ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “In your multitude” – CONCEPTION
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1995
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Noise Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Tommy Newton
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Roy Khan
Κιθάρες – Tore Østby
Μπάσο – Ingar Amlien
Drums – Arve Heimdal
Οι Νορβηγοί CONCEPTION μπορεί να μην έχουν και την πιο πλούσια δισκογραφία σε αριθμό δίσκων, αλλά η μουσική που έχουν δημιουργήσει φτάνει και περισσεύει για να τους χαρακτηρίσουμε τεράστια μπάντα, τουλάχιστον σε σημασία. Με σταθερή σύνθεση από το ντεμπούτο “The last sunset”, και μία εικοσαετή παύση μεταξύ 1998 και 2018, σήμερα έχουν κυκλοφορήσει 5 άλμπουμ και ένα EP έχοντας κάνει στο ενδιάμεσο μία μεγάλη στροφή στον ήχο τους. Πλέον έχουν μία καθαρά Progressive μορφή, αλλά τη σκυτάλη σε αυτόν τον ήχο τους την παρέδωσε το “In your multitude” που ήταν και η τελευταία φορά που υπήρχε έντονο το Power στοιχείο. Αν σας μιλάει πιο πολύ το “Flow” δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, τόσο αυτό όσο και το “State of deception” είναι εξαιρετικά, αλλά για μένα στην κορυφή είναι το “Parallel minds” και ακολουθεί η τρίτη τους κυκλοφορία “In your multitude”, που συμπληρώνει 30 χρόνια ζωής φέτος.
Είναι μια ιδιαίτερη δουλειά, με την καλή έννοια, από κάθε άποψη, ξεκινώντας από το εξώφυλλο που είναι ξεχωριστό για τα δεδομένα του metal. Σου τραβάει την προσοχή και θες να πατήσεις play για να δεις τι μουσική κρύβει. Και τι κρύβει. Σκάει από το πουθενά το “Under the mourning star” που σε αρπάζει με το καλημέρα και σε πετάει κάτω. Λες τυχαίο θα είναι πάμε παρακάτω, και πέφτει σαν κεραμίδα το riff του “Missionary man” με το larger than life ρεφραίν του. Θα ηρεμήσουμε στο επόμενο κομμάτι νομίζουμε, για να έρθει το “Retrospect” με τρελό groove να μας ξεσηκώσει. Το “Guilt” στην πορεία το χάνει λίγο οπότε ας αλλάξω και εγώ θέμα. Τι είναι αυτό που κάνει τους CONCEPTION τόσο μα τόσο ξεχωριστούς; Πολύ απλά, είναι 4 ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΙ μουσικοί σε αυτόνομο επίπεδο, που τυχαίνει να κάνουν και φοβερή ομάδα μεταξύ τους, κάτι που παρατηρείται και από την αντοχή τους στο χρόνο. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως ότι είδος και να εισάγουν σαν επιρροή στη μουσική που παίζουν, το κάνουν άψογα.
Ο Roy Khan είναι από τις καλύτερες φωνές που έχει περάσει από το Heavy Metal και κάθε φορά που τον ακούω να τραγουδάει μου προκαλεί ανατριχίλα. Το 1995 δεν είχε τόσο έντονη την θεατρικότητα που χαρακτήρισε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, αλλά τότε τραγουδούσε σε πιο ψηλές οκτάβες και πέταγε μέχρι και τσιρίδες οπότε καλύπτομαι, συν ότι ακόμα και ως πιο άγουρος ερμηνευτής ήταν απλά καθηλωτικός. Tore στις κιθάρες; Κεντάει είτε παίζει ρυθμικά μέρη είτε lead, δεν έχουν δεύτερο κιθαρίστα γιατί δεν τον χρειάζονται, τόσο απλά, ενώ φαίνεται ξεκάθαρα πως έχει πλούσιο μουσικό υπόβαθρο με παιξίματα που ξεφεύγουν από τα σύνορα του ακραίου ιδιώματος. Βέβαια έχει τον Ingar δίπλα του που σιγοντάρει με το μπάσο επιστρατεύοντας πλούσια φρασεολογία, καταλήγοντας σε μία από τις λίγες φορές που ευχαριστιέμαι μπάσο σε δίσκο τόσο πολύ. Το κουπλέ του “Solar serpent” το κάνει δικό του και αυτό είναι μόλις ένα από τα πολλά παραδείγματα. Και τέλος ο Arve που χτυπά τα τύμπανα με τρομερή ακρίβεια τονίζοντας τις νότες που πρέπει σε κάθε σημείο και πιάνει τρομερα groove, δίνει τον παλμό που χρειάζεται η κάθε σύνθεση για να ξεδιπλωθεί.
