a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ – “Distant satellites” – ANATHEMA
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ – 2014
ΕΤΑΙΡΙΑ – Kscope
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ – Christer-Andre Cederberg
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ
Vincent Cavanaugh – κιθάρες, φωνητικά
Daniel Cavanaugh – κιθάρες, πλήκτρα
Jamie Cavanaugh – μπάσο
Lee Douglas – φωνητικά
John Douglas – ηλεκτρονικά τύμπανα, πλήκτρα
Daniela Cardoso – τύμπανα
Τέταρτη μέρα σήμερα του Ιουνίου και, σαν σήμερα, κυκλοφόρησε το 2014 το δέκατο άλμπουμ των πολύ αγαπητών στο ελληνικό κοινό ANATHEMA, “Distant satellites”. Είναι το πρώτο άλμπουμ με τον Daniel Cardoso πίσω από τα τύμπανα αφού ο John Douglas ανέλαβε τα ηλεκτρονικά τύμπανα και τα πλήκτρα. Είναι επιπλέον ο τρίτος δίσκος των ANATHEMA που βασίζεται στην πετυχημένη συνταγή του “We’re here because we’re here” και που τους έφερε υπό τη στέγη της prog εταιρίας Kscope.
Πιο συγκεκριμένα, τα αδέρφια Cavanaugh άρχισαν να επιδεικνύουν ολοένα και περισσότερες επιρροές από τους PINK FLOYD, ήδη από το “Judgement”, και με το “We’re here because we’re here” από τους MOGWAI και εν γένει το post rock ιδίωμα. Μιλούσαμε τότε για ακόμα μια μεταμόρφωση και ένα νέο μουσικό και ηχητικό μονοπάτι, έχοντας εξερευνήσει πιο πριν εκείνο των RADIOHEAD. Με τον διάδοχο, το αριστουργηματικό “Weather systems”, γίναμε μάρτυρες του πιο άρτιου ίσως κράματος που εμπεριείχε όλα όσα έκαναν τους ANATHEMA αυτό που έμελλαν να γίνουν. Και ύστερα, κατ’ εμέ και όχι μόνο, άρχισε μια αναπόφευκτη πτώση με το “Distant satellites” λίγο πριν το άδοξο τέλος της μπάντας που λείπει σε πολλούς από μας μέχρι και σήμερα.
Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στο Όσλο στα Cederberg studios υπό την εποπτεία του Christer-Andre Cederberg με μια μικρή συνδρομή από τον Steven Wilson στο μιξάρισμα. Ο τελευταίος φαίνεται να είναι παρών παντού τη περίοδο εκείνη μιας και το ιδιαίτερο μουσικό και ηχητικό κράμα που έχτισε αποτελεί τη βάση για πολλά γκρουπ στα 10s, ανάμεσα τους και οι ANATHEMA. Στο “Distant satellites” όμως ακούμε ένα συγκρότημα που κοιτούσε σχεδόν αποκλειστικά προς post rock μονοπάτια με κομμάτια που βασίζονται σε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο με την ένταση να χτίζεται σταδιακά και μεθοδικά με πίστη στη συνταγή των MOGWAI τους οποίους έχουν παραθέσει συχνά ως αγαπημένη μπάντα.
Στο πλαίσιο αυτό, οι ANATHEMA επιδεικνύουν τρομερή έφεση προς το συναίσθημα, ενίοτε υπόκωφο ενίοτε έντονο, με το υπέροχο πιάνο και τις ερμηνείες των Vincent Cavanaugh και Lee Douglas η οποία εδώ έχει σημαίνοντα ρόλο. Αυτό που προσωπικά με ξένισε και που συνεχίζει να με ενοχλεί είναι η επανάληψη, κάτι που αναπόφευκτα θα συνέβαινε απ’ τη στιγμή που το συγκρότημα βασίστηκε σε μια συνταγή, έστω και πετυχημένη για ένα διάστημα. Τα post rock μοτίβα εδώ ακούγονται λίγο πολύ ίδια και, όπως προστάζει και το είδος στη τελική, δημιουργούν μια μονοτονία που πιστεύω δεν ταίριαζε στους ANATHEMA μιας και πάντοτε πειραματίζονταν και δεν έμεναν στάσιμοι. Με το “Distant satellites” ωστόσο, μου φαίνεται πως είχαν αρχίσει να βαλτώνουν και να ξεμένουν από ιδέες και έμπνευση, με κάποιες μοναδικές εκλάμψεις εδώ και κει όπως στο υπέροχο “Ariel” και το “Anathema”, το πρώτο με την Douglas να συγκινεί όπως πάντα και, το δεύτερο, με την πιο doom ατμόσφαιρα.
Είπα παραπάνω πως οι ANATHEMA αρέσκονταν να πειραματίζονται και να μπλέκουν άλλα είδη και στυλ, κάτι που κάνουν στο δέκατο τους άλμπουμ αλλά όχι και τόσο πετυχημένα πάλι. Έτσι, συναντάμε σε αρκετά σημεία πολλά στοιχεία από dance μουσική και pop μπάντες όπως FLORENCE AND THE MACHINE και τους COLDPLAY. Στο ομώνυμο τραγούδι κάπως κολλάει όμορφα αυτή η πρόσμιξη, αλλά όχι αλλού. Από δίσκο σε δίσκο, οι πειραματισμοί των ANATHEMA ήταν πάντοτε κάπως αμήχανοι, τουλάχιστον στην αρχή και προτού αποκρυσταλλωθούν. Οι pop επιρροές εδώ επομένως θα μπορούσαν να ακουστούν πιο άρτιες στον επόμενο δίσκο, κάτι που δεν συνέβη αφού η μπάντα με τον ενδέκατο δίσκο της, “The optimist”, το πήγε πάλι αλλού και ύστερα χτυπήθηκε από την πανδημία, δίχως απ ότι φαίνεται επιστροφή.
Did you know that:
- Το τραγούδι “Anathema” ήταν μια σύνθεση του Daniel Cavanaugh την οποία έγραψε αυτοσχεδιάζοντας στο πιάνο που υπήρχε στο σαλόνι ενός ξενοδοχείου. Ο Vincent τον άκουσε να παίζει το εισαγωγικό άρπισμα και τον ακολούθησε. Το κομμάτι μιλάει για τη διαδρομή της μπάντας, τα πάνω και τα κάτω τους.
Φίλιππος Φίλης
