ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Watching in silence” – CIRCLE II CIRCLE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2003
ΕΤΑΙΡΙΑ: AFM Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Jon Oliva – Zak Stevens – Jim Morris (συμπαραγωγός)
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Zak Stevens – φωνητικά
Matt LaPorte – κιθάρες
John Zahner – πλήκτρα
Kevin Rothney – μπάσο
Christopher Kinder – ντραμς
Guest μουσικοί:
Jon Oliva – φωνητικά, πλήκτρα
Chris Caffery – κιθάρα
Όπως σε κάθε περίπτωση που μιλάμε για δίσκο ο οποίος έχει βγει εδώ και 10, 20 κ.ο.κ. χρόνια, το πλέον σημαντικό όλων είναι να τον τοποθετήσουμε στον χωροχρόνο, τώρα που γνωρίζουμε περισσότερα. Τι είχε συμβεί πριν και τι τελικά συνέβη κατά τη διάρκεια και μετά την κυκλοφορία του. Αυτό είναι ακόμα πιο βασικό να το κάνουμε στην περίπτωση των CIRCLE II CIRCLE.
Οι CIIC (έτσι πλέον θα τους ονομάζουμε χάριν συντομίας πλέον), έβγαλαν το ντεμπούτο τους το 2003. Γυρνάμε το χρόνο δύο χρόνια πίσω. Οι SAVATAGE είχαν βγάλει το “Poets and madmen”, τον τελευταίο δηλαδή δίσκο τους, μέχρι το 2024 που αναμένεται να βγάλουν το “Curtain call”, όπως είναι το working title της επόμενης δουλειάς τους, όπως μας αποκάλυψε αποκλειστικά, ο Jon Oliva. Λίγες εβδομάδες πριν τις ηχογραφήσεις των φωνητικών για το “Poets…”, ο Zak Stevens είχε παραιτηθεί από τους SAVATAGE, εξαιτίας οικογενειακών λόγων, κάτι που προφανώς δημιούργησε πρόβλημα στο σχήμα, αφού έπρεπε να ηχογραφήσει δίσκο με διαφορετικό τραγουδιστή απ’ ότι υπολόγιζε (κι ο Zak, αν δεν κάνω λάθος, έπιασε δουλειά ως ασφαλιστής ή κάτι τέτοιο). Λογικό, λοιπόν, ήταν οι υπόλοιποι SAVATAGE να μην δουν την κίνησή του με καλό μάτι.
Προφανώς, ο Stevens είχε δει ότι ο Paul O’ Neill δεν θα άφηνε τους SAVATAGE να συνεχίσουν, ώστε να επικεντρωθεί μαζί με τον Oliva στους TRANS-SIBERIAN ORCHESTRA (λεπτομέρειες θα μάθετε στο δεύτερο μέρος της συνέντευξης του Jon Oliva, μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα). Μετά την ουσιαστική διάλυση των SAVATAGE, λοιπόν, ο καλός φίλος του Jon και επί χρόνια τεχνικός του Criss Oliva, ο Dan Campbell, αποφάσισε να βάλει μπρος ένα σχήμα που θα επαναδραστηριοποιούσε ένα μεγάλο μέρος του γκρουπ. Είχε τον Stevens, που δεν τραγουδούσε πουθενά και με κάποιον τρόπο, κατάφερε να πείσει τον Jon Oliva και τον Chris Caffery όχι μόνο να συμμετάσχουν στο δίσκο του νέου σχήματος, που ονομάστηκε CIIC, αλλά και να συνθέσουν όλα του τα τραγούδια!!!
Το σχήμα αυτό, έτσι όπως πήγαν τα πράγματα, είχε τα 3/5 των SAVATAGE, που μετά την Ευρωπαϊκή περιοδεία για το “Poets and madmen”, είχαν πάψει ουσιαστικά να υπάρχουν. Με τη βοήθεια του Matthias Breusch από το Γερμανικό Rock Hard, βρήκαν ένα πολύ καλό συμβόλαιο με την AFM Records και το “Watching in silence” ήταν γεγονός.
Όπως είπαμε πριν, όλες οι συνθέσεις, έφεραν την υπογραφή των Jon Oliva και Chris Caffery και κινούνταν κάπου ανάμεσα στο “Edge of thorns” και το “The wake of Magellan”, με κορυφαίες στιγμές το ομώνυμο, “Watching in silence” (τεράστιο έπος), το εναρκτήριο “Out of reach”, το “Sea of white”, το “Forgiven” και το “F.O.S. (Fields of sorrow)”, χωρίς να υστερούν τα υπόλοιπα.
Το άλμπουμ άρχισε να ακούγεται παντού και να παίρνει πολύ καλές κριτικές. Όταν έφτασε η ώρα να βγει περιοδεία όμως, απολύθηκε/έφυγε (όπως θέλετε πείτε το) όλο το γκρουπ, πλην του Stevens. Δηλαδή οι LaPorte, Zahner, Rothney και Kinder. Την επόμενη χρονιά, σύσσωμη η απολυμένη τετράδα, βρέθηκε να παίζει αυτούσια σ’ ένα δίσκο. Το “’Tage Mahal” των JON OLIVA’S PAIN. Με λίγα λόγια, ο Jon Oliva, αφού (τους) έφυγαν από τους CIIC, τους πήρε στο δικό του σχήμα…
Did you know that:
- Τι κοινό έχει ο Zak Stevens με τον Todd LaTorre των QUEENSRYCHE; Ότι και οι δύο είναι ντράμερ που έγιναν τραγουδιστές!!! Αν δεν κάνω κάποιο πολύ μεγάλο λάθος, είτε στο δίσκο είτε μόνο στα demo του “Watching in silence”, ο Zak Stevens έπαιξε και τύμπανα, παρότι στα credits αναγράφεται ο Christopher Kinder. Μπορεί και να κάνω λάθος, αλλά σίγουρα η αρχική ιδέα ήταν στο στούντιο να παίξει τύμπανα ο ίδιος ο Zak.
- Επί σειρά ετών, είχε μία λίστα με ονόματα ξεχασμένων καλλιτεχνών και ανθρώπων από το ευρύτερο πλαίσιο της μουσικής μας, που είχαμε να ακούσουμε νέα από αυτούς για χρόνια κι έψαχνα να τους βρω ώστε να κάνουμε συνεντεύξεις. Μιλάμε για εποχές, που όχι μόνο δεν υπήρχαν social media (ούτε καν MySpace), αλλά και που τα website δεν είχαν παρά μόνο τις απολύτως απαραίτητες πληροφορίες. Υπηρετούσα ακόμα τη στρατιωτική μου θητεία, όταν χρησιμοποιούσα τις εξόδους μου για επισκέψεις σε internet café (ποια smartphone;;;) ώστε να ψάχνω να βρω πληροφορίες για αγαπημένους μου μουσικούς και να τους κάνω συνέντευξη, για το περιοδικό που θα άνοιγα τότε, το Rock On. Μετά από πάρα πολύ αγώνα, είχα καταφέρει να βρω μέσω κάποιων Αμερικάνων συναδέλφων, το contact του Zak Stevens και κάναμε συνέντευξη όταν κανείς δεν ασχολούταν μαζί του. Η συνέντευξη είχε δημοσιευθεί στο πρώτο τεύχος του Rock On, τον Σεπτέμβριο του 2002 και το όνομά μου είχε εξέχουσα θέση στα special thanks του “Watching in silence”.
- Σας έχω πει ότι λατρεύω τις χαμηλές και μεσαίες του Zak Stevens; Αν όχι, σας το λέω τώρα!
Σάκης Φράγκος
