ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Adrenalize” – DEF LEPPARD
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1992
ΕΤΑΙΡEΙΑ: Mercury
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: DEF LEPPARD – Mike Shipley
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Joe Elliott
Κιθάρες – Phil Collen
Μπάσο – Rick Savage
Τύμπανα – Rick Allen
Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για ένα συγκρότημα να διαχειριστεί την επιτυχία. Πως μπορεί κάποιος να πατάει στα πόδια του όταν έχει κυκλοφορήσει δύο δίσκους τόσο ριζοσπαστικούς και ταυτόχρονα τόσο ποιοτικούς; Και δεν είναι μόνο αυτό. Πως μπορείς να διαχειριστείς την κατάσταση του να είσαι η νούμερο ένα μπάντα στον κόσμο. Μπορείς να κάνεις ακόμα μία υπέρβαση και να κυκλοφορήσεις έναν ακόμα δίσκο μνημείο; Οι απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα βρίσκουν απάντηση σε δύο λέξεις. DEF LEPPARD.
Σημείωση. Στο παρόν κείμενο δεν θα αξιολογήσουμε την ποιότητα του “Adrenalize”. Θεωρώ πως όποιος/όποια διαβάζει αυτές εδώ τις γραμμές καταλαβαίνει για τι δίσκο μιλάμε. Πληροφοριακά, εφτά singles, τα τρία υπερεπιτυχίες, Νο1 σε Αγγλία και Αμερική, 65 εβδομάδες στα charts, κάτι εκατομμύρια αντίτυπα πουλημένα. Μπορεί να τελειώσει εδώ το κείμενο; Εύκολα. Πάμε όμως να δούμε τι συνέβη πίσω από το “Adrenalize”, σε ένα μικρό Insider.
Αρχικά, το “Adrenalize” δεν θα ήταν το πέμπτο άλμπουμ του συγκροτήματος αλλά το έκτο. Το 1989 ήταν να κυκλοφορήσει το “Retroactive”. H εταιρεία τους ήταν έτοιμη να κυκλοφορήσει το “Love and affection” το όγδοο single του “Hysteria”. Οι LEPPARD θα μάζευαν τα b-sides και ήταν έτοιμοι να γράψουν 3-4 καινούργια τραγούδια ώστε να είναι έτοιμη η κυκλοφορία. Οι LEPS διαφώνησαν με την προοπτική ενός νέου single, ενώ παράλληλα ο Steve Clark άρχισε να μπαινοβγαίνει στις κλινικές αποτοξίνωσης. Κάπου εκεί το πράγμα πήγε πίσω και η εταιρεία τους αποφάσισε και τους ανήγγειλε να αρχίσουν να γράφουν τραγούδια για το νέο δίσκο.
Στις 8 Ιανουαρίου του 1991 ο Joe Elliott δέχεται ένα τηλεφώνημα από τον Cliff Burnstein. O Cliff Burnstein ανακοινώνει στον Joe τον θάνατο του Steve Clark. H τραγική ειρωνεία είναι πως έξι χρόνια πριν, ο έτερος συνεργάτης του Cliff Burnstein, Peter Mensch, είχε καλέσει τον Joe Elliott για να του ανακοινώσει το ατύχημα του Rick Allen…
Οι LEPPARD είχαν αρχίσει να γράφουν δειλά – δειλά νέα τραγούδια για επερχόμενο άλμπουμ από τα μέσα του 1988, όταν βρίσκονταν σε κατάσταση περιοδείας. Ηχογραφούσαν διάφορες ιδέες στα λεγόμενα multitracks για να μπορέσουν να τις συγκρατήσουν και να μην τις χάσουν. Μετά το θάνατο του Clark, το συγκρότημα ήταν αναγκασμένο να χρησιμοποιήσει αυτές τις ιδέες. Χαρακτηριστικά ο Phil Collen αναφέρει: «Καθόμουν και άκουγα τις ιδέες που είχαμε γράψει με τον Steve και άρχιζα να παίζω πάνω από τη μουσική, όταν συνειδητοποίησα πως παίζω κιθάρα παρέα με ένα φάντασμα». ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ…
Το πρώτο επίσημο τραγούδι που ακούσαμε από το “Adrenalize” -χωρίς να το ξέρουμε τότε- ήταν το 1989 στα MTV Awards…έπαιξαν live το “Tear It Down” (που ήταν b’ side σε ένα από τα singles του “Ηysteria”), μπήκε στο δίσκο και είναι η τελευταία εμφάνιση του Steve με τους LEPPARD στην τηλεόραση. Επίσης, ήταν το πρώτο άλμπουμ από την εποχή του “High ‘n’ dry” που δεν ηχογραφήθηκε με τον Mutt Lange σαν παραγωγό. Βέβαια, οι LEPPARD πρέπει να πλήρωσαν έναν σκασμό λεφτά σε τηλεφωνήματα, καθώς είχαν το κάνει το ακουστικό σκουλαρίκι συνομιλώντας άπειρες ώρες με τον Mutt Lange που τους έδινε οδηγίες διά τηλεφώνου. Ο Mutt Lange ηχογραφούσε εκείνη την εποχή το “Walking up the neighbours” του BRYAN ADAMS.
Είναι το μοναδικό άλμπουμ των LEPPARD που ηχογραφήθηκε σαν τετράδα! Ο Viv Cambell ανακοινώθηκε στη συναυλία στη μνήμη του Friddie Mercury. Εκεί είδε ο κόσμος το νέο κιθαρίστα των DEF LEPPARD. Και μίας και είπα τετράδα, το “Let’s get rocked” είναι το μοναδικό single της μπάντας που εμφανίζονται ως τετράδα. Επίσης, να αναφερθεί πως το “Let’s get rocked” έφτασε στο νούμερο δύο των charts. Δεν έγινε νούμερο ένα για…146 κόπιες!
Δεύτερα φωνητικά στον δίσκο κάνουν οι THE SIDEWAYS MOB. Ποιοι είναι αυτοί; Είναι οι LEPPARD, o Mutt Lange, o Dave Steele και ο John Sykes! Τα πλήκτρα στο “Stand up” είναι παιγμένα από τον Philip Nicholas, ο οποίος έχει κάνει και όλο το programming του “Hysteria” ενώ έχει συνεργαστεί με μεγάλη επιτυχία με τον Michael Bolton. Τέλος, το μάτι στο εξώφυλλο ανήκει στο μοντέλο Miles Kendrick.
H τελευταία νότα που έγραψε ο Steve Clark ήταν το “When love and hate collide”
Δε νομίζω πως χρειάζεται κάτι παραπάνω να ειπωθεί για το “Adrenalize”. Με συγχωρείτε για το μακροσκελές κείμενο αλλά δεν ήθελα να γράψω λόγια τα οποία έχουν γραφτεί κατά κόρον. Επέλεξα ένα πιο «εγκυκλοπαιδικό» κείμενο. Καλή ανάγνωση!
Ντίνος Γανίτης
