ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ : “Cross purposes” – BLACK SABBATH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ : 1994
ΕΤΑΙΡΕΙΑ : IRS
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ : Leif Mases
ΣΥΝΘΕΣΗ :
Tony Martin – φωνή
Geezer Butler – μπάσο
Tony Iommi – κιθάρα
Bobby Rondinelli – τύμπανα
Geoff Nicholls – πλήκτρα
Ποιός μπορεί να ταξιδέψει πίσω στο 1994 και να θυμηθεί την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο χώρο του heavy metal; Υπήρχε μεγάλη αβεβαιότητα τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην Ευρώπη για το μέλλον του ήχου, αφού σε εμπορικό επίπεδο, το grunge είχε ήδη πνίξει το μελωδικό metal, ενώ ακόμα και τα μεγαλύτερα ονόματα, επαναπροσδιόριζαν τον ήχο τους. Η προβολή του heavy metal είχε μειωθεί αρκετά και οι πρώτες φωνές για τον επικείμενο …. «θάνατό» του, άρχιζαν να ακούγονται. Συγκροτήματα που υπήρχαν από την εποχή του ’80 ή παλαιότερα, θεωρούταν ξαφνικά δεινόσαυροι, με το grunge να έρχεται 10 χρόνια μετά το punk και να κάνει στο hair spray, ό,τι έκανε το punk στο glitter.
Αποτέλεσμα αυτού, ήταν να υπάρξει μια αλλαγή πλεύσης από πολλούς καλλιτέχνες του χώρου. Για τους BLACK SABBATH η κατάσταση ήταν ακόμα πιο μπερδεμένη. Βλέπετε, η επανένωση της σύνθεσης του “Mob rules” είχε φέρει ενθουσιασμό στις τάξεις των οπαδών τους, όσο κι αν κάποιοι ξίνισαν με το σύγχρονο ήχο του “Dehumanizer”. Όμως η αναταραχή που οδήγησε στην δεύτερη φυγή του Ronnie James Dio και του Vinny Appice, ήρθε να επιβεβαιώσει την αστάθεια που επικρατούσε από το 1982 και για παραπάνω από μια δεκαετία. Έτσι, ήταν λογικό ο Iommi να γυρίσει στην δοκιμασμένη λύση του Tony Martin, προκειμένου να επιστρέψει η ηρεμία. Ο Martin άλλωστε, είχε κυκλοφορήσει προηγουμένως 3 συνεχόμενους δίσκους με τους BLACK SABBATH, έστω κι αν ο πρώτος (“Eternal idol”) γράφτηκε αρχικά για άλλον (Ray Gillen).
Ενδιάμεσα όμως, είχαν φουντώσει οι φήμες για επανασύνδεση της αρχικής σύνθεσης των SABBATH και ο τρόπος που ο Iommi έγραψε τις συνθέσεις με τον Butler, δεν ήταν απαραίτητα στο καλούπι του ονόματος της μπάντας. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό δίνει έναν διαφορετικό χαρακτήρα στο “Cross puproses”. Η επιβλητική και αναγνωρίσιμη φωνή του Martin, σίγουρα γεφύρωσε αρκετά τις απέναντι όχθες, αφού υπήρχαν έντονες πιέσεις, για να κυκλοφορήσει το άλμπουμ, υπό το όνομα του συγκροτήματος και όχι ως ένα project Iommi/Butler.
