a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Fear, emptiness, despair” – NAPALM DEATH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1994
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Earache
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Pete Coleman
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Barney Greenway
Κιθάρες – Mitch Harris
Κιθάρες – Jesse Pintado
Μπάσο – Shane Embury
Drums – Danny Herrera
Πειραματισμού το ανάγνωσμα. Το σπρώξιμο των ορίων, η αποθέωση της καλλιτεχνικής ελευθερίας και της συνθετικής αρετής ενός μουσικού, έξω από τα νερά του. Υπάρχουν ορισμένες μπάντες που ΛΑΤΡΕΥΩ οι οποίες το έχουν κάνει με συμπαγή/συνεπή τρόπο (όχι, οι METALLICA ΔΕΝ είναι μια από αυτές, παρότι με μάθανε να είμαι ανοιχτόμυαλος – αγαπάω το “Load”, θεωρώ άνισο φουλ το “ReLoad” και χάλι το “St. Anger”). Ως εκ τούτου, η αγαπημένη μου πειραματική περίοδος λατρεμένης μπάντας, είναι η περίοδος ‘92 – ‘99 των KREATOR. Η αμέσως επόμενη τέτοια περίοδος, ανήκει στους λατρεμένους πιονέρους του grindcore από το Birmingham, NAPALM DEATH και αφορά την υπερπαραγωγική τετραετία ‘94 – ‘98, με τους τέσσερις εξαίρετους δίσκους σε σχεδόν συναπτές χρονιές (‘94, ‘96, ‘97, ‘98 – χώρια τα EP/splits πριν και μετά). Αν μη τι άλλο, δεν μπορείς να τους πεις τεμπέληδες!
Σήμερα, γυρίζουμε στα 1994. Μετά το απόλυτα αγαπημένο μου δίδυμο των “Harmony corruption”/”Utopia banished” οι NAPALM DEATH σχεδιάζουν το επόμενο τους βήμα με ρυθμό σταθερό και σίγουρο. Φυσικά, πιστοί στη φύση τους, βγάζανε πάντα μικρές κυκλοφορίες στη γύρα. Δώστου τα πλήρη “Peel sessions” (‘87, ‘88 ΚΑΙ ‘90), δώστου “Nazi punks fuck off” 7” εντός του ‘93 όλα. Αρχές Μαΐου, όταν ο δίσκος είχε ολοκληρωθεί, άρχισε η προώθηση με το πρώτο 7” single. Το γκρουβαριστό μα και γκαζωμένο “Hung” με το “Truth drug” σαν b-side, θα άνοιγαν την όρεξη των οπαδών των Βρετανών, ως την ώρα που ο δίσκος θα λάμβανε τη θέση του στα ράφια των δισκοπωλείων. Αξίζει να σημειωθεί πως ήταν σε χρώμα κόκκινο και καφέ, ενώ εδώ παρατηρούμε μια οικεία τακτική μπαντών: είχε ως εξώφυλλο, μια λεπτομέρεια του εξωφύλλου του επερχόμενου full-length.
Κάπως έτσι, τη τελευταία μέρα του Μαΐου, σαν σήμερα δηλαδή, κυκλοφορεί το “Fear, emptiness, despair”. To παγωμένα μπλε εξώφυλλο του με την απελπισμένη φάτσα, το αλλαγμένο λογότυπο, το ίδιο το συγκρότημα, να αναφέρεται σε μπάντες όπως οι SKINNY PUPPY, οι JANE’S ADDICTION, οι SOUNDGARDEN, οι SONIC YOUTH και οι HELMET (συγκεκριμένα το “Strap it on”) ως επιρροές στην αλλαγή κατεύθυνσης. Όλα προμήνυαν ότι κάποιοι θα το μισήσουν αυτό το δίσκο. Ποσώς μας ενδιαφέρει γι’ αυτούς τους κάποιους, μια και εμείς το αγαπήσαμε από τις πρώτες νότες του “Twist the knife (slowly)” (περισσότερα επ’ αυτού παρακάτω). “Feeling like a knife’s being twisted in the hole of how it is” ωρύεται ο Barney και το νιώθεις μαζί του. Πιο διαφορετικής λογικής, όπως προείπαμε, NAPALM DEATH.
