ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “The Poison” – BULLET FOR MY VALENTINE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2005
ΕΤΑΙΡΙΑ: Visible Noise (UK) / Trustkill Records (US) / Sony BMG
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Colin Richardson
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά / κιθάρα – Matthew Tuck
Κιθάρα – Michael “Padge” Paget
Μπάσο – Jason “Jay” James
Τύμπανα – Michael “Moose” Thomas
Το 2005 αποτέλεσε μια χρονιά-σταθμό για τη metalcore σκηνή. Ανάμεσα στις τότε ανερχόμενες μπάντες που διεκδικούσαν μια θέση στον ήλιο του εμπορικού ήχου στο διεθνές μουσικό στερέωμα, οι BULLET FOR MY VALENTINE, ξεχώρισαν με μια κυκλοφορία που σήμερα θεωρείται πλέον κλασική: το ντεμπούτο άλμπουμ τους “The Poison”. Σήμερα, ακριβώς είκοσι χρόνια αργότερα, το άλμπουμ θεωρείται τόσο από τους οπαδούς του σχήματος όσο και από τον παγκόσμιο ειδικό μουσικό τύπο ως βασικό σημείο αναφοράς του ήχου της δεκαετίας του 2000.
Δίσκος που αρχικά κυκλοφόρησε στις 3 Οκτωβρίου 2005 στη Βρετανία, αλλά για την αμερικανική κυκλοφορία του χρειάστηκαν αρκετοί μήνες ακόμα (δηλαδή ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, στις 14/2/2006), το “The Poison” έσκασε στην αγορά προβάλλοντας με ορμή και πειστικότητα την ταυτότητα της μπάντας, συνδυάζοντας μελωδίες και επιθετικότητα, με μια «σκοτεινή» ρομαντική διάθεση και θεματικές γύρω από σχέσεις, πάθη και διαλυμένες αγάπες που έπαιζαν καθοριστικό ρόλο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε και το όνομα του σχήματος που παραπέμπει ακριβώς σε αυτό.
Από μουσικής άποψης ο δίσκος κινείται στο γνωστό -τότε νεωτερικό- υβρίδιο metalcore και heavy metal, με έντονες βέβαια και τις επιρροές από thrash, emo και post-hardcore. Ανακατεμένες ευρωπαϊκές και αμερικάνικες επιρροές του σκληρού ήχου, που αν θέλετε να το δούμε με τα μάτια της τότε εποχής, ήταν σαν κάποιος να είχε βάλει στο μπλέντερ τον ήχο των … IN FLAMES ή AT THE GATES μαζί με πρώιμους METALLICA, MEGADETH και φυσικά IRON MAIDEN. Και σαν να μην φτάνει αυτό, να έχεις και αυτή την ιδιαίτερη συνύπαρξη εμπορικών radio friendly vocals με… κραυγές και ουρλιαχτά. Στις κιθάρες οι Michael Paget και Matt Tuck δίνουν πόνο με μεγάλα riffs, δυνατές μελωδίες και έντονα ρυθμικά περάσματα, ενώ στα φωνητικά ο Tuck ισορροπεί όπως είπαμε κάπου ανάμεσα στα μελωδικά καθαρά μέρη και τις αναμενόμενες «κραυγές», έναν συνδυασμό που ειδικά εκείνη την περίοδο αποτελούσε εγγύηση για εμπορική επιτυχία και το άνοιγμα σε μεγαλύτερα κοινά του σκληρού ήχου.
Στο intro του δίσκου έχουμε συμμετοχή των Φινλανδών APOCALYPTICA με τα διάσημα έγχορδα τους δίνοντας αμέσως έναν ατμοσφαιρικό τόνο στο εγχείρημα, ενώ βασικός συνθετικός άξονας του δίσκου χτίζεται γύρω από την αντίφαση πιο εμπορικών στιγμών όπως το «All These Things I Hate (Revolve Around Me)» με τις ακουστικές του κιθάρες και τα καθαρά του φωνητικά, (κάτι που τους άνοιγε τον δρόμο σε ένα ευρύτερο ακροατήριο) και των μεγάλων τους «metalcore meets heavy metal» hits όπως το απίστευτο «Tears Don’t Fall» που έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα σπουδαιότερα metal hits της δεκαετίας, με τον συνδυασμό συναισθηματικής μελωδίας και επιθετικού riffing. Κάθε κομμάτι παρότι υπάγεται σε αυτό τον βασικό άξονα που αναφέραμε έχει τη δική του συμβολή στη συνολική δυναμική του δίσκου και προσφέρει στο τελικό αποτέλεσμα.
Σήμερα η κληρονομιά του “The Poison” δεν είναι μόνο το ότι (ως ντεμπούτο) έβαλε τους BULLET FOR MY VALENTINE στον χάρτη, αλλά και ότι αποτελεί ένα δίσκο που ακούγοντας τον σου μεταφέρει με ακρίβεια το πνεύμα της εποχής του, είναι ένα άλμπουμ που αξίζει να ακουστεί από κάθε νέο ακροατή του «σκληρού» ήχου. Το “The Poison” αποτελεί μια διαχρονική υπενθύμιση του τι μπορεί να πετύχει μια μπάντα όταν καταφέρνει να παντρέψει με φαντασία κάποιες (φαινομενικά μόνο) μουσικές αντιφάσεις. «Τα ετερώνυμα έλκονται» δεν λενε;
Did you know that:
– Η εμπορική πορεία του άλμπουμ ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Στις ΗΠΑ έφτασε μέχρι τη θέση #128 στο Billboard 200 και #2 στο Heatseekers chart. Μέσα στα επόμενα χρόνια, το “The Poison” πούλησε πάνω από 1,6 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, ενώ έλαβε χρυσό στη Βρετανία και στις ΗΠΑ και πλατινένιο στη Γερμανία.
Δημήτρης Μελίδης
