ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Powerslave” – IRON MAIDEN
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1984
ΕΤΑΙΡΙΑ: ΕΜΙ
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Martin Birch
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Bruce Dickinson – Φωνητικά
Steve Harris – Μπάσο
Adrian Smith – Kιθάρες
Dave Murray – Kιθάρες
Nicko McBrain – Τύμπανα
Μπορεί τα “Iron Maiden”και “Killers” να αποτέλεσαν μια εξαιρετική εκκίνηση για το Θηρίο, μπορεί το “The number of the beast” να είναι ένα all – time κλασικό άλμπουμ και μπορεί το “Piece of mind” να είναι το αγαπημένο άλμπουμ για μεγάλη μερίδα των φίλων των IRON MAIDEN, αυτό όμως που έβαλε τους Βρετανούς θρύλους στις μεγάλες αρένες, αυτό του οποίου η περιοδεία για την υποστήριξη του ήταν η μεγαλύτερη για τους MAIDEN μέχρι τότε, αυτό το οποίο τους έκανε οριστικά και αμετάκλητα headlining act εσαεί και τους γιγάντωσε για πάντα, ήταν το “Powerslave”.
Ήταν άνοιξη του 1984, όταν οι MAIDEN, όπως και για το “Piece of mind”, συγκεντρώθηκαν στις Μπαχάμες για να γράψουν τον πέμπτο δίσκο τους. Με το line up να έχει πλέον οριστικοποιηθεί, η χρυσή πεντάδα, αυτή που μέχρι και σήμερα αναγνωρίζεται ως η «κλασική σύνθεση» του συγκροτήματος, ξεκίνησε να δημιουργεί αυτό που έμελλε να φτάσει στη δεύτερη θέση των Βρετανικών charts, την εικοστή πρώτη στις ΗΠΑ και να μπει για τα καλά σε πολλές υψηλές θέσεις αντίστοιχων λιστών σε όλον τον πλανήτη.
Το πρώτο single του άλμπουμ, το “Two minutes to midnight”, έδειξε ότι ο ήχος του νέου άλμπουμ δεν θα είναι πολύ μακριά από τον προκάτοχό του, παρόλα αυτά, οι συνθέσεις του “Powerslave” καίτοι κοντινές στο “Piece of mind” έχουν την δίκη τους ταχύτητα, την δίκη τους ταυτότητα, το δικό τους χρώμα.
Το opener “Aces high” έμελλε να γίνει το απόλυτο συναυλιακό opener για τους IRON MAIDEN, ενώ, το πέρασμα της περιοδείας με το συγκεκριμένο κομμάτι, μέσα από τα σοβιετικά εδάφη, το οποίο πέρασμα αποτυπώθηκε στο βίντεο με το όνομα “Behind the iron curtain”, έδωσε ένα ηχηρό μήνυμα σε μια εποχή που ο ψυχρός πόλεμος ακόμα βρισκόταν στο ζενίθ του.
Όπως σε κάθε άλμπουμ του Θηρίου, έτσι και εδώ, τα τραγούδια δεν είναι στίχοι πεταμένοι δεξιά και αριστερά, κάθε ένα έχει το δικό του νόημα. Συνήθως εμπνευσμένο από ένα γεγονός, ένα πρόσωπο, μια ιστορία, ένα έργο τέχνης, ένα ποίημα. Το “Powerslave”, είναι γεμάτο με τέτοιες αναφορές, από το «ρολόι» της πυρηνικής καταστροφής του “Two minutes to midnight” μέχρι τα “Duelist” και “Back in the village” του ξιφομάχου και πιλότου Bruce Dickinson.
Η κορωνίδα του δίσκου όμως, ανήκει στον αρχηγό Steve Harris και το μνημειώδες “Rime of the ancient mariner”, το οποίο κλείνει με τον πλέον επικό και εμφατικό τρόπο το άλμπουμ. Γνωστή στους περισσότερους η ιστορία που αφηγείται στα δεκατρία λεπτά του, είναι επηρεασμένο από το ομώνυμο ποίημα του Σάμιουελ Τέιλορ Κόλεριτζ «Η μπαλάντα του γέρου ναυτικού». Οι στίχοι του αναφέρουν την ιστορία ενός καπετάνιου ο οποίος σκότωσε ένα άλμπατρος και από το σημείο εκείνο και μετά το καράβι του οδηγήθηκε νότια από καταιγίδες και ανέμους εξαιτίας μιας θρυλικής θαλασσινής κατάρας και τα γεγονότα τα οποία ακολούθησαν μέχρι την απόλυτη λύτρωση η οποία έρχεται στο τέλος του κομματιού. Αν έπρεπε κάποιος να δείξει σε κάποιον, την ουσία της μουσικής των IRON MAIDEN, τότε η επιλογή του θα έπρεπε να είναι μεταξύ του “Rime of the ancient mariner” και του “Hallowed by Thy Name”, τόσο απλά.
Εξαιρετικό φυσικά είναι και το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου, το οποίο με την μουσική και τους στίχους του σε μεταφέρει στην αρχαία Αίγυπτο, με μεστό το άρωμα της Ανατολής που αποπνέει και το οποίο σε συνδυασμό με το πανέμορφο και μεγαλοπρεπές εξώφυλλο του Derek Riggs, το οποίο χαρίζει από τα αποδυτήρια ένα πρώτο γκολ για τους MAIDEN. Η αλληγορία του κομματιού προφανής. Ο ανθρώπινος εγωισμός, ο οποίος δεν έχει όρια, όμως, όπως όλα, έχει τέλος. Θέλοντας και μη.
Καμία φορά, όταν γράφεις για κάτι το οποίο σε έχει στιγματίσει από την προεφηβική ακόμα ηλικία σου, προσπαθείς μέσα από λέξεις να αποτυπώσεις συναισθήματα τα οποία σου γεννήθηκαν με το πρώτο άκουσμα ενός άλμπουμ που λίγα μπορούν να συγκριθούν μαζί του. Η πρώτη φορά που είδες το “Live after death”, η πρώτη φορά που άκουσες τον περίφημο λόγο του Sir Winston Churchill να προμηνύει την μάχη μέχρις εσχάτων εναντίον των δυνάμεων του άξονα και άνοιγε υπό την συνοδεία των ήχων από τις μηχανές των εμβληματικών Spitfire της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας κάθε συναυλία των MAIDEN στα πλαίσια της “World slavery tour” που ακολούθησε την κυκλοφορία του “Powerslave”.
Δυστυχώς, δεν είναι πάντα οι λέξεις αρκετές για να περιγράψουν την ψυχική αναταραχή που από τότε, εκείνη την πρώτη φορά, ακόμα συντελείται με το άκουσμα των πρώτων νοτών, όποτε για νιοστή φορά «γυρίζει» το “Powerslave” στο πικ-απ. Όμως τι χρειάζονται τα λόγια όταν μιλάει η μουσική; Up the Irons!
Φανούρης Εξηνταβελόνης
