a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Abigail II – The revenge” – KING DIAMOND
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2002
ΕΤΑΙΡΙΑ: Metal Blade
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: King Diamond
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
King Diamond – Φωνητικά, πλήκτρα
Andy LaRocque – Κιθάρες, φωνητικά
Mike Wead – Κιθάρες
Hal Patino – Μπάσο
Matt Thompson – Τύμπανα
Το πείραμα του sequel… η απόπειρα να επαναφέρεις την ατμόσφαιρα, κάποια χρόνια αργότερα, σε αναζήτηση μιας ανάλογης επιτυχίας. Οι περισσότερες δισκογραφικές…. συνέχειες, αποτυγχάνουν, λίγες πλησιάζουν ενώ απειροελάχιστες ξεπερνούν το αυθεντικό. Σε ποια από αυτές τις κατηγορίες θα μπορούσε να ανήκει το “The revenge”; Ευτυχώς όχι στην πρώτη.
Για τους οπαδούς των KING DIAMOND, το “Abigail” του 1985 δεν ήταν απλά ένα κλασικό άλμπουμ, αλλά αυτό που ξεδίπλωσε τις δυνατότητες του συγκροτήματος, τους καταξίωσε ως μια story-telling μπάντα, σοβαρούς συνθέτες και όπως είναι επόμενο, δύσκολα θα μπορούσε να ξεπεραστεί.
Η ιστορία, σχεδόν σε χρονολογική αντιστοιχία, παρουσιάζει την Abigail ως 18άχρονη πλέον (είχε μόλις γεννηθεί στο πρώτο άλμπουμ) να επιστρέφει στην LaFey Mansion από σύμπτωση, μέσα σε μια καταιγίδα. Εκεί, θα συναντήσει τον παράλυτο πατέρα της (από το πέσιμο στις σκάλες, στο “Black horsemen”), ο οποίος θαμπώνεται από την ομοιότητα με την μητέρα της και ξεκινά άλλη μια παρανοϊκή ιστορία, έτσι που μόνο το μυαλό του Petersen ξέρει να ξεβράζει.
Βέβαια, στιχουργικά, οι φίλοι του συγκροτήματος ποτέ δεν αμφέβαλλαν, για καμιά από τις κυκλοφορίες του. Ανέκαθεν ήταν κινηματογραφικές σχεδόν, οι εξιστορήσεις του (αν και επιπέδου b-movie, πρέπει να παραδεχτούμε). Οπότε το μεγάλο στοίχημα ήταν κατά πόσο η μουσική θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες και τις απαιτήσεις που κουβαλάει το όνομα του “Abigail II”. Το δικό μου συμπέρασμα είναι πως η προσπάθεια απέδωσε σε μεγάλο βαθμό. Τραγούδια όπως το “The storm”, “Mansion in sorrow”, “Spirits”, “Miriam” και το “The wheelchair” είναι εξαιρετικά και γεμάτα με τα ριφ του Andy LaRocque που τόσο αγαπάμε. Υπάρχει ποικιλία και όλες οι εκδοχές της φωνής του Βασιλιά. Η σκοτεινή ατμόσφαιρα χτίζεται μέσα στα τραγούδια ευτυχώς, δίχως περιττές εισαγωγές και ενδιάμεσα δίλεπτα instrumental.
Τόσο ο Andy LaRocque όσο και ο νεο-αφιχθής Mike Wead αρπάζουν τις ευκαιρίες τους (συνήθως από ένα σόλο έκαστος σε κάθε τραγούδι) για να δείξουν τις ικανότητές τους, αν και σίγουρα θα μπορούσαν να έχουν περισσότερο χώρο. Εννοώ πως κάποια από τα σόλο είναι υπερβολικά σύντομα. Στα drums, ανεξαρτήτως μουσικού, είμαστε συνηθισμένοι στο στυλ και δεν μας κάνει εντύπωση πλέον η τεχνική, όμως αυτό δεν πρέπει να υποβαθμίζει την δουλειά που κάνει εδώ ο Matt Thompson όσο κι αν δεν είναι Mikkey Dee.
Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, είναι πως ο χαρακτήρας, η πλοκή, η ατμόσφαιρα και η μουσική των KING DIAMOND δεν μπορεί να μας εντυπωσιάζει το 2002, όσο μας εντυπωσίαζε το 1987, αφού δεν ακούγεται εξίσου φρέσκια ή καινοτόμα, ενώ έχουν κυκλοφορήσει οι ίδιοι και τόσα άλμπουμ ενδιάμεσα στο ίδιο μουσικό ύφος. Αυτό, από μόνο του, μειώνει τον αντίκτυπο του “Abigail II” αλλά δεν μειώνει την προσπάθεια και το ποιοτικό αποτέλεσμα του συγκροτήματος. Ευτυχώς έτσι οι KING DIAMOND, με το “Abigail II – The revenge” κυκλοφόρησαν τον τελευταίο σπουδαίο τους δίσκο, ακριβώς πριν 20 χρόνια.
Did you know that:
- Ο άσημος Αμερικάνος Matt Thompson μόλις είχε αποφοιτήσει από το University of North Texas Jazz program όταν τον πήρε τηλέφωνο ο King Diamond για να συναντηθούν. Έτσι απρόσμενα προσλήφθηκε κι έμελλε να μείνει με το συγκρότημα έκτοτε, παίζοντας και στα “Puppet master”, “House of God”, “Deadly lullabies” όσο και στο “The institute” που τόσο περιμένουμε να κυκλοφορήσει! Όπως καταλαβαίνετε είναι ο πλέον μακροβιότερος drummer στο συγκρότημα.
- Αξιοπρόσεκτη είναι η μεταγραφή του Mike Wead, του Σουηδού κιθαρίστα που μας είχε συστηθεί με τους MEMENTO MORI (Snowy Shaw, Messiah Marcolin). Ο Wead, έμελλε να γίνει μέλος των MERCYFUL FATE και συμμετείχε στα “9” και “Dead again” ενώ παραμένει και στα δύο συγκροτήματα, αν και η κατάσταση της υγείας του τραγουδιστή, δεν τους έχει επιτρέψει να είναι ενεργά.
- Δυστυχώς οι KING DIAMOND δεν περιόδευσαν για να προωθήσουν το “Abigail II – The revenge” αν και υπήρχαν αρχικά σκέψεις για να παίξουν και τα δύο μέρη μαζί. Στην πορεία, έχοντας μεγάλη δισκογραφία, εκτός από τρία τραγούδια, το άλμπουμ δεν έχει αντιπροσωπευτεί στις περιοδείες τους. Μάλιστα, εδώ και χρόνια δεν έχει παιχτεί ούτε ένα τραγούδι από εδώ. Ούτε καν στην “Abigail tour” που έπαιξαν όλο το πρώτο άλμπουμ.
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