Όταν συνδυάζονται αυτές οι μουσικές προσωπικότητες το αποτέλεσμα είναι ασύγκριτο, και για τους δύσπιστους έρχεται η κορυφή του άλμπουμ που δεν είναι άλλη από το “A million gods”. Είναι μία σύνθεση που όλοι καταθέτουν τη ψυχή τους, ακούς το τραγούδι και αναγνωρίζεις μία τετραμελή μπάντα όπου ο καθένας έχει το ρόλο του και είναι εξίσου σημαντικός, κανείς δεν μένει στο περιθώριο. Στο 4ο λεπτό δε, αρχίζει ένα σεμιναριακό ορχηστρικό σημείο όπου το συγκρότημα δίνει τα ρέστα του. Αυτό το μεγαλείο δεν συναντάται μόνο στην ασφάλεια που προσφέρει το στούντιο, αλλά το είδαμε να ξετυλίγεται μπροστά μας το 2022 όταν οι CONCEPTION έπαιξαν το τραγούδι στην Ελλάδα, όπου μας έδωσαν τα μυαλά στα χέρια.
Συμφωνώ πως δεν είναι όλα τα τραγούδια στο ίδιο σκαλί, πόσο εφικτό είναι άραγε να κρατήσεις σταθερό το επίπεδο ενός “Missionary man”; Αλλά ας πάρουμε το “Carnal comprehension”. Το ποιο; Ναι σωστά, δεν είναι το πιο γνωστό τραγούδι των CONCEPTION, αλλά αν το ακούσεις μόνο του κάποια στιγμή λες ότι είναι μία πολύ ποιοτική σύνθεση και ούτε πάει το μυαλό σου πως κατατάσσεται στο δεύτερο μισό σε μία υποτιθέμενη κατάταξη του δίσκου. Όλα αυτά έγιναν εφικτά χάρις στην παραγωγή του Tommy Newton, να τα λέμε και αυτά. Παρά τα τριάντα χρόνια που έχουν περάσει ο ήχος είναι κρύσταλλο, είναι τόσο φυσικός λες και η μπάντα είναι στον ίδιο χώρο με σένα. Μακάρι να είχαμε και σήμερα δουλειές που να ακούγονται έτσι.
Νομίζω δεν έχει πολύ μεγάλο νόημα να συνεχίσω τους διθυράμβους, όσοι έχουν ακούσει τον δίσκο ξέρουν και τον έβαλαν ήδη να παίζει για πολλοστή φορά, όσοι όχι νομίζω έχουν πειστεί να τον ακούσουν. Το ταλέντο της τετράδας ξεχειλίζει τόσο άφθονο που δεν μπορεί να περιγραφεί εύκολα με λόγια στην τελική. Όποιος θεωρεί ότι η έλλειψη ηλεκτρισμού θα περιορίσει τους Roy και Tore στο ακουστικό τους show, μπορεί να κλείσει τα μάτια και να χαθεί στο τρίλεπτο “Sanctuary”. Αυτό άλλωστε περιμένουμε να συμβεί και στο ακουστικό show που θα κάνουν στα πλαίσια του Rock Hard Festival Greece! Μία στάλα συναισθήματος να έχεις μέσα σου αρκεί για να σε αγγίξει. Το γεγονός πως το συγκρότημα έχει απομακρυνθεί από την συνθετική φιλοσοφία του “In your multitude”, σε συνδυασμό με το σύντομο πέρασμα τους από τα power κατατόπια, καθιστούν την εν λόγω κυκλοφορία μία από τις κορωνίδες του είδους τόσο για την ποιότητά του, όσο και για την μοναδικότητά του, τουλάχιστον για τα δικά μου δεδομένα.
Παύλος Παυλάκης
