ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Metal Heart” – ACCEPT
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1985
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: RCA (Ευρώπη)/Portrait/Epic(Αμερική)
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Dieter Dierks
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Udo Dirkschneider
Κιθάρες – Wolf Hoffmann/Jörg Fischer
Μπάσο – Peter Baltes
Drums – Stefan Schwarzmann
Οι ACCEPT το 1985, είχαν θέσει ήδη πολύ γερά θεμέλια στο metal στερέωμα, αφού κυρίως την διετία 1981-1983, με τα άλμπουμ τους “Breaker”, “Restless and wild” και “Balls to the wall”, κατάφεραν να δημιουργήσουν δουλειές που χαρακτηρίζουν και ορίζουν ένα ολόκληρο ιδίωμα. Τρεις δίσκοι, που όποιο metal στυλ και αν αρέσκεται ένας οπαδός να ακούει, δεν θα πρέπει να λείπουν από την δισκοθήκη του. Τρεις δισκογραφικές κυκλοφορίες, με τραγούδια, που θα διεγείρουν για πάντα τις αισθήσεις των metal οπαδών.
Κάποιες φορές, παρόλο που δεν είμαι μουσικός, προσπαθώ να «βάλω» τον εαυτό μου στην θέση των μελών ενός συγκροτήματος που δυο χρόνια πριν έχει κυκλοφορήσει έναν «κολοσσιαίο» δίσκο σαν το “Balls to the wall”, προσπαθώντας να νιώσω λίγο το πως αντιμετωπίζουν την επόμενη δισκογραφική τους κίνηση. Θεωρώ πως σίγουρα θα έχουν ένα άγχος για το τελικό αποτέλεσμα, αφού αφενός οι συγκρίσεις είναι πάντα αναπόφευκτες, αφετέρου προσδοκούν στην εμπορική επιτυχία, για να διατηρείται ενεργό το γκρουπ. Όταν όμως αναφερόμαστε σε μουσικούς που η λέξη «ταλέντο» είναι «ποτισμένη» μέσα τους, είναι σύνηθες ο ακροατής να λαμβάνει μόνο θετικά αποτελέσματα, όπως έγινε με το “Metal heart”.
Οι ACCEPT, με τα τότε προηγούμενα άλμπουμ τους, είχαν δημιουργήσει μια άκρως αναγνωρίσιμη ηχητική ταυτότητα με το μουσικό μοτίβο που ακολουθούσαν, στην οποία «πάτησαν» και στην τότε νέα δουλειά τους. Θέλησαν απλά να συνεχίσουν την πολύ καλή πορεία που είχαν πάρει, κάτι που σαφώς κατάφεραν.
Ακούγοντας το άλμπουμ, οι πιο παρωπιδιασμένοι οπαδοί, αφού τα τότε χρόνια οι απόψεις ήταν κάπως πιο στερεοτυπικές, ίσως ξίνισαν λίγο, αφού το group αποφάσισε να κυκλοφορήσει πιο εμπορικές συνθέσεις, σχετικά με το τότε πρόσφατο παρελθόν του. Σαφώς το metal στοιχείο ήταν διάχυτο σε κάθε τραγούδι, αλλά στην νέα δουλειά υπήρχαν έντονες και οι πιο hard rock καταβολές σε μέρη και στοιχεία, της καριέρας τους.
Παρόλα αυτά στο “Metal heart”, ακολουθήθηκε η συνταγή των παρελθοντικών ετών. Το στυλ και ύφος δόμησης των συνθέσεων που είχαν γνωρίσει οι ακροατές από το συγκρότημα, τηρήθηκε στο έπακρο και έτσι το άλμπουμ πήρε επάξια την σκυτάλη από την προηγουμένη δουλειά. Μπορεί σε σύνολο τραγουδιών να μην ήταν ακριβώς στο ίδιο συνθετικό επίπεδο, αλλά και πάλι το καθένα, είχε αυτό το χαρακτηριστικό ριφ πάνω στο οποίο ήταν «χτισμένη» όλη η σύνθεση. Για ακόμα μια δουλειά υπήρχαν οι catchy μελωδίες στην κιθάρα και στις φωνητικές γραμμές, σήμα κατατεθέν των ACCEPT, αλλά και τα refrain που σε έκαναν να τα τραγουδάς, κάποια συνεχώς, με έναν frontman να εκπέμπει και πάλι με την ερμηνεία του, αυτή την «οργή» που μας είχε συνηθίσει, από τα ηχεία.
