ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Bad Magic” – MOTORHEAD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2015
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: UDR / Motörhead Music
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Cameron Webb
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά/Μπάσο – Ian Fraser “Lemmy” Kilmister
Κιθάρες – Philip Anthony “Zööm”/“Wizzö” Campbell
Drums – Mikkey Dee (Micael Kiriakos Delaoglou)
Έχουν περάσει ήδη 10 χρόνια από την απώλεια ενός μουσικού που άφησε για πάντα παρακαταθήκη την αυθεντική προσωπικότητα του, κάνοντας τον μια από τις πιο ξεχωριστές περσόνες στο ευρύτερο rock ιδίωμα. Ο λόγος για τον Ian Fraser “Lemmy” Kilmister, ο οποίος μέχρι και την τελευταία στιγμή, κυκλοφορούσε δίσκους που εμπεριέχουν τραγούδια, που θα έχουν αιωνίως θέση στις καρδιές των οπαδών, κυρίως των πιο φανατικών, που ίσως «αγκαλιάζουν» πιο εύκολα μια σύνθεση.
Εκείνη την περίοδο, τα προβλήματα υγείας που είχε ο Lemmy, είχαν γίνει γνωστά. Ο ίδιος όμως, ήταν από αυτούς που δεν τα παρατούσαν εύκολα. Έτσι τον Αύγουστο του 2015, το γκρουπ κυκλοφόρησε την εικοστή τρίτη δουλειά του (ή εικοστή δεύτερη για όσους λογίζουν το “On Parole” ως ανεπίσημη), το “Bad magic”, «κλείνοντας» αισίως 40 χρόνια παρουσίας στην σκηνή. Μια κίνηση που σίγουρα, τηρουμένων των τότε αναλογιών, αποτελούσε σαφώς μια άκρως χαρμόσυνη είδηση. Πόσο μάλλον όταν το ίδιο το συγκρότημα, βάση αποτελέσματος, δήλωσε βροντερό παρών δισκογραφικά, για/σε όσους πίστευαν ότι τα θέματα υγείας θα επηρέαζαν και την ποιότητα των τραγουδιών τους. Βεβαίως, πριν την κυκλοφορία, οι όποιες επιφυλάξεις εύλογα υπήρχαν, εξαιτίας κυρίως της προηγούμενης δισκογραφικής τους δουλειάς “Aftershock”, στην οποία η συνθετική ποιότητα, σε σύνολο, ήταν ελαφρώς πτωτική, σε σχέση με αυτό που μας είχαν γενικά συνηθίσει.
Παραμερίζοντας τον οπαδικό ενθουσιασμό που προκαλεί μια studio δουλειά ενός τέτοιου συγκροτήματος, το τότε καινούργιο τους άλμπουμ, από το εναρκτήριο τραγούδι “Victory or die” μέχρι και την διασκευή στο “Sympathy for the devil” των ROLLING STONES, που «κλείνει» το δίσκο, πρόσθεσε άλλο ένα άξιο πολλών ακροάσεων ηχητικό λιθαράκι στην ένδοξη καριέρας τους. Εκείνα, ειδικά, τα χρόνια, κανείς δεν ήθελε το τέλειο από το γκρουπ, αλλά μια δουλειά που απλά να έχει τραγούδια που θα σε «αγγίξουν» τόσο που να τα ακούς πολλές φορές. Θεωρώ πως και το “Bad magic”, το κατάφερε αυτό.
