ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Melissa” – MERCYFUL FATE
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1983
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Roadrunner Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Henrik Lund
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – King Diamond
Κιθάρες – Hank Shermann, Michael Denner
Μπάσο – Tim “ Grabber” Hansen (R.I.P. 2019)
Drums – Kim Ruzz
Υπάρχουν κάποιες μπάντες που, όσο και αντικειμενικός να θέλει να γίνει κανείς, απλά δεν γίνεται. Για μένα, μία από αυτές είναι οι ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ από κάθε άποψη, MERCYFUL FATE. Κι εξηγούμαι αμέσως. Αξίωμα πρώτο. Οι MERCYFUL FATE έθεσαν, μαζί με τους VENOM και τους HELLHAMMER, τις βάσεις για αυτό που σήμερα ονομάζουμε black metal. Προφανώς όχι σε μουσικό, αλλά σε στιχουργικό επίπεδο και στο image. Αξίωμα δεύτερο. Το κιθαριστικό δίδυμο των Hank Shermann και Michael Denner είναι μέσα στα τρία καλύτερα metal κιθαριστικά δίδυμα όλων των εποχών. Αξίωμα τρίτο. Οι MERCYFUL FATE ποτέ δεν έχουν κυκλοφορήσει κακό δίσκο. Μέτριο, για τις δυνατότητές τους ίσως, που και πάλι κάποιοι θα σκότωναν για να έχουν βγάλει κάτι αντίστοιχο. Κακό όμως ποτέ. Εδώ όμως δεν είμαστε για να μιλήσουμε για μετριότητες. Εδώ θα μιλήσουμε για το ασύλληπτο “Melissa” που κυκλοφόρησε σαν σήμερα το 1983, παραμονή του Halloween, και να εκθειάσουμε το μεγαλείο του.
Ύστερα από τέσσερα demos το 1981 και το “Mercyful Fate” EP (για τους φίλους “Nuns have no fun”) του 1982, οι Δανοί κυκλοφόρησαν το πρώτο τους full length άλμπουμ. Τίτλος αυτού, “Melissa”. Για όσους δεν είχαν κάποια προηγούμενη επαφή με την μουσική των MERCYFUL FATE, η ακρόαση του “Melissa” ήταν ένα σοκ. Επτά τραγούδια… συγγνώμη… επτά ΕΠΗ ΕΠΩΝ βουτηγμένα στον τρόμο και στον αποκρυφισμό, όπως μόνο η πένα του King Diamond μπορεί να αποδώσει. Δεν είναι μόνο όμως οι στίχοι του King. Είναι αυτά τα απόκοσμα, θεατρικά φωνητικά του, που προσδίδουν αυτή την occult ατμόσφαιρα, και φυσικά, είναι η μουσική. Απίστευτες συνθέσεις με φοβερές εναλλαγές, και πάνω από όλα, κολασμένα riffs από τους Shermann / Denner που θεωρούνται, πλέον ,όχι απλά κλασικά αλλά αθάνατα.. Είναι περιττό, πιστεύω, να αναφερθώ σε κάθε τραγούδι ξεχωριστά. Πασίγνωστα όλα τους, έχουν γράψει τη δική τους ιστορία. Απλά νομίζω ότι δεν μπορεί να μείνει κανείς ασυγκίνητος ακούγοντας αυτό το άλμπουμ.