Τα μέλη του συγκροτήματος, για άλλη μια δισκογραφική κυκλοφορία, χάρισαν στο οπαδό τραγούδια, άμεσα στην ακρόαση, χωρίς μουσικούς φανφαρονισμούς, τα οποία ακόμα και με λίγες, αλλά ουσιαστικές ακροάσεις, έγερναν εύκολα και γρήγορα την ζυγαριά προς τον άκρατο ενθουσιασμό και τα συναισθήματα χαράς, για το άκρως ποιοτικό ηχητικό αποτέλεσμα. Σχεδόν όλα είχαν αυτή την συνεχή ξεσηκωτική διάθεση σε κάθε σημείο του δίσκου, με συνθέσεις που κινούνταν κυρίως σε πιο mid-tempo ρυθμούς, αλλά και άλλες, λιγότερες, που ο μετρονόμος «έτρεχε» πιο γρήγορα. Τραγούδια που ναι μεν κάποια είχαν πιο εμπορικά μέρη, και πάλι όμως θα «έσφυζαν» από έναν άκρατο δυναμισμό, με το τρόπο που τα μέλη του συγκροτήματος το αντιλαμβάνονταν, και ήθελαν να το προσέφεραν στο κοινό. Συνθέσεις που όταν είχαν πιο υψηλές ταχύτητες θα σε ξεσήκωναν άμεσα, ενώ οι πιο mid-tempo θα είχαν ένα τέτοιο ηχητικό groove, που ακούγοντάς τες, ασυναίσθητα θα σε καθήλωναν.
Τα “Midnight mover”, “Up to the limit”, “Wrong is right”, “Screaming for a love-bite”, “Too high to get it right”, “Living for tonite” και φυσικά το ομώνυμο all time classic, θα μνημονεύονται σαν αντιπροσωπευτικά δείγματα τέχνης από μουσικούς που είχαν το χάρισμα να τα δημιουργούν αβίαστα. Όσο και αν κάποιος ήταν πιο «κολλημένος» στις προηγούμενες δουλειές, δεν γινόταν να αδιαφορήσει ακούγοντας τα. Νομίζω πως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι αποτελούν ωδή στην δισκογραφική κληρονομιά του συγκροτήματος, αφού ότι εμπεριέχεται στο “Metal heart”, είναι ένας ωραίος ηχητικός συνδυασμός heavy και hard rock στοιχείων, με κύριο συστατικό τις ευφάνταστες μελωδίες, κάτι που το group μας προσέφερε συχνά.
Όπως είχα γράψει και για το “Breaker”, θυμάμαι από μικρός πόσο «τραβούσε» τον οπαδό το εξώφυλλο σε μια metal κυκλοφορία. Έτσι και αυτό του “Metal heart”, μπορεί σε κάποιους ακόμα και σήμερα να μην αρέσει τόσο, βλέποντας το όμως σαν μια απλή εικόνα, χωρίς το logo του group και τον τίτλο του δίσκου, και ασχολείσαι με την heavy metal μουσική, πάντα θα αναγνωρίζεις σε ποια κυκλοφορία αναφέρεται, κάνοντας το και αυτό ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά σχέδια τους. Προσωπικά, θεωρώ πως το συγκρότημα, ήθελε κάθε του «κίνηση» να είναι αξιοπρόσεκτη, οπότε και η επιλογή του τίτλου αλλά και του εξωφύλλου ίσως δεν έγιναν τυχαία, αποδεικνύοντας ότι ο επαγγελματίας λογίζεται σε κάθε τι που κυκλοφορεί στην αγορά.
Το εν λόγω άλμπουμ για πολλούς, «έκλεισε» μια «χρυσή σε δημιουργία και έμπνευση» εποχή ενός συγκροτήματος που μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο, είχε κυκλοφορήσει δίσκους που πρέπει να τους ακούς και απολαμβάνεις στην ολότητά τους. Η εν λόγω δουλειά θα γιγάντωνε περισσότερο την φήμη και την αίγλη που θα είχε το γκρουπ, «φέρνοντας» ακόμα πιο πολλούς οπαδούς, αποτυπώνοντας το ηχητικό στίγμα που ήθελαν να προσφέρουν οι ACCEPT στο κοινό. Το άλμπουμ από τότε λογίζεται σαν μια από τις ωραιότερες και αντιπροσωπευτικότερες δουλειές τους, και ας είχε πιο «ελαφριά» μέρη και σημεία σε τραγούδια. Τότε ίσως ηχούσε περίεργα, με την πάροδο των ετών όμως, το άλμπουμ κατάφερε να διατηρηθεί ακμαίο στον χρόνο, και αυτό του δίνει μια μοναδική δυναμική σε όλη την δισκογραφία του σχήματος.