Οι MOTORHEAD είχαν πάντα το ταλέντο να γράφουν τραγούδια στα οποία υπάρχει ηχητικά η χαρακτηριστική ταυτότητα που ξέρουν όλοι οι ακροατές. Για άλλη μια φορά λοιπόν, ακολουθήθηκε ο άτυπος κανόνας, όπου οι δουλειές τους, δεν έχουν πολλές συνθετικές και ηχητικές διαφοροποιήσεις από την προηγούμενη. Έτσι, το “Bad magic”, δεν διέφερε σχετικά με τα τότε πρόσφατα άλμπουμ τους, και ο οπαδός θα άκουγε όλα τα στοιχεία που είχε συνηθίσει στην μπάντα: Τραγούδια σκληρού rock n’ roll με ψήγματα ηχητικών στοιχείων και άλλων ιδιωμάτων, βασισμένα σε ένα ή δυο χαρακτηριστικά ριφ, χωρίς τρομερές αλλαγές ρυθμού ή ηχητικές πολυπλοκότητες, άλλοτε γρήγορα και άλλοτε πιο mid-tempo. Όλη η boogie ατμόσφαιρα, η ηχητική «βρωμιά» που διακατέχει το στυλ έκφρασης τους, τα ξεσηκωτικά κιθαριστικά ριφ, τα ωραία solos, τα ευκολομνημόνευτα, σχεδόν «κολλητικά» σε κάποιους ρεφραίν, αλλά και οι πολλές «ανεβαστικές» στιγμές σε αρκετά σημεία του δίσκου, είχαν και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο και σε αυτή την δισκογραφική τους κίνηση.
Το γκρουπ, σαφώς μετά από τόσα χρόνια επιτυχίας, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να ήθελε να αλλάξει ή να παρεκκλίνει από το ηχητικό στυλ έκφρασης, ή να τροποποιήσει το μοτίβο δόμησης των τραγουδιών του, και αυτό λογικά ήταν εκ προοιμίου γνωστό σε όλους, ειδικά σε όσους είχαν ασχοληθεί έστω και λίγο μαζί τους. Σε άλλον έναν δίσκο υπήρχαν τραγούδια όπου ο έντονος δυναμισμός, η συνεχής ενέργεια και ο ηχητικός τσαμπουκάς, αποτελούσαν τον σκελετό σε κάθε κομμάτι, αποτελώντας ηχητικά δείγματα ενός συγκροτήματος που ήξερε πως να δημιουργεί συνθέσεις που να μπορούν να «αντέξουν» στο χρόνο, και να ακούγονται πολύ, έτσι απλά. Εκτός των δυο προαναφερθέντων, τα “Thunder & lighting”, “Fire storm hotel”, “Shoot out all your lights”, “The devil”, “Electricity”, “Evil eye”, “Teach them how to bleed”, “Tell me who to kill” και “Chocking on your screams”, θεωρώ πως σίγουρα έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα στους οπαδούς, με ορισμένα να «μπαίνουν» εύκολα σε μια best of συλλογή.
Το “Bad magic”, θα μπορούσε να είχε τραγούδια που να είχαν ξανακουστεί χωρίς αλλαγές στο παρελθόν, με το συγκρότημα να δίνει στο κοινό, μια δουλειά που απλά θα διατηρούσε ενεργό το όνομα του στο οπαδό, με συνθέσεις που θα είχαν μόνο άλλους στίχους, αποτελώντας ίσως το κύκνειο άσμα τους. Οι MOTORHEAD όμως δεν ήταν έτσι, και το ήξεραν όλοι. Γι’ αυτό και δημιούργησαν ένα δίσκο που η ακρόαση θα ήταν και πάλι πολύ ευχάριστη. Ο κυριότερος λόγος, βεβαίως, θα ήταν τα ίδια τα τραγούδια. Το γκρουπ ήξερε τον τρόπο, να προσφέρει στο κοινό αυτό που περίμενε και ήθελε να ακούει από αυτό. Έτσι το άλμπουμ χαρακτήριζε στο έπακρο ότι ακριβώς πρέσβευε και ήταν το γκρουπ, μια μηχανή παραγωγής ωραίων τραγουδιών, τα οποία κάθε φορά που και όσο τα ακούς, περνάς καλά. Δυστυχώς, βεβαίως, για τελευταία φορά, αλλά τουλάχιστον βάση τελικού αποτελέσματος «έφυγαν» με το κεφάλι ψηλά. Όπως τους άξιζε.
