ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Epica” – KAMELOT
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2003
ΕΤΑΙΡΙΑ: Noise / Sanctuary
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Sascha Paeth, Miro
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Roy Khan – φωνητικά
Thomas Youngblood – κιθάρες
Casey Grillo – ντραμς
Glenn Barry – μπάσο
Με τον ερχομό του Roy Khan, πρώην τραγουδιστή των CONCEPTION, οι KAMELOT είχαν μπει στις ράγες για να πραγματοποιήσουν το όραμα του ηγέτη τους, του κιθαρίστα Thomas Youngblood, αφού στο πρόσωπο του εκπληκτικού Νορβηγού, είδε τον άνθρωπο που θα μπορούσε να πάει τους KAMELOT στο επόμενο επίπεδο και να ξεφύγουν από ένα απλά καλό power metal σχήμα.
Τα “Siege perilous”, “The fourth legacy” και “Karma”, μας είχαν δώσει σαφή δείγματα αυτού που ήθελε να δημιουργήσει ο Youngblood και ο ένας δίσκος ήταν καλύτερος από τον άλλο. Θεωρώ όμως, ότι με το “Epica” και το “Black halo”, που ακολούθησε, έφτασαν στο ζενίθ τους, ως συγκρότημα. Και ποιος ο λόγος να αναφέρω το “Black halo”; Μα φυσικά, επειδή είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τούτο εδώ το άλμπουμ, που εξετάζουμε. Με το “Epica”, που κυκλοφόρησε σαν σήμερα πριν από 20 χρόνια.
Το “Epica”, είναι το πρώτο concept άλμπουμ των KAMELOT, μία rock opera εμπνευσμένη από τον “Faust” του Goethe, την ιστορία δηλαδή, του ανθρώπου που «πούλησε την ψυχή του στον διάβολο». Όπως και στο ποίημα του Goethe, έτσι και το concept των KAMELOT, χωρίζεται σε δύο μέρη, με το δεύτερο να είναι το “Black halo”, που ακολούθησε.
Τον ρόλο του Faust (που στην περίπτωσή μας, ονομάζεται Ariel), αλλά κι αυτόν του Μεφιστοφελή, τους υποδύεται ο Khan κι αυτόν της Gretchen (στην περίπτωση μας, Helena), η σύζυγος του Youngblood, Mari.
Πραγματικά, σ’ αυτόν το δίσκο, απολαμβάνουμε μία από τις πληρέστερες ερμηνείες που μας έχει προσφέρει ο Khan, ενώ δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε και την κιθαριστική δουλειά του Youngblood, αλλά και το ταλέντο του Casey Grillo, που δεν είναι τυχαίο ότι τον έχουν τσιμπήσει οι QUEENSRYCHE, για αντικαταστάτη του Scott Rockenfield, πλέον.
Οι KAMELOT, είχαν πάντα μία έφεση στα uptempo, δίκασα τραγούδια, και μπαίνουν πάρα πολύ δυναμικά με το “Center of the universe” και το “Farewell”, που σε γραπώνουν από τον λαιμό και σε βάζουν στο τριπάκι του «εδώ-δεν-θα-ακούσεις-έναν-απλά-καλό-δίσκο». Αν έκανα, πάντως, ένα worst to best, μακράν του δεύτερου, θα τοποθετούσα να στρογγυλοκάθεται στην κορυφή, το τιτάνιο “Lost and damned”, ένα τραγούδι που η χρήση του ακορντεόν (παραδόξως για εμένα, καθώς δεν εκτιμώ σε γενικές γραμμές αυτό το όργανο στο heavy metal), το ανεβάζει επίπεδο και είναι από τα αγαπημένα μου από το συγκρότημα.
Αυτό που με ξαφνιάζει ακόμα και σήμερα, είναι πως οι δύο μπαλάντες του άλμπουμ, αποτελούν ένα «υπερατού». Τα “Wander” και “On the coldest winter night” (από το οποίο πήρε τον τίτλο του κι ένα επόμενο live άλμπουμ τους), είναι δύο εξαιρετικά τραγούδια με μαγευτικές μελωδίες και τον Khan να παραδίδει μαθήματα ερμηνείας σε όλους τους επίδοξους τραγουδιστές, δείχνοντας πως είναι να βρίσκεσαι στην ελίτ.
Αν είναι κάτι που θα ήθελα να είναι διαφορετικό, είναι τα γυναικεία φωνητικά, που ίσως να εξυπηρετούν τον ρόλο μεν, από την άλλη, είμαι βέβαιος πως μπορούσαν να βρουν και κάτι καλύτερο από τη Mari Youngblood. Σε ότι αφορά την παραγωγή, οι πρώην HEAVENS GATE, Sascha Paeth και Miro Rodenberg, δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, με τον Miro να αναλαμβάνει και τα πλήκτρα, αλλά και τις ενορχηστρώσεις.
Αυτό ήταν και το τελευταίο τους άλμπουμ με τη Noise, που πλέον έπνεε τα λοίσθια και αργότερα πήγαν στην SPV, όπου έγιναν πολύ μεγαλύτερο όνομα και η καριέρα τους πήρε την ανιούσα, παρότι και οι προηγούμενες δουλειές τους, μπορούσαν να δικαιολογήσουν κάτι τέτοιο. Είμαι βέβαιος, όμως, ότι το “Epica”, έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτό.
Did you know that:
- Οι guest συμμετοχές είναι πάρα πολλές. Ξεχωρίζει αυτή του Gunter Werno (VANDEN PLAS, PLACE VENDOME και πολλούς άλλους) στα πλήκτρα (που είχε συνεργαστεί και στο παρελθόν μαζί τους), αλλά και του τωρινού τραγουδιστή των FIREWIND, Herbie Langhans που έκανε χορωδιακά φωνητικά. Σ’ αυτά τα φωνητικά, συμμετείχε και ο Robert Hunecke Rizzo, μπασίστας των HEAVENS GATE (ο Paeth πάντα φρόντιζε να έχουν δουλίτσα οι παλιοί του συμπαίχτες) και ντράμερ σε άλλα σχήματα (!!!), ενώ ένα κιθαριστικό σόλο έπαιξε και ο Luca Turilli των RHAPSODY (προς Θεού, μη με βάλετε να πω την σύγχρονη εκδοχή τους που παίζει, γιατί νομίζω ότι μέχρι να δημοσιευθεί το κείμενο, μπορεί να έχει αλλάξει και πάλι).
- Φημολογείται ότι ο τίτλος του δίσκου, ήταν αυτός που έδωσε το όνομα στους Ολλανδούς symphonic metallers, EPICA. Δεν ξέρω αν ισχύει κάτι τέτοιο, αφού το ντεμπούτο τους, κυκλοφόρησε τρεις μόλις μήνες μετά την κυκλοφορία τούτου εδώ του άλμπουμ. Οι σχέσεις όμως των KAMELOT με τους EPICA, είναι πολύ βαθιές κι εδώ και κάποια χρόνια, ο πληκτράς τους από το 2005 μέχρι σήμερα, Oliver Palotai, είναι παντρεμένος με τη Simone Simons, την τραγουδίστρια των EPICA.
Σάκης Φράγκος