Οι υποψίες υπήρχαν από το “Contemptuous” στο “Utopia banished” ότι οι κύριοι ακούνε πράγματα και δεν έχουν παρωπίδες, οπότε εδώ είχαμε μια απτή επιβεβαίωση αυτού. Βιομηχανική σε σημεία, ασήκωτη γκρούβα και όγκος σε κομμάτια όπως αυτό, το “Armageddon x7”, το καταστροφικό “Remain nameless” (μια αύρα GODFLESH ή και FEAR FACTORY στον αέρα), έχουμε το πιο βιομηχανικά παγωμένο “State of mind” (τι μπάσιμο), μη ξεχνώντας στο “Plague rages” (με το πωρωτικό του video clip) και το “Primed time” να γκαζώσουν, θυμίζοντας μας, ποια μπάντα ακούμε.
Σε πιο mid-tempo μοτίβα κινείται το “More than meets the eye” και το “Retching on the dirt” τα οποία εξακολουθούν να σε σκοτώνουν χωρίς έλεος, προτού το “Fasting on deception” και το φονικό “Throwaway” σε κοπανήσουν στο τοίχο για τελευταία φορά! Ξεχωριστή αναφορά οφείλει να γίνει στα “Truth drug” (b-side του “Hung” EP) και “Living in denial” που ήταν bonus στο digipak του δίσκου, δίνοντας μας λίγη ακόμα γκρουβάτη βία, κλείνοντας με το ζόρι τα συνολικά 45 λεπτά. Οι NAPALM DEATH, τολμώ να πω δείξανε πως γίνεται ο υγιής πειραματισμό και η ανανέωση σε ένα συγκρότημα που έχει ήδη εδραιώσει μια βάση οπαδών, ένα . Πως δηλαδή, να βάζεις καινούργια δεδομένα (εν προκειμένω industrial/groove υφής) στη μουσική σου, τηρώντας την ταυτότητα σου, χωρίς να ακούγεσαι παρωχημένος/”μια από τα ίδια”. Ο δίσκος, τους έστειλε σε περιοδείες με ENTOMBED, OBITUARY και MACHINE HEAD, μεγαλώνοντας κι άλλο το όνομα τους!
30 χρόνια μετά, τα τραγούδια του “Fear, emptiness, despair” έχουν ωριμάσει τόσο μα τόσο ωραία, με το συγκρότημα να διατηρεί στοιχεία τέτοιου τύπου διασκορπισμένα στις ύστερες δουλειές του. Δείγμα του πόσο καλό τους έκανε αυτή η τετραετία.
Did you know that?
– Το εναρκτήριο “Twist the knife (slowly)” βρίσκεται στο soundtrack της πρώτης ταινίας “Mortal kombat” (1995). Μάλιστα, ακούγεται στη ταινία σε μια από τις πρώτες σκηνές! Αυτά άνοιξαν σε μεγαλύτερα κοινά τους NAPALM DEATH, σε συνδυασμό με την συνεργασία Earache και Columbia.
– Εσείς το ξέρατε ότι το “Fear, emptiness, despair” είναι το λιγότερο αγαπημένο άλμπουμ του Embury; Κι όμως! Σε μια συνέντευξη το 2017 στο Decibel, όπου κατέτασσε τη δισκογραφία των Βρετανών, είπε πως το γεγονός ότι ο Greenway έμενε στο Λονδίνο και οι υπόλοιποι στο Birmingham, σε συνδυασμό με την υψηλή εταιρική επιρροή στο συγκρότημα κατά την δημιουργία του άλμπουμ, ήταν παράγοντες που υπονόμευσαν το τελικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, παραμένει περήφανος για την ειλικρίνεια του δίσκου και το ότι η μπάντα ακολούθησε τη καρδιά της.
– Ο αρχικός τίτλος του δίσκου, ήταν “Under rule”, αλλάζοντας για άγνωστο λόγο σε “Fear, emptiness, despair”.
Γιάννης Σαββίδης
