ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Subhuman race” – SKID ROW
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1995
ΕΤΑΙΡΙΑ: Atlantic
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Bob Rock
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Sebastian Bach – φωνητικά
Rachel Bolan – κιθάρες
Rob Affuso – τύμπανα
Scotti Hill – μπάσο
Dave Sabo – κιθάρες
Ας αρχίσω λέγοντας πως δεν περίμενα ποτέ να γράψω ένα επετειακό κείμενο, για το συγκεκριμένο άλμπουμ, αφού 30 χρόνια πριν, το “Subhuman race”, όχι μόνο μπέρδεψε τους οπαδούς, όχι μόνο έκανε κόσμο να γουρλώσει τα μάτια του για το πόσο ψηλά έφτασε στα charts, όχι μόνο οδήγησε σε ακυρώσεις εμφανίσεων των SKID ROW λόγω χαμηλής προπώλησης, όχι μόνο πήγαν από αρένες σε club, όχι μόνο επειδή δεν τους προώθησε το MTV, αλλά πάνω απ’ όλα διότι δεν έχει αξιόλογα τραγούδια.
Άλλωστε, αυτό είναι που μας ενδιαφέρει. Δεν κρύβω πως υπάρχουν κάποια ενδιαφέροντα μέρη, αλλά κανένα από τα τραγούδια του άλμπουμ, δεν μπορεί να συγκριθεί με την ποιότητα και διαχρονικότητα των παλαιότερων επιτυχιών τους. Μουσικά και στιχουργικά, μπορεί να έχει σοβαρέψει το πράγμα, κάτι που έγινε αισθητό και στο προηγούμενο, αλλά δεν μπορώ να πω ότι έγιναν και ποιητές. Ας πούμε γιατί ο Bach τραγουδάει “Eileen, she’s calling me, to sit awhile and talk to trees” δεν μπορώ να το εξηγήσω.
Όμως πρέπει να τους παραδεχτούμε, διότι οι SKID ROW με το “Slave to the grind” απομακρύνθηκαν πολύ από το soft ντεμπούτο τους, έκαναν τεράστια επιτυχία, αλλά δεν επαναπαύτηκαν σε αυτό κι επέλεξαν να μεταλλάξουν τον ήχο τους. Ακούγοντας το ομώνυμο τραγούδι, σίγουρα σηκώνεις το φρύδι (ίσως και τα δύο), με το πόσο βαρύ κι ασήκωτο είναι. Από την μια η μόδα της εποχής κι από την άλλη η περιοδεία και η παρέα με τους PANTERA, είχαν ενθουσιάσει το συγκρότημα και οι επηροές ήταν υπερβολικά έντονες. Μπορεί τα σημάδια του “Mudkicker” στο “Slave to the grind” να έδειχναν τις τάσεις και επιθυμίες τους να σκληρύνουν, όμως δεν νομίζει πως είχαμε προϊδεαστεί αρκετά για αυτό που μας σέρβιραν. Το 1995, ο εναλλακτικός ήχος είχε κυριαρχήσει και σε σημεία του δίσκου, υπάρχουν σημάδια, αν και δεν μπορώ να πω ότι πως τείνει προς τα εκεί.
Επίσης οι punk ρίζες του Rachel Bolan έρχονται στην επιφάνεια με το “Bonehead” να ξεχωρίζει. Μια καταστροφική θύελλα, που πηγάζει στο Αμερικάνικο hardcore punk. Το μόνο που μου έμεινε από αυτό το τραγούδι, είναι ο στίχος: “I’m gonna leave if you stay, I don’t buy what you say, If you’re a new God, let me see a miracle”. Σε ένα συγκρότημα που είχε αρχίσει να αυτοκαταστρέφεται, με σχέσεις που είχαν αρχίσει να μετατρέπονται σε μίσος και με εγωισμούς που είχαν φουσκώσει υπερβολικά, αυτός ο στίχος, ήταν απόλυτα ειλικρινής. Βλέποντας πως έχει γραφτεί από τους Bolan και Sabo, εύκολα υποθέτω πως απευθυνόταν στον Bach, λίγο πριν τον πετάξουν έξω.
Πιστεύω πως μετά από τόσα χρόνια, δυο τραγούδια επιπλέουν στην επιφάνεια, μετά το ναυάγιο του υπόλοιπου δίσκου. Το “Beat yourself blind”, με μια ενδιαφέρουσα ριφ-ολογία, είναι ίσως το μοναδικό που ακούστηκε μετέπειτα στις περιοδείες τους, και εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι το καλύτερο του δίσκου, αν και δεν κυκλοφόρησε ως single. Αντιθέτως, αυτό που κυκλοφόρησε, το “Into another” έχει μια αισθητική που ξεχωρίζει.
Η αλήθεια είναι, πως όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, δεν έχω γνωρίσει κάποιον που να λέει πως ακούει SKID ROW και να μιλάει για το “Subhuman race”. Νομίζω πως κι εσείς που διαβάζετε μέχρι αυτό το σημείο, το ίδιο πιστεύετε. Το πιο σημαντικό που λείπει στο άλμπουμ αυτό, είναι η έμπνευση.
Did you know that:
- Μετά από δυο κυκλοφορίες με τον Michael Wagener, το όνομα του Bob Rock, ήρθε στο προσκήνιο και τόσο το συγκρότημα, όσο και η εταιρία τους, αποφάσισαν να συνεργαστούν. Δυστυχώς όμως, υπήρχαν έντονες διαφωνίες στην διαδικασία παραγωγής στο Βανκούβερ του Καναδά και ίσως, αυτός να ήταν ένας σοβαρός λόγος που ο ήχος του δίσκου δεν έχει την διαχρονικότητα που έχουν παλαιότερες δουλειές και των δύο πλευρών. Στην συλλογή που κυκλοφόρησαν με τίτλο “40 seasons: The best of SKID ROW”, τα τρία τραγούδια του δίσκου που συμπεριλήφθηκαν, μιξαρίστηκαν ξανά.
- To “Subhuman race” ήταν ο τελευταίος δίσκος για τον Sebastian Bach, ως γνωστών, όμως και ο Rob Affuso αποχώρησε μετά τις απογοητευτικές περιοδείες τους.
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