Did you know that:
– Το άλμπουμ θα ήταν η πέμπτη τους κυκλοφορία στην πιο πρόσφατη δισκογραφική τους εταιρία, UDR / Motörhead Music.
– Το “When the sky comes looking for you” είναι το μόνο τραγούδι από το δίσκο που παιζόταν στις ζωντανές τους εμφανίσεις.
– Το 2016, το άλμπουμ ήταν υποψήφιο για το ECHO Award για το καλύτερο Rock/Alternative International άλμπουμ, αλλά έχασε από το “The book of souls” των IRON MAIDEN
– Η διασκευή στο “Sympathy for the devil” των ROLLING STONES ηχογραφήθηκε μετά από αίτημα του παλαιστή και κολλητού φίλου του Lemmy, Triple H.
– Το συγκρότημα κατά την διάρκεια που ήταν στο studio, ηχογράφησε και την διασκευή στο “Heroes” του DAVID BOWIE, ένα από τα τελευταία τραγούδια που ηχογράφησαν όλοι μαζί. Το
τραγούδι θα ήταν, αρχικά στην συλλογή “Under Cöver” που κυκλοφόρησε δυο χρόνια μετά, το 2017.
– Τον Φεβρουαρίου του 2023, κυκλοφόρησε μια expanded έκδοση του άλμπουμ, με τίτλο “Bad magic: Seriously bad magic”. Στην κυκλοφορία υπήρχαν σαν bonus η διασκευή στο “Heroes”, δυο ακυκλοφόρητα τραγούδια από τις ηχογραφήσεις του “Bad magic”, τα “Bullet in your brain” και “Greedy bastards” και ένα επιπλέον live CD “Motörhead At Mt Fuji Festival 2015 – Sayonara Folks!”. Στην έκδοση του box set που κυκλοφόρησε, εκτός των παραπάνω, υπάρχει ένα βινύλιο που έχει την συνέντευξη του Lemmy «War, love, death and injustice” και ένας Ouija πίνακας.
– Στο τραγούδι “The devil” το solo της κιθάρας το κάνει ο Brian May, κιθαρίστας των QUEEN
– Το εξώφυλλο του άλμπουμ για άλλη μια φορά δεν είναι του επί χρόνια σχεδιαστή τους Joe Petagno. Οι πιο παρατηρητικοί βλέπουν το Ρωμαϊκό νούμερο “XXXX” (40) που συμπίπτει με τα αντίστοιχα χρόνια παρουσίας του γκρουπ στην σκηνή.
– Στην Γερμανία το άλμπουμ έγινε χρυσό αφού ξεπέρασε τις 100.000 πωλήσεις και σαν φυσικό προϊόν και ψηφιακό. Γενικά είχε σημαντική απήχηση αφού «ανέβηκε» στην κορυφή των charts στη Φιλανδία και την Αυστρία, σε κάποιες χώρες οι εβδομαδιαίες πωλήσεις του το έφεραν στην πρώτη δεκάδα κάποιων, ενώ «μπήκε» στο Βρετανικό Top-10, κάτι που πέτυχε το συγκρότημα για πρώτη φορά μετά το 1982.
– Παρά τα προβλήματα υγείας του Lemmy, οι MOTORHEAD πραγματοποίησαν την ετήσια κρουαζιέρα με τίτλο “Motörboat”, η οποία διήρκεσε από τις 28 Σεπτέμβριου μέχρι τις 02 Οκτωβρίου 2015 και συμμετείχαν οι SLAYER, ANTHRAX, EXODUS, SUICIDAL TENDENCIES και CORROSION OF CONFORMITY
– Τα περισσότερα τραγούδια στο άλμπουμ έχουν διάρκεια +/- 3 λεπτά.
– Για την Record Store Day, την επίσημη ημέρα γιορτής του βινυλίου, το άλμπουμ έχει ειδικές συλλεκτικές εκδόσεις.
Θοδωρής Μηνιάτης
