A day to remember… 4/9 [SYSTEM OF A DOWN]

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Toxicity” – SYSTEM OF A DOWN
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2001
ΕΤΑΙΡΙΑ: American Recordings
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Rick Rubin, Daron Malakian, Serj Tankian
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Serj Tankian
Κιθάρες, φωνητικά – Daron Malakian
Μπάσο – Shavo Odadjian
Drums – John Dolmayan

Ξαναβάζω το δίσκο που λες αγαπητέ αναγνώστη, και μου έρχονται όλες οι αναμνήσεις ως παιδί Γυμνασίου-Λυκείου που το πρωτοάκουγε με πώρωση (με τα πιο φρέσκα να ήταν τα εκπληκτικά “Mesmerize”/”Hypnotize”). Μετά λέει 20 χρόνια από το “Toxicity”, τον αγαπημένο μου δίσκο των μεγάλων Αμερικανο-Αρμένιων SYSTEM OF A DOWN. Για την ιστορία, ο δίσκος που τους έκανε γνωστούς ακόμα και στη μάνα σας. To δεύτερο άλμπουμ τους, που ήρθε μετά το σοκ του ομώνυμου ντεμπούτου του ‘98. Ξέρετε οι Έλληνες ποιο λέω! Αυτό μωρέ, που τους έφερε μαζί με SLAYER εδώ, και τους ρίχνατε μπουκάλια που να σας πάρει ο διάολος και τώρα παρακαλάτε μπας και περάσουν από Ελλάδα! Αλλά μη συγχυστώ μέρα που είναι. Ας δώσω τόπο στην οργή και να περάσουμε στο δια ταύτα.

Τι 20 ρε παιδιά, μας δουλεύετε; Σαν χθες μου φαίνεται που μου το δάνειζε συμμαθητής μου, ακούγοντάς το δίπλα σε SLIPKNOT και LINKIN PARK,  ανακαλύπτοντας μια εναλλακτική πλευρά στον σκληρό ήχο (πέρα από τα παραδοσιακά ακούσματα). Αυτό που πάντα θυμάμαι, είναι τα τόσο χρωματιστά φωνητικά του Serj Tankian (ο τύπος έκανε ό,τι στα κομμάτια ήθελε τη φωνή του!), το πλούσιο μωσαϊκό επιρροών (από thrash μέχρι funk μέχρι hardcore μέχρι groove μέχρι ό,τι μπορείς να φανταστείς) τα άκρως εθιστικά κομμάτια με τα απίστευτα riffs και την ωμή ενέργεια. Για παράδειγμα, παίζει τώρα το “Deer dance” και σκέφτομαι ποιον θα πρωτοδείρω όταν το ακούσω live!

Μιλώντας για ξύλο, να σου πετιέται το “Jet pilot”, το (POGOPOGOPOGOPOGO) “Bounce”, το “Needles” (PULL THE TAPEWORM OUT OF YOUR ASS!) που διαλύουν τα πάντα στο πέρασμα τους με τα τσίτα γκάζια που πολλές thrash μπάντες θα ζήλευαν. Και πάρε και blastbeat στο γκρουβάτο “Χ” και πάρε το μπαλαντοειδές ξεκίνημα στο κλασσικό “Chop suey!”, που αμφιβάλλω αν έχει κανείς αντιληφθεί ότι μιλάμε για τρία κομμάτια σε ένα, όσο καιρό παίζεται στο ραδιόφωνο! Εισαγωγή μπαλάντας, riff SLAYER-ικής υφής και ρεφρέν με πλήκτρα….παράνοια! ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ, ΠΑΙΖΕΤΑΙ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΡΑΔΙΟΦΩΝΑ! Οποιαδήποτε άλλη μπάντα, θα αποτύγχανε οικτρά ακόμα και να ακουστεί σε mainstream μέσο. Οι SYSTEM OF A DOWN δε ξέρω τι όνειρο είδαν, και πως το κατάφεραν, αλλά οι τύποι έριξαν όλα όσα προανέφερα, σε ένα κομμάτι οριακά κάτω από 4 λεπτά, και έκαναν επιτυχία που πιο “προσβάσιμες” να το θέσω κομψά μπάντες, ακόμα προσπαθούν να πλησιάσουν. Daron Malakian, αναθεματισμένη ιδιοφυία!

Να σταθώ ξεχωριστά στο METALLICA-δικά στακάτο “Forest” που είναι από τα πιο “ευθεία” κομμάτια του δίσκου, με απλά ένα πιο λυρικό ρεφρέν όπου οι Malakian/Tankian κάνουν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πράγματα στο ύφος της μπάντας: μελωδικό ντουέτο. Πανέξυπνα riffs, που καρφώνονται με τη μια στο μυαλό σου, και δε φεύγουν ούτε με λοβοτομή. Κάπου εδώ, έχουμε τη πρώτη καθαρή μπαλάντα (με ένα ξέσπασμα στο ρεφρέν), το “Atwa” που και εκεί φαίνεται η φωνάρα που λέγεται Serj Tankian. Επίσης, να σταθώ στο πλέον λατρεμένο μου “Science” με το απίστευτο riff στο ρεφρέν που φροντίζει κάθε φορά (όπως όταν γράφονται αυτές οι γραμμές) ο σβέρκος μου να κάνει ένα μικρό “κραꔨ(SPIRIT FLOWS THROUGH ALL THINGS, SCIENCE HAS FAILED ON MOTHER EARTH!). Εκπληκτικό στιχουργικά, riff-ολογικά, μάθημα για το πως να παίξεις πολύ μεγάλη μπάλα! To δε σπάσιμο στη μέση, όπου ο Daron κάνει κάτι σε αμανέ, και ο τρόπος που το έκαναν να δένει με το υπόλοιπο κομμάτι, είναι δείγμα κλάσης!