Did you know that?
– Παρόλο που το γκρουπ είχε ηχογραφήσει και παλιότερα στα Dierks Studios, το “Metal heart” θα ήταν η πρώτη δουλειά στην οποία την παραγωγή θα έκανε ο ιδιοκτήτης τους, Dieter Dierks.
– Μετά από τέσσερα χρόνια δισκογραφικής απουσίας, θα επέστρεφε στο group ο Jörg Fischer, αντικαθιστώντας τον Herman Frank. Παρόλο που στα credits του δίσκου εμφανίζεται σαν ρυθμικός κιθαρίστας, σε δυο συνθέσεις του άλμπουμ (“Wrong is right” και “Living for tonite”), θα είχε και lead ρόλο.
– Ο Wolf Hoffmann έχει πει για το άλμπουμ: «Είχαμε διαβάσει ένα άρθρο ότι κάποιος δούλευε σε μια τεχνητή καρδιά και ότι μια μέρα όλοι θα έχουν μια ηλεκτρονική καρδιά. Μιλούσε, σε γενικές γραμμές, για το πώς όλο και περισσότερο η ανθρωπότητα απορροφάται από την καθημερινή ζωή και αντικαθίσταται όλο και περισσότερο από μηχανές. Δεν είναι κάτι νέο τώρα πια, αλλά τότε ήταν κάπως πρωτόγνωρο. Η αρχική ιδέα του εξωφύλλου ήταν να υπάρχει ένα ολόγραμμα μιας μεταλλικής καρδιάς, αλλά εξαιτίας του προϋπολογισμού καταλήξαμε σε ένα πιο παραδοσιακό εξώφυλλο».
– Το άλμπουμ θα ήταν το πρώτο των ACCEPT που θα γινόταν ψηφιακά mastered.
– Το τραγούδι “Metal heart” εμπεριέχει μέρη δύο διάσημων θεμάτων της κλασσικής μουσικής: του “Slavonic March” του Τσαϊκόφσκι (στην εισαγωγή) και του “Für Elise” του Μπετόβεν στο κύριο riff και σόλο. Διασκευάστηκε το 1998 από τους DIMMU BORGIR και βρίσκεται στο άλμπουμ-συλλογή τους “Godless savage garden”.
– Το “Midnight mover”, που μιλάει για έναν διακινητή ναρκωτικών, είναι ένα από τα πιο εμπορικά τραγούδια του συγκροτήματος. Στο video clip έχει χρησιμοποιηθεί η bullet time τεχνική γυρίσματος.
– Το “Teach us to survive”, έχει πολλά jazz στοιχεία στο τρόπο σύνθεσης του.
– H έκδοση του 2002 του digitally remastered CD, έχει δυο bonus ζωντανά ηχογραφημένα τραγούδια, τα “Love child” και “Living for tonite”, και τα δυο από το live EP “Kaizoku-ban”. Η έκδοση του 2013 από την Αγγλική δισκογραφική εταιρία Hear No Evil Recordings, εμπεριέχει όλο το live EP.
– Ένας φανατικός οπαδός του group που αρέσκεται να συλλεγεί κυκλοφορίες των ACCEPT, για να αποκτήσει μερικές του “Metal heart”, θα πρέπει να δώσει ένα άκρως μεγάλο ποσό, αφού υπάρχουν εκδόσεις βινυλίου μόνο από συγκεκριμένα εργοστάσια κοπής δίσκων, πολλές εκδόσεις του άλμπουμ σε κασέτα, εκδόσεις CD που έχουν διαφορετικό artwork από το πρωτότυπο, όπως η Γαλλική ή και εκδόσεις CD που απλά ο δίσκος έχει διαφορετική εμφάνιση στην επιφάνειά του. Αν βρείτε λίγο χρόνο και θέλετε, ανατρέξτε στο discogs για να δείτε όλες τις επίσημες εκδόσεις, πιο αναλυτικά.
– Για έναν ακόμα δίσκο την στιχουργική επιμέλεια θα είχε και η Gaby Hauke (“Deaffy”), σύζυγος του Hoffmann.
Θοδωρής Μηνιάτης
