a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ – “Songs for the deaf ” QUEENS OF THE STONE AGE
ETOΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2002
ETΑΙΡΙΑ : Interscope
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Josh Homme/ Adam Kasper/ Eric Valentine
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/ κιθάρες – Josh Homme
Mπάσο/ φωνητικά – Nick Oliveri
Τύμπανα – Dave Grohl
Φωνητικά – Μark Lanegan
Eίκοσι κιόλας χρόνια από την κυκλοφορία του “Songs for the deaf” και για άλλη μια φορά το ρητό για το πώς περνά ο χρόνος, εδώ πραγματικά κολλάει απόλυτα.
Οι QUEENS OF THE STONE AGE με το ντεμπούτο τους χαιρετίστηκαν σαν μια νέα υπολογίσιμη δύναμη του hard rock μιας και η διάλυση των ΚΥUSS ήρθε πιο σύντομα από το αναμενόμενο , το “Rated R” που ακολούθησε έφθασε πολύ υψηλά επίπεδα σε καλλιτεχνικό επίπεδο αλλά ούτε και ο πιο αισιόδοξος δεν περίμενε αυτήν την άνοδο από δίσκο σε δίσκο, άνοδος που έφθασε στο απόλυτο ζενίθ με την κυκλοφορία του τρίτου τους κατά σειρά δίσκου, “Songs for the deaf”.
Πράγματι η μπάντα στην δεδομένη περίοδο βρίσκεται σε απίστευτο συνθετικό οίστρο και με ένα φοβερό line up επιπλέον. Ο αρχηγός Josh Homme ηγείται έχοντας στο πλάι του τον φοβερό Nick Oliveri στο μπάσο και στα φωνητικά αλλά και για άλλη μια φορά τον σπουδαίο Mark Lanegan (SCREAMING TREES) να δανείζει την φωνή του σε lead και δεύτερα φωνητικά. Η προσθήκη όμως που θα έρθει να απογειώσει αυτή την ένωση δυνάμεων και να την εκτινάξει σε όλα τα επίπεδα, σαν μια καρμική ένωση που κατάφερε να δώσει μια extra ενεργητικότητα που γίνεται αισθητή από την πρώτη νότα, ήταν η προσθήκη στην μπάντα του drummer Dave Grohl (ΝΙRVANA, FOO FIGHTERS). O τελευταίος, έχοντας αναλάβει κιθάρα και φωνητικά στην δική του μπάντα τους FOO FIGHTERS, εδώ παίζει με τέτοια ορμή και ενέργεια που ακούγεται σαν κάποιον που τον είχαν αποκλεισμένο από τα τύμπανα για χρόνια και εδώ έρχεται και παίζει με όλη την ψύχη του και το απολαμβάνει στο μέγιστο βαθμό.
Ίσως όμως τίποτα από τα παραπάνω να μην είχε σημασία αν αυτός ο δίσκος δεν διέθετε μια σειρά από σπουδαία κομμάτια. Τα τρία singles που έβγαλε, “No one knows”, “Go with the flow” και “First it giveth” έδωσαν με το καλημέρα το στίγμα τους. Το πρώτο με τα εξαιρετικά τύμπανα που ξεχωρίζουν και όχι μόνο, το δεύτερο με την ταξιδιάρικη και groovy υφή του χαρακτηρίζει έκτοτε τον QOTSA ήχο και το τρίτο με την hard rock ορμή του και την δεξιοτεχνία στην σύνθεση που μόνο ο Josh Ηοmme μπορεί και γράφει. Για μένα είναι μέσα στους πιο σπουδαίους, ολοκληρωμένους κι ευρηματικούς μουσικούς που έχουν βγει τα τελευταία 30 χρόνια στον ευρύτερο σκληρό rock ήχο.
Ο Ηomme μπορεί να μοιάζει αρκετά συγκεντρωτικός τα τελευταία χρόνια αλλά εδώ κάθε άλλο παρά τέτοιος είναι και μοιράζει τους ρόλους σε όλους απλόχερα και ισομερώς θα λέγαμε. Ο Oliveri θα αναλάβει τα lead φωνητικά στο φανταστικό εναρκτήριο “You think I ain’t worth a dollar, but a feel like a millionaire”, στο μικρό χαοτικό “Six Shooter”, θα παρουσιαστεί πιο μελωδικός στο πιο στακάτο και μελωδικό “Gonna leave you” ενώ στο “Another love song” δίνει την πιο “θερμή” του ερμηνεία.