Το “Shimmy” που ξεκινάει με riff-άρα αλά CANNIBAL CORPSE (ΝΑΙ ΤΟ ΕΙΠΑ!), και μοιράζει φάπες σε λιγότερο από 2 λεπτά, που το βάζετε; Κάτσε καλά λέμε! Εδώ έρχεται το πελώριο ομώνυμο, με τα καταπληκτικά τύμπανα του John Dolmayan, που παίζει απίστευτα θέματα σε όλο το δίσκο, αλλά εδώ αποθεώνεται πραγματικά! Το πως κουμπώνει δε, με τον Shavo Odadjian στο μπάσο, είναι για σεμινάριο rhythm section μπάντας, ανεξαρτήτως είδους, καθώς και για το χώρο που ο καθένας αφήνει στον άλλο για να κάνει τα δικά του. Πίσω στο κομμάτι, φάπες και πάλι φάπες! DISORDER, DISORDER, DISOOOOOOOOORDEEEEEEEEER! Και μιλώντας για μπάσο, αυτό οδηγεί το “Psycho” (GROUPIE! COCAINE! CRAZY!), προτού αυτό μετατραπεί σε mid-tempo όλεθρο που διαλύει τα πάντα στο πέρασμα του. Κάπως έτσι, φτάνουμε στο έτερο μεγάλο κομμάτι του δίσκου…”Aerials” (…in the sky, when you lose small mind, you free your life…τι στιχάρα έγραψες ρε τιτάνα; ΠΩΣ ΤΟΥΣ ΕΣΦΑΞΕΣ ΕΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΓΑΝΤΙ; ). Αργόσυρτο, γεμάτο νόημα όπως καταλάβατε, πολύ φιλοσοφημένο σχετικά με την ίδια τη ζωή και το πως είτε δε θέλουμε να νιώσουμε τα άσχημα, είτε δε θέλουμε να δώσουμε χρόνο στον άλλο.

Όπως είπαμε και στο κείμενο για το “Iowa” των SLIPKNOT, οι δύο αυτές “καυτές” μπάντες, βγαίνουν στο δρόμο σε μια ισοπεδωτική περιοδεία, που εδραίωσε νέες δυνάμεις στα πράγματα του σκληρού ήχου, φέρνοντας πολλά νέα παιδιά σε αυτή τη μουσική. 20 χρόνια μετά τη κυκλοφορία του, το “Toxicity” παραμένει ένα σύμβολο ανοιχτόμυαλου σκληρού ήχου, με πολλά στρώματα να εξερευνήσει κανείς σε κάθε ακρόαση, μα και άμεσα προσβάσιμο σε κάθε εν δυνάμει οπαδό. Αυτό λίγοι μπορούν να το πετύχουν. Για την ιστορία ο δίσκος είναι ΤΡΙΠΛΑ ΠΛΑΤΙΝΕΝΙΟΣ από τη μόλις επόμενη χρονιά.

Did you know that?

– Είχατε άραγε και εσείς, την απορία, τι είναι αυτό το κρυμμένο κομμάτι με τα παραδοσιακά όργανα που παίζει στο τέλος του “Aerials”; Έχει ένα κομμάτι που η μπάντα αναφέρεται ως “Arto” επειδή έχει μέσα τον Arto Tunçboyacıyan. Είναι για την ακρίβεια, μια διασκευή του “Der voghormia” (αγγλιστί “Lord Have Mercy”), και είναι ένας παραδοσιακός ύμνος Αρμένικης εκκλησίας. Αν μη τι άλλο, έξυπνος τρόπος να μιλήσεις για τη κουλτούρα σου, σε ένα δίσκο μεγάλης πολυεθνικής.

– Οι SYSTEM OF A DOWN είχαν σκεφτεί να κάνουν μια δωρεάν συναυλία για τη κυκλοφορία του δίσκου, σε ένα parking για τους οπαδούς τους, ως ένα ευχαριστώ. Χωρητικότητα 3.500 κόσμου. Μαζεύτηκε όμως εκτιμάται ένας αριθμός μεταξύ 7.000 και 10.000, που η αστυνομία αναγκάστηκε να ακυρώσει τη συναυλία χωρίς ειδοποίηση. Μετά από μια ώρα αναμονής, απλά κατέβασαν το πανό της μπάντας, και τότε ξεκίνησε το μακελειό με το κοινό να εξεγείρεται και να πετάει πέτρες στους αστυνομικούς. Οι ζημιές στον εξοπλισμό της μπάντας. υπολογίζονται στα 30,000 δολάρια. Ο manager της μπάντας, υποστηρίζει το απλό και λογικό: αν τους είχαν επιτρέψει έστω να κάνουν μια ανακοίνωση της ακύρωσης της εμφάνισης τους, τίποτα από αυτά δε θα είχε συμβεί.

Γιάννης Σαββίδης