A Day To Remember… 29/05 [ARTILLERY]

0
225












ΟΝΟΜΑ ALBUM:  “By inheritance” – ARTILLERY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1990
ΕΤΑΙΡΙΑ: EMI
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Flemming Rasmussen
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Flemming Ronsdorf
Κιθάρες – Michael Stutzer
Κιθάρες – Morten Stutzer
Μπάσο – Peter Thorslund
Τύμπανα – Carsten Nielsen

Οι ARTILLERY στα τέλη των ‘80s θεωρούταν και για πολλούς όντως ήταν το πιο ελπιδοφόρο συγκρότημα στο χώρο του thrash,ειδικά όσον αφορά την Ευρώπη. Τα δυο πρώτα καταπληκτικά άλμπουμ “Fear of tomorrow” και “Terror squad” είχαν μεγαλώσει πολύ το όνομα τους, ενώ και οι εκπληκτικές τους συναυλίες έκαναν τη φήμη τους να προηγείται. Για λόγους αδιευκρίνιστους, πήρε 3 ολόκληρα χρόνια μέχρι να βγει το τρίτο –και επίσης καταπληκτικό άλμπουμ- “By inheritance” το 1990. Για πολλούς αυτό ήταν ένας λόγος που τους πήγε πίσω όσον αφορά τις εξελίξεις και θεωρείται ότι έχασαν σημαντικά το momentum που θα μπορούσε να τους κάνει πολύ μεγαλύτερο συγκρότημα. Από την άλλη οι ARTILLERY δεν έδειχναν να νοιάζονται ιδιαίτερα, καθώς σκοπός τους ήταν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Και στο “By inheritance” έμελλε να ακούσουμε τους τεχνικότερους και ωριμότερους ARTILLERY της ιστορίας. Αρχικά είχαμε μια αλλαγή, όπου ο κιθαρίστας Jorgen Santau θα έφευγε και τη θέση του θα έπαιρνε ο μέχρι πρότινος μπασίστας Morten Stutzer. Έτσι το συγκρότημα προσέλαβε νέο μπασίστα στο πρόσωπο του Peter Thorslund.


Απ’ ότι φαίνεται, αυτή η αλλαγή του Morten Stutzer στις κιθάρες τους έκανε μεγάλο καλό, καθώς ήταν ξεκάθαρη η χημεία του με τον αδερφό του Michael και οι δυο τους μαζί έχουν παίξει ριφφάρες και σολάρες στο δίσκο και οδηγούν το τέμπο με την φοβερή δουλειά που αμφότεροι έχουν κάνει. Καροτσάκι τους πάει βέβαια και ο ντράμερ Carsten Nielsen, ο οποίος παίζει εκπληκτικά θέματα, προσέξτε τα γυρίσματα του ειδικά, μπορεί τα τύμπανα του να μην ακούγονται τόσο πολύ δυνατά εξαιτίας της ισορροπημένης παραγωγής, αλλά ο τύπος έπαιζε κάλτσες. Δικαιολογεί και τον αστικό μύθο ότι ο Quorthon του είχε προτείνει να γίνει ο μόνιμος ντράμερ των BATHORY σε ταξίδι του στην Κοπεγχάγη, ωστόσο ο Nielsen αρνήθηκε πιστεύοντας ότι οι ARTILLERY θα γινόταν μεγαλύτερο συγκρότημα από τους BATHORY. Η ιστορία μπορεί να μην τον δικαίωσε αλλά η πίστη του στο συγκρότημα και ειδικά εκείνη την εποχή είναι κάτι που δεν πρέπει να μείνει ασχολίαστο. Στο “By inheritance” κυριαρχεί ένα παράξενο oriental στοιχείο στους ρυθμούς πολλών κομματιών, το οποίο και προφανώς είναι και το ύψιστο σημείο μαγείας και που έχει κάνει αυτό το δίσκο να ακούγεται τόσο ξεχωριστό. Η δε ηχητική αλλαγή προς το καλύτερο είναι αναμφισβήτητη και ειδικά σε μια χρονιά που δόξασε το thrash.

O δίσκος φυσάει από την αρχή, με τα “Khomaniac”/”Beneath the clay (R.I.P.)” , ενώ μέχρι τέλους προσφέρει μεγάλες στιγμές. Δε λείπει η διασκευάρα στο “Razamanaz” των NAZARETH (από τα πλέον πολυδιασκευασμένα κομμάτια της ιστορίας) και φυσικά το επικό κλείσιμο  με το “Back in the trash”, όπου συμβολικά μαζί με το “Khomaniac” είναι τα δυο μεγαλύτερα κομμάτια που ανοίγουν και κλείνουν το δίσκο αντίστοιχα. Προφανώς για άλλη μια φορά δεσπόζει η φωνάρα του Flemming Ronsdorg, ή αλλιώς David Wayne σε στεροειδή όπως μ’ αρέσει να τον αποκαλώ λόγω της χαρακτηριστικής βραχνάδας που είχε ο συγχωρεμένος frontman των METAL CHURCH. Το “By inheritance” αποτέλεσε ένα πραγματικό διαμάντι, όχι μόνο για το thrash αλλά και συνολικά για το μεταλλικό ήχο, ωστόσο οι ARTILLERY δεν έμειναν πολύ καιρό μαζί ακόμα για να το χαρούν, καθώς ήρθε η διάλυση του 1993 μετά το demo “The mind factory” το 1992 για να ρίξει σκοτάδι και να προκαλέσει απορία πως ένα τέτοιο συγκρότημα με τρία ασύλληπτα άλμπουμ στο παλμαρέ του αποφάσισε να διαλύσει. Παρά την πίκρα των οπαδών, το “By inheritance” πήρε τη θέση που του άξιζε στην ιστορία και ύστερα από μια σπασμωδική επανένωση το 1998 που έφερε το “B.A.C.K.” ένα χρόνο μετά, διέλυσαν ξανά!

Ευτυχώς από το 2007 κα μετά είναι ξανά μαζί μας και από το 2009 ως το 2018 έχουν κυκλοφορήσει 5 φοβερά άλμπουμ στα οποία μπορεί κανείς να θαυμάσει την εξέλιξη τους. Το “By inheritance” συνεχίζει να θεωρείται από πολλούς το καλύτερο άλμπουμ τους και ένα από τα καλύτερα της μεταλλικής ιστορίας και ειδικά του Ευρωπαϊκού μεταλλικού ήχου.
Άγγελος Κατσούρας