CANNIBAL CORPSE: το brutal death metal και ειδικότερα, το πιο τεχνικό παρακλάδι του.

Όλη η φουρνιά της Unique Leader (DEEDS OF FLESH, DISGORGE, PYAEMIA, DISAVOWED, SEVERED SAVIOR, DECREPIT BIRTH, GORGASM, UNMERCIFUL, INVERACITY, ODIOUS MORTEM), αλλά και μπάντες όπως οι DYING FETUS και οι ORIGIN, οικοδομήθηκαν πάνω στα υλικά της πρώτης δεκαετίας των SUFFOCATION. Το πιο δύσκολο, που χρειάζεται να κάνει μια παλιά μπάντα, η οποία έθεσε θεμέλια για “κάτι” σπουδαίο στο μουσικό κόσμο και επιστρέφει μετά από χρόνια απραξίας, είναι να μπορέσει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Αφού το κάνει αυτό, έπειτα χρειάζεται να γράψει το ανάλογο υλικό για να θυμίσει στους μαθητές/επιγόνους της πως γίνεται. Αυτό κρίνει επί της ουσίας τα επιτυχημένα και με λόγο ύπαρξης reunion, από εκείνα που απλώς γίνονται για να γίνουν.

Οι SUFFOCATION ανήκουν στη πρώτη κατηγορία. Επανένωση της ορθόδοξης σύνθεσης, με Mike Smith, με Frank Mullen, με Terrence Hobbs, με επιστροφή Guy Marchais μετά τις demo μέρες του σχήματος (‘88 – ‘90), ο οποίος παραδόξως, εδώ κάνει για πρώτη φορά το δισκογραφικό του ντεμπούτο επίσημα με το συγκρότημα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση του μπασίστα Josh Barohn. Ιδρυτικό μέλος των SUFFOCATION, έφυγε το ‘91 για να μπει στους AUTOPSY, λίγο μετά το “Effigy of the forgotten”. Έπαιξε στο “Acts of the unspeakable” των Bay Area θρύλων, μετά έφυγε ΚΑΙ από εκεί. Συμμετέχει στο reunion, αλλά φεύγει από το συγκρότημα λίγο πριν την ηχογράφηση του δίσκου της μπάντας, για άγνωστο λόγο. Αποτέλεσμα αυτού, να ηχογραφήσουν ο Hobbs και ο Smith το μπάσο.

O κιθαρίστας Doug Cerrito προσεγγίστηκε επίσης, αλλά δεν ενδιαφερόταν κατά πως φαίνεται. Με τα πολλά και με τα λίγα, το άλμπουμ ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε με το τίτλο “Souls to deny” μια μέρα σαν τη σημερινή πριν 20 χρόνια, στα ράφια των δισκοπωλείων. Είχε προηγηθεί το single για το “Surgery of impalement” με το “Funeral inception” από το “Despise the sun” καθώς και το “Subconsciously enslaved” από το “Souls to deny” επίσης. Το single, φανέρωνε μια λεπτομέρεια του εξωφύλλου – κοσμήματος που δημιούργησε ο μετρ του είδους, Dan Seagrave. Το οποίο απολαύσαμε στη πλήρη του δόξα στο άλμπουμ όταν κυκλοφόρησε. Από τις πρώτες νότες του “Deceit” που έρχονται με fade in στα αυτιά του ακροατή, καταλαβαίνουμε πως κάποιοι, γύρισαν με χοντρά νεύρα!

Ατόφια SUFFOCATION, με τρομερά τεχνικά riffs, συναυλιακά thrash-άδικοι, με τα κοψίματα που τους αγαπήσαμε. Το δε “Surgery of impalement”, ήταν το κομμάτι γνωριμίας μου με τους SUFFOCATION όταν ήμουν ακόμα 15 χρονών, με το ΥΠΕΡΟΧΟ riff του να αποτελεί μια από τις διαχρονικά λατρεμένες στιγμές των σπουδαίων Νεοϋορκέζων. Το black metal άρπισμα στην εισαγωγή του “To weep once more” αποτελεί ένα δείγμα του ότι αυτή η μπάντα πρόσεχε σαν μεμονωμένοι ακροατές το τι συνέβαινε γύρω της όλα αυτά τα χρόνια, εμπλουτίζοντας σημαντικά τον τόσο χαρακτηριστικό της ήχο. Από την άλλη το ήδη γνωστό “Subconsciously enslaved” εντός του δίσκου, λειτουργεί όσο καταστροφικά προβλέπεται να λειτουργήσει ένα τέτοιο κομμάτι.