Μπορεί να βρίσκουμε αρκετές από τις μαγικές στιγμές του Βρετανού κιθαρίστα εδώ μέσα, όμως ταυτόχρονα, πρέπει να παραδεχτούμε πως υπάρχει μια έντονη διαφοροποίηση. Επιχειρηματολογώντας για το πρώτο, μπορούμε να αναφερθούμε στο σαγηνευτικό “Dying for love”, ή το καταπληκτικό “Crown of thorns”. Τραγούδια που ακολουθούν την παράδοση των “Tyr” και “Headless cross”. Το εναρκτήριο κιθαριστικό μέρος του “Evil eye” και η αρχή του “Immaculate deception” κουβαλούν την ενέργεια και την κλασική αισθητική του Tony Iommi. Το τελευταίο, σίγουρα ξεχωρίζει ως μια από τις καλύτερες ιδέες του στην όλη μετά-Ozzy εποχή. Αλλάζει ρυθμό, αλλάζει ύφος και σπρώχνει τον Martin σε μια από τις πιο συγκλονιστικές του ερμηνείες. Μιλώντας για το δεύτερο, εύκολα μπορούμε να αναφερθούμε στις πιο εναλλακτικές πινελιές όπως στο “Virtual death”, ή τα αντισυμβατικά “Back to Eden”, “Psychophobia” και το “Cardinal sin” που φέρνει περισσότερο σε Blackmore/Page, παρά στον ίδιο.
Το “Cross purposes” είναι ένα πανέμορφο άλμπουμ, το οποίο όμως μπέρδεψε τον κόσμο, πίσω στο 1994, σχετικά με την αυθεντικότητά του και την στροφή που έπαιρνε το συγκρότημα. Με τα χρόνια βέβαια, έχει εδραιωθεί στις συνειδήσεις των πιο πιστών, ενώ δεν αποτελεί έκπληξη πως πολλοί το αγνοούν. Ιδιαίτερα με την έλλειψη κάποιας επανακυκλοφορίας (άσχετα αν αυτή φημολογείται εδώ και χρόνια και όπως φαίνεται είναι πιο πιθανό από ποτέ να γίνει), την μειωμένη προώθηση από την δισκογραφική τους, την περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην μουσική βιομηχανία, αλλά και την περεταίρω πτώση τους με το “Forbidden” που ακολούθησε ένα χρόνο αργότερα, γίνεται αντιληπτό εύκολα, πόσο έχει παρεξηγηθεί το “Cross of thorns”.
Εύκολα, ξεχωρίζω τα “The hand that rocks the cradle”, “Dying for love”, “Cross of thorns”, το εναρκτήριο “I witness” και τo κορυφαίο “Immaculate deception”. Αν διαβάζετε αυτές τις γραμμές, σας προτρέπω να μην το παραλείψετε από την δισκοθήκη σας.
Did you know that:
- Αυτό είναι το μοναδικό άλμπουμ των BLACK SABBATH με τον Bobby Rondinelli (ex-RAINBOW και μετέπειτα drummer σε RIOT, Axel Rudi Pell, MSG, κ.ά.), ο οποίος βγήκε μαζί τους και στην περιοδεία που ακολούθησε.
- Το “Cross purposes” οδήγησε στην ηχογράφηση της εμφάνισής τους στο Hammersmith Apollo, τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς, η οποία εν τέλη κυκλοφόρησε το 1995, ως “Cross purposes live”. Εδώ ο Tony Martin παρουσιάζεται επίσημα να τραγουδά κομμάτια, απ’ όλες τις περιόδους των SABBATH.
- Στο τελευταίο τραγούδι, το “Evil eye” έχει επιβεβαιωθεί πως έχει συμβάλλει ο Eddie Van Halen. Το όνομά τους δεν αναφέρθηκε ποτέ στην κυκλοφορία, για καθαρά τυπικούς λόγους, αφού το συμβόλαιό του, δεν του το επέτρεπε.
- Η Ιαπωνική έκδοση του CD, περιείχε και το “What’s the use?” ως bonus track.
- Το πασίγνωστο single των SCORPIONS, “Send me an angel” από το “Crazy world”, είχε κυκλοφορήσει με δυο διαφορετικά εξώφυλλα. Το ένα από τα δύο, παρουσιάζει το συγκρότημα, μπροστά από τον ίδιο ακριβώς Άγγελο με φλεγόμενα φτερά, που υπάρχει και στο εξώφυλλο του “Cross purposes”.
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
