ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Dark roots of earth” – TESTAMENT
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2012
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Nuclear Blast
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Andy Sneap
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Chuck Billy
Κιθάρες – Alex Skolnick
Κιθάρες – Eric Peterson
Μπάσο – Greg Christian
Drums – Gene Hoglan
Τα πράγματα δείχνουν ιδανικά για τους TESTAMENT. Οι περιοδείες για το “The formation of damnation” (2008) τους γιγάντωσαν, φέρνοντας μια ολόκληρη φουρνιά οπαδών στις τάξεις τους (ο γράφων εις εξ αυτών). Δεδομένου ότι τη προηγούμενη την έφερε μια δεκαετία σχεδόν πίσω, το φονικό “The gathering” (1999), αυτό λέει πάρα μα πάρα πολλά. Η Nuclear Blast ρίχνει λεφτά στους Αμερικανούς, οι οποίοι 4 χρόνια μετά, καλούνται να ετοιμάσουν το διάδοχο της επιστροφής της μπάντας από τη λήθη, και του Chuck Billy από την μάχη με τον καρκίνο (του άλλαξε τα φώτα δηλαδή!). Στα τύμπανα αντί για τον Bostaph, κάθεται πλέον ο Gene Hoglan, προκαλώντας ντελίριο στις τάξεις των οπαδών. Δεν είναι δα και λίγο πράγμα να παίρνεις τέτοιο βαρύ πυροβολικό πίσω από τα δέρματα. Στο δια ταύτα τώρα.
Μια μέρα σαν τη σημερινή, ένα ζεστό καλοκαίρι θα έλεγε κανείς του 2012, οι Bay Area θρύλοι, κυκλοφορούν το υπέρτατο “Dark roots of earth”. To άλμπουμ, ήρθε από πλευράς ποιότητας και “παντρεύτηκε” με τον προκάτοχο του, με το υλικό να είναι πιο κιμπάρικο, αρχηγικό και μερακλίδικο. Έμπα τώρα με “Rise up”…σηκωθείτε από καρέκλες ντιβάνια και αρχίστε το κύκλο λέμε, οι TESTAMENT γύρισαν και παίρνουν κεφάλια, ποτέ αιχμαλώτους! “ΜΑΑΑΑΑΝΟΥΛΑ” που έλεγε και ο Βέγγος. Το “True american hate” με riff-άρα ξυράφι παλαιάς κοπής, μα με παραγωγή και συνθετική προσέγγιση του σήμερα, αποτελεί σύνθεση που άλλοι θα παρακαλούσαν να είχαν γράψει μια φορά στη καριέρα τους. Οι TESTAMENT τις έχουν σε περίσσευμα. Γι’ αυτό σου λέω, κιμπάρηδες οι Αμερικανοί. Μη νομίζετε φυσικά, πως στο mid-tempo κατά βάση “Native blood” που έγινε και αιχμή του δόρατος εμπορικά για το δίσκο χαλαρώνει κανένας, ούτε στα πιο μαρσαριστά “Man kills mankind” (τι ρεφρενάρα είναι αυτή που να με πάρει ο διάολος;) ή το φινάλε “μπουνιά και νοκ άουτ” του δίσκου ”Last stand for independence” που σου λέει “πάρε για να μας θυμάσαι!”.