Από το εναρκτήριο riff του “Evil” μέχρι τις τελευταίες νότες του ομώνυμου κομματιού, όλο το άλμπουμ είναι ένα αριστούργημα. Μια ωδή, μια ελεγεία αφιερωμένη στον τρόμο, στην ατμόσφαιρα, μα πάνω από όλα, στη μουσική που αγαπάμε. Κλασικό, ατόφιο και σκοτεινό συνάμα heavy metal, που δημιουργεί απίστευτα συναισθήματα στον ακροατή, κάθε, μα ΚΑΘΕ φορά που θα το ακούσει. Κρίνω μόνο σκόπιμο να αναφερθώ σε δύο σημεία. Το ένα είναι τα φωνητικά του King Diamond. Ακόμα και τώρα ξέρω ότι υπάρχει πολύς κόσμος που δεν του αρέσουν. Η αλήθεια είναι όμως ότι αν δεν υπήρχε αυτή η θεατρικότητα, το εύρος και οι φοβερές εναλλαγές της φωνής του, οι MERCYFUL FATE, αλλά και οι KING DIAMOND δεν θα είχαν αυτό το αντίκτυπο, και μεταξύ μας, πώς αλλιώς θα μπορούσαν να αποδοθούν αυτές οι κολασμένες ιστορίες που αφηγείται ο King; Το άλλο φυσικά, είναι οι κ.κ. Shermann /Denner. Όπως ανέφερα και στην αρχή αυτού του, παραληρηματικού, όπως εξελίσσεται, κειμένου, οι κύριοι αυτοί για μένα μαζί με τους Tipton / Downing και Murray / Smith ανήκουν στα καλύτερα heavy metal κιθαριστικά δίδυμα όλων των εποχών, με το “Melissa” να αποτελεί μια μικρή μόνο γεύση των τεράστιων δυνατοτήτων τους και αν αμφιβάλλετε, ακούστε άλλη μια φορά το άλμπουμ και μετά είμαι πρόθυμος να το συζητήσουμε. Βασικά, δεν σηκώνω κουβέντα επί του θέματος, είπαμε, αξίωμα δεύτερο!
Η επιρροή που άσκησε και εξακολουθεί να ασκεί το “Melissa” στη μουσική σκηνή είναι τεράστια. Όπως οι VENOM με το “Welcome to hell” που κυκλοφόρησαν δύο χρόνια πριν, έτσι και οι MERCYFUL FATE με το “Melissa”, σίγουρα όταν το κυκλοφορούσαν δεν θα φαντάζονταν ότι όχι μόνο θα έγραφαν ιστορία αλλά θα γίνονταν μια από τις πιο επιδραστικές μπάντες στο χώρο του metal. Αν μου βάλετε το μαχαίρι στο λαιμό και μου ζητήσετε να επιλέξω το αγαπημένο μου MERCYFUL FATE άλμπουμ, πάντα θα αμφιταλαντεύομαι ανάμεσα σε αυτό και το “Don’t break the oath”. Του χρόνου, που θα έχουμε επέτειο για το δεύτερο άλμπουμ τους, θα μιλήσουμε ανάλογα και ενδεχομένως με διαφορετική απάντηση. Για την ώρα, βάζουμε να ακούσουμε για νιοστή φορά το “Melissa” και βυθιζόμαστε στον κόσμο του, με το ίδιο δέος όπως την πρώτη. Τι λέτε, ξεκινάμε;
I was born on the cemetery
Under the sign of the moon
Raised from my grave by the dead
I was made a mercenary
In the legions of Hell
Now I’m king of pain, I’m insane……
Did you know that:
- Πέραν των άπειρων διασκευών που έχουν γίνει στα τραγούδια του “Melissa”, αυτή που έδωσε μεγάλη ώθηση στους MERCYFUL FATE τόσο σε αναγνωρισιμότητα όσο και οικονομικά, ήταν αυτή των METALLICA. Ως μεγάλη επιρροή των METALLICA και παιδικοί ήρωες του συμπατριώτη τους Lars Ulrich, οι MERCYFUL FATE είχαν την τιμητική τους στο “ Garage Inc.” των Αμερικανών, το άλμπουμ με τις διασκευές που κυκλοφόρησαν το 1998. Εκεί σε ένα φοβερό medley διασκευάζουν πέντε τραγούδια των MERCYFUL FATE, τέσσερα από το “Melissa” ( “Satan’s fall”, “Curse of the pharaohs”, “Into the coven”, “Evil”) και ένα από το EP, το “ A corpse without a soul”.
- Το 2005 η μπάντα επανηχογράφησε τα “Evil” και “Curse of the pharaohs” για τις ανάγκες του video game “Guitar Hero: Metallica”. To line up ήταν το ίδιο με αυτό του “Melissa” με μοναδική διαφορά αυτή του Bjarne T. Holm στα τύμπανα, ντράμερ της μπάντας από το 1994 μέχρι και σήμερα.
- Στην επετειακή έκδοση που κυκλοφόρησε η Roadrunner για τα 25 χρόνια του δίσκου υπάρχουν επιπλέον κομμάτια από demos και σπάνιες ηχογραφήσεις αλλά και ένα DVD με απόσπασμα από την συναυλία που έδωσε η μπάντα στο Dynamo στην Ολλανδία το 1983.
Θοδωρής Κλώνης