Το ομώνυμο από την άλλη, αποτελεί ένα δείγμα του ποιοι είναι και τι ρόλο βαράνε οι κύριοι. Ξεχωριστά θέλω να σταθώ στο 6λεπτο “Immortally condemned”. Δεν το πολυσυνήθιζαν οι SUFFOCATION κάτι τέτοιο ως εκείνο το σημείο, με εξαίρεση τα 5λεπτα και 6λεπτα σχεδόν κομμάτια του φονικού “Pierced from within” (1995). Ένα riff-o-rama, δείγμα κλάσης των παικτών που απαρτίζουν το συγκρότημα. Ένα συγκρότημα που τολμάει αυτό που λίγες death metal μπάντες έχουν δοκιμάσει: να κατεβάσουν ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΑ (τονίζεται αυτό) ταχύτητες και να παίξουν με τις δυναμικές και την ατμόσφαιρα. Κάπου ενδιάμεσα στέκονται τα “Demise of the clone” (τι έξυπνη μελωδία στην εισαγωγή) και το εμφατικό κλείσιμο “Tones of acrimony”. Ούτε 40 λεπτά διάρκεια, 8 τραγούδια, κανένα περιθώριο αμφισβήτησης.

Μάλιστα, διάφοροι που ήταν έφηβοι τότε, ήταν η “πόρτα” για να ψάξουν το συγκρότημα αυτό (βάλτε και τη κυκλοφορία του διπλού CD “Effigy of the forgotten”/”Pierced from within” ένα χρόνο πριν από τη Roadrunner, έρχεται και δένει). 20 χρόνια μετά, το “Souls to deny” αποτελεί ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της δεύτερης φάσης των SUFFOCATION, αν όχι ΤΟ καλύτερο, αγκαζέ με τον διάδοχό του, ενώ οπωσδήποτε, πρόκειται για ένα από τα πλέον σημαντικά άλμπουμ που βγάλανε ποτέ, διότι απέδειξαν ότι μπορούν να σταθούν με αξιώσεις ανάμεσα στους προαναφερθέντες νέους και ωραίους του death metal ιδιώματος. Και η συνέχεια θα ήταν πραγματικά άξια του ονόματος τους!

Did you know that?

– Το ομώνυμο κομμάτι ήταν στο soundtrack της ταινίας “Alone in the dark” (2005) του Uwe Boll. Μάλιστα, το εν λόγω soundtrack, ήταν διπλό CD από την Nuclear Blast και εμπεριείχε μπάντες όπως οι: DIMMU BORGIR, LACUNA COIL, FEAR FACTORY, IN FLAMES, NIGHTWISH, THE HAUNTED, SOILWORK, MACHINE HEAD, DARK TRANQUILLITY, HEAVEN SHALL BURN, EXODUS, CRADLE OF FILTH, ARCH ENEMY μεταξύ πολλών άλλων. Τι σχολείο κάτι τέτοιες συλλογές.

– Το mastering, ανέλαβε ο Scott Hull (AGORAPHOBIC NOSEBLEED, PIG DESTROYER)

– Έχει επανεκδοθεί έκτοτε αρκετές φορές, ενώ η Ιαπωνική επανέκδοση του 2009, είχε ως bonus το “Despise the sun” EP! Τυχεροί εκεί στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου….

– Αποτελεί την μοναδική κυκλοφορία των SUFFOCATION μαζί με το “Despise the sun” EP που δεν εμπεριέχει κάποια επανηχογράφηση κομματιού από το “Breeding the spawn”.

Γιάννης Σαββίδης

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here