Εδώ αρχίζει ο δίσκος και γίνεται για αρχόντους, και όχι για λινάτσες. Σε κοπανάει ο δικός σου που λες σαν το χταπόδι στη στεριά, αλλά έχει άσσους στο μανίκι. Άσσος πρώτος το ατμοσφαιρικό, συγκλονιστικό ομώνυμο, με τον Chuck Billy να περιγράφει τις Σκοτεινές Ρίζες της Γης και πόσο βαθιά πάνε εκεί που θα καταλήξουμε όλοι αργά ή γρήγορα! Κάτσε καλά σου λέω! Κι επειδή να πούμε είναι και ευαίσθητο αγόρι το βουνό που λέγεται Chuck Billy, τσάκω και δεύτερο άσσο ένα “Cold embrace” να ψάχνεσαι. “The sun will never shine on you, daylight blinds your way”…καταπληκτικό κομμάτι, ανατριχίλες μέχρι το τέλος! Εκεί που λες, “δε γίνεται που να πάρει, πόσα ακόμα;”, πάρε και τον τρίτο: “A day in the death”. Ζόρικα τα πράγματα εδώ…οδοστρωτήρας, ο ορισμός. Επιθετικά riffs σε ρυθμό σαν στρατός που έρχεται κατά πάνω σου, επί 5,5 λεπτά με ρεφρενάρα, με όλα τα κομφόρ! Και λες “με έσκισε, τι να παίξω, μόνο να μη φέρει τέταρτο άσσο μπας και έχω ελπίδα”. Έρχεται όμως ο τέταρτος, και έτσι στη παίρνει τη παρτίδα ο μάγκας από το Bay Area του San Francisco δικέ μου. Το όνομα αυτού, “Throne of thorns”. Ρυθμικό-συνθετικό σεμινάριο, με απίστευτο groove, riff-άρες ολούθε, 7 λεπτά απόδειξης μουσικού μεγαλείου. Αυτό το ρεφρέν, 10 χρόνια τώρα, δε λέει να φύγει από το μυαλό κάθε φορά που βλέπω τον τίτλο του. Τι να πω εδώ τώρα, χάσαμε, μας πήρες τα σώβρακα…πάρε τα λεφτά, πάρε το κορίτσι, για πάρτη σου όλα αγόρι μου!
10 χρόνια περάσανε, δεν σταματάω στιγμή να το λατρεύω προσωπικά το “Dark roots of earth”. Και εκτιμώ ότι είναι μέσα στις δουλειές που εκτοξεύσανε το status τους πάνω από το επίπεδο που μπορούσαν να φανταστούν. Απτή απόδειξη αυτού, το “Dark roots of thrash” DVD ένα χρόνο μετά. Τη τελευταία δεκαετία, παίρνουν πίσω όλα όσα άξιζαν με σταθερή παρουσία δισκογραφικά, με ολοένα και αυξανόμενο κοινό στις συναυλίες τους που δένεται με την ύστερη περίοδο βιωματικά, και πολύ απλά όλα πάνε κρέμα. This is the way of the Bay!
Did you know that?
– Εξαιρετική ειδική έκδοση με διασκευάρες σε “Dragon attack” (QUEEN), “Animal magnetism” (SCORPIONS), “Powerslave” (IRON MAIDEN) συν μια επεκτεταμένη εκδοχή του ύμνου “Throne of thorns”. Επιπλέον, DVD με making of του δίσκου, τέσσερα κομμάτια από συναυλία των TESTAMENT στο Avalon (“Disciples of the watch”, “Practice what you preach”, “Over the wall”, “Souls of black”) και τέλος τους Skolnick/Peterson να σας δείχνουν τον εξοπλισμό τους. Εντάξει είναι, μάστορα, να το αφήσω;
– Το “Native blood”, κυκλοφόρησε σε 7” single, που περιείχε το “Sangre nativa” ως b-side, δηλαδή το “Native blood” στα Ισπανικά. Το έκαναν σαν δώρο στους Ισπανόφωνους οπαδούς τους, που βάσει καταγωγής της μπάντας, είναι πάρα πολλοί. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο videoclip που απεικονίζει την κληρονομιά των Ινδιάνων (για την οποία ο Chuck Billy είναι πολύ περήφανος – μέλος της φυλής των Pomo). Όχι μόνο αυτό, στο American Indian Film Festival κέρδισε βραβείο στη κατηγορία “Best music video”. Ο ίδιος ο Chuck, είπε “χαίρομαι για το βραβείο, ωστόσο το βραβείο και η αναγνώριση πρέπει να πάει στον Mike Sloat, που έκανε πραγματικότητα το όραμα μου αυτό”. Μάγκας!
– Εξώφυλλο του ΤΙΤΑΝΑ Eliran Kantor, ο οποίος έχει φιλοτεχνήσει κάθε κυκλοφορία TESTAMENT από το “The formation of damnation” ως και το πλέον πρόσφατο πολύ ωραίο “Titans of creation”.
– Δεύτερη δουλειά υπό τη στέγη της Nuclear Blast, της οποίας παραμένουν περήφανα μέλη μέχρι και τις μέρες μας.
Γιάννης Σαββίδης
