ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Super collider” – MEGADETH
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2013
ΕΤΑΙΡΙΑ: Tradecraft / Universal
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Johnny K – Dave Mustaine
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Dave Mustaine – κιθάρα, φωνητικά
Dave Ellefson – μπάσο
Chris Broderick – κιθάρα
Shawn Drover – ντραμς
Όταν μιλούν φίλοι των MEGADETH για το πόσο κακό ήταν το “Risk”, πάντα τους δείχνω δίσκους όπως το “Th1rt3en” και τούτο εδώ το άλμπουμ, για το οποίο γράφουμε τώρα, το “Super collider”. Γενικώς, από την περίοδο του “The world needs a hero”, είχα μία δική μου, προσωπική, μανιέρα με το συγκρότημα, που μετά από κάθε δίσκο που μου άρεσε, έβγαζαν κάτι που μου άρεσε λιγότερο. Ούτε δύο συνεχόμενους δίσκους που να λιώσω, ούτε δύο συνεχόμενους που να μου γυρίζουν τα μάτια.
Προσωπικό γούστο, “The world needs a hero”, απογοητευτικό, που το διαδέχτηκε το πολύ καλό “The system has failed”. Το “United abominations”, στο σύνολό του ήταν ένα άνισο άλμπουμ, με καλές αλλά και μέτριες στιγμές, που όμως το ακολούθησε το κολοσσιαίο, κατ’ εμέ, “Endgame”. Όταν βγήκε το “Th1rt3en”, είπα ότι τηρείται η σειρά, οπότε περίμενα αναλογικά το “Super collider” να είναι δισκάρα. Ιδιαίτερα όταν το “Th1rt3en”, ήταν ένας δίσκος που πολλά από τα τραγούδια του ήταν γνωστά από παλαιότερες δουλειές, ως bonus tracks κτλ, ήταν σαφές πως είτε ο Mustaine ήθελε να απαλλαγεί από το συμβόλαιό του με τη Roadrunner, είτε δεν υπήρχε έμπνευση ούτε για δείγμα. Προτιμώ να έχω στο μυαλό μου, την πρώτη εκδοχή, βέβαια.
Το πρώτο single, ήταν το “Dance in the rain”, που είχε και τη συμμετοχή του David Draiman των DISTURBED, που τραγουδά με το ύφος του Mustaine και είναι τρομερά δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς (όπως έγινε με την επανεκτέλεση του “Spillways” των GHOST, όπου ο Joe Elliott των DEF LEPPARD ακούγεται ακριβώς σαν τον Papa Emeritus). Καλό κομμάτι, που είχε vibes από “Countdown to extinction” και “Youthanasia”, χωρίς βέβαια να είχε θέση στα τεράστια αυτά άλμπουμ, λέμε τώρα. Το “Kingmaker”, που ήταν το δεύτερο single και ήταν διαθέσιμο για streaming από το site τους, ήταν συμπαθητικό.
Κάπου εκεί τελειώνουν τα καλά νέα για το “Super collider”. Αν εξαιρέσει κανείς το old school “Built for war”, οι καλές στιγμές του άλμπουμ ισοδυναμούν με ένα, άντε ενάμιση κανονικό τραγούδι MEGADETH. Η απάντηση στο ερώτημα «Γιατί ρε Dave»; Ίσως έχουν να κάνουν και με την εταιρία. Η Tradecraft, είναι μία εταιρία που δημιουργήθηκε από τη Universal για να βγάζει ο Mustaine τους δίσκους του με τους MEGADETH και προφανώς ο Megadave ήθελε να τους (από)δείξει ότι μπορεί να βγάλει εμπορικούς δίσκους.
Η αλήθεια είναι, ότι εμπορικά πήγε συμπαθητικά, αφού έφτασε και μέχρι το #6 στο Billboard και σε μερικές χώρες έκανε ικανοποιητικά πλασαρίσματα. Το θέμα είναι ότι δέκα χρόνια αργότερα, όχι μόνο κανείς δεν θυμάται το άλμπουμ αυτό, αλλά ότι όλοι προσπαθούν να το ξεχάσουν κιόλας. Σε προσωπικό –πάλι- επίπεδο, θυμάμαι μόνο το τρισδιάστατο εξώφυλλο, το γεγονός ότι τη διασκευή στο “Cold sweat” των THIN LIZZY, την είχα ακούσει από τους SODOM 20+ χρόνια πριν και πέραν τούτου ουδέν. Ειλικρινά, δεν άκουσα ποτέ άλλοτε το άλμπουμ αυτό, μετά από τις 4-5 πρώτες ακροάσεις και μετά αναπαύτηκε στα ράφια της δισκοθήκης μου, παίρνοντας θέση δίπλα στο “Th1rt3en”, ώστε να αποφεύγω να ακούω και τα δύο… Για μια ακόμη φορά, αποδείχτηκε ότι όταν καλλιτέχνες όπως οι MEGADETH, προσπαθούν να γράψουν κάτι έξω από τα νερά τους, μόνο και μόνο για να κάνουν εμπορική επιτυχία, ο πάταγος της αποτυχίας είναι ακόμα πιο εκκωφαντικός.
Did you know that:
- Ο τίτλος “Super collider”, υπήρχε από την εποχή του “Cryptic writings”, αφού η αρχική ονομασία του “Disintegrators”, ήταν “Super collider”.
- Αυτός ήταν ο τελευταίος δίσκος και για τον Chris Broderick, αλλά και για τον Shawn Drover.
Σάκης Φράγκος