Ο θρυλικός Mark Lanegan είχε συμμετάσχει και στο “Rated R” δυο χρόνια πριν, εδώ όμως εμφανίζεται σαν κανονικό μέλος της μπάντας και σαν τέτοιος θα αναλάβει lead φωνητικά σε τέσσερα κομμάτια. Στο πρώτο από αυτά που τυγχάνει να είναι και ένας hard rock ύμνος με επιρροές από τους τεράστιους CREAM είναι το “Songs for the dead”, μια σύνθεση που απογειώνεται με τα μεθυστικά φωνητικά του Lanegan. Τέτοιο θεόσταλτο ταλέντο δεν μπορεί και δεν πρέπει να μένει ανεκμετάλλευτο, οπότε τόσο στο “Ηanging tree” όσο και το “God is in the radio” νομίζω ότι κερδίζουν πόντους σαν συνθέσεις με την ερμηνεία του Mark σε αυτά. Στο ομότιτλο κομμάτι που θα κλείσει τον δίσκο τα φωνητικά εναλλάσσονται ανάμεσα σε Homme/ Lanegan σε μια σύνθεση που κλείνει με το καλύτερο vibe αυτό το θεόρατο δίσκο.
Στο εμπορικό σκέλος τώρα , ο δίσκος τους έφερε για πρώτη φορά έναν χρυσό δίσκο φθάνοντας στο # 17 των album charts στην Αμερική, #4 στην Βρετανία και σκόραρε επίσης στις πιο ψηλές θέσεις σε δεκάδες χώρες , αποσπώντας επίσης διθυραμβικές κριτικές από όλα τα περιοδικά και τον τύπο της εποχής. Άνετα είναι ένα από τα καλύτερα albums της “παρεξηγημένης” δεκαετίας του 2000, πραγματικά δίσκος ΟΡΟΣΗΜΟ που δεν πρέπει να λείπει από καμία σοβαρή και ενημερωμένη δισκοθήκη. Για μένα προσωπικά λαμβάνοντας υπ όψιν το σύνολο της δισκογραφίας τους, οι QUEENS OF THE STONE AGE είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα που βγήκαν στον hard rock ήχο τα τελευταία είκοσι χρόνια.
Did you know that?
– O Dave Grohl θα βάλει στον πάγο τους FOO FIGHTERS για να βγει σε περιοδεία με τους QOTSA, έπαιξε μαζί τους από τον Μάρτιο μέχρι και τα τέλη του Ιουλίου για να τον αντικαταστήσει μετέπειτα ο Joey Castillo.
– Σαν bonus κομμάτια σε διάφορες εκδόσεις θα βρούμε τις διασκευές στα “Everybody be happy” (ΚΙΝKS) και Bloody Hammer (Roky Erickson).
– Ο ρυθμός των drums στην εισαγωγή στο κομμάτι “Song for the dead” είναι “δανεισμένος” σαν φόρος τιμής από το κομμάτι “Slip in it” των BLACK FLAG.
– O Alain Johaness των ΕLEVEN συμμετάσχει εκτός και στην σύνθεση και παίζοντας αρκετά όργανα όπως lap steel κιθάρα, e-bow,πλήκτρα, πιάνο, flamenco κιθάρα αλλά και Theremin. Τα επόμενα χρόνια θα τον δούμε να εντάσσεται και αυτός στο δυναμικό της μπάντας σαν μόνιμο μέλος.
– Η Natasha Schneider, μέλος και αυτή των εξαιρετικών ΕLEVEN, συμμετέχει στον δίσκο παίζοντας πιάνο, πλήκτρα, e-bow και Theremin.
– O Guru και μέγιστη μορφάρα της stoner rock σκηνής Chris Goss (MASTERS OF REALITY) δεν (μπορεί να) απουσιάζει ούτε από αυτόν εδώ τον δίσκος, μάλιστα εκτός από κιθάρες και πλήκτρα συμμετέχει σε δυο κομμάτια κάνοντας δεύτερα φωνητικά.
– O δίσκος είναι ένα χαλαρό concept οδηγώντας στην έρημο της California από το Los Angeles μέχρι το Joshua Tree με τους ραδιοφωνικούς σταθμούς να συντονίζονται στην διαδρομή, και αν ποτέ μας αξιώσει ο θεός να κάνουμε αυτήν την διαδρομή ξέρουμε πολύ καλά ποιο θα είναι το soundtrack της.
Γιάννης Παπαευθυμίου